Katalog

s OFRA Bekri Çeşnici yor, yerleri ikiliyordu. Refik, geçen aylarda Osman'dan ayrılıp kendi başına bir yer kurmaya karar verince, kardeşoğlu Yakup, hemen amcasının bir zamanlar kendisine devrettiği dilkkânı onun emrine verdi; hem de en iyi aşçılanndan biriyle. Şu kaderin işine bakın ki siz, şimdi Refik, Asmalımescit Sofyalı Sokak'taki ilk dükkânının yerinde çalışıyor. Dar, küçük dükkânın üst katı da yapılıyor. Şu anda, servis verilmeye başlanmış olmasına karşın, henüz tam bitmış değil. Bittiğinde özel toplantılar (152025 kışilik) salık verilebilecek bir yer olacak. Refik'in özelliği, öğlenleri yabancı uyruklu öğretmenler, avukatlar, konsoloskık görevlilerinin gittiği ızgaraları ve tencere yemekleri olan güzel, temiz ucuz bir restoran; geceleri de, yine gündüz de bulunan üç dört çeşit balığı, mezeleriyle hoş bir meyhane olması. Refik'te fıyatlar ucuz. Her zaman balık, çeşitli mantar yemekleri, ızgara börekler, güzel ızgara etler ve bu mevsimde, afıyetle yiyebileceğiniz kuzu sarmayı da buluyorsunuz Refik'te... Güler yüzlü servis ve temiz mezelerle ucuz bir hesabın yanı sıra... Bunca özellikten sonra insan daha ne arar? REFİK RESTAURANT, Asmalımescit, Sofyalı Sokak, Tel: 143 28 34 H aftanın çeşnisi Refik Öğlen lokanta, akşam meyhane Kuzu sarma uzu bağırsağından yapılan ve kuzu sarma Kbahar movsımınde bulunankuzuözeliıkie ıçın cığercılerden hazırlanmış sarmayı alabılırsınız Istanbul'da Balıkpazarı'ndakı Beyoğlu Clğercisl'nı ozelhkle salık verırım. Sarmayı önce bir sure haşlamafc ve suda şışlemek gerektr Daha sonra sarma, soğuk suya konup soğutulmalı ve ıkı parçaya ayırdıktan sonra bir tencerede, tereyağı ve kuru soğan ile kızartılmalı Kızartma ışlemı de bıttıkten sonra, kesılmiş sarmaları domates ancak burası tartışmalı, Refık domates koyuyor, ama orneğın yemek ustadı Mlmar Erkal Bey, katıyen koymaz ve konursa da ofkelenır evet domates de koyarak tepsıye dızmelı HazırlanmışsO' 8u uzerıne dokup yetennce ÜJZ ve bıber de ılave ederek tırına vermelı Kuzu sarma servis yapılırken uzerıne taze yeşıl soğan ve dereotu konulabılır ü Öğle yemeklerinden rakılı akşam sofralarına, "Relik", harcıâlem bir mekârv Fotoğrafta Refık Bey (Sağda gözlüklu) muşterılerının arasında efik Arslan, 1939 yılında, Karadeniz'den Istanbul'a adımını atıp, her ne hikmetse, Asmalımescit Sokagı'na dUştüğünde tstanbul'da tramvaylar, Beyoğlu'nda şık hanımlar, güzel giyimli kıranta beyler, Markiz ve Lebon ve de Nisuaz Paslanesi, Degustasyon, Orman, Etoile Sineması vardı. Ve de o yıllarda tstanbul'da karartma vardı. "Asmaİımescit 74"le, çeşitli ülkelerden gelmiş pavyon artistleri ve de Fikret Adil otururdu. Refik Arslan, 1939 yılında 'Karadeniz Postası' ile Istanbul'a geldiğinde, lstanbulun Osmanlı kahntısı levanteni bol ko/mopolıt olmaktan henüz çıkıp da Anadolu'nun akın ettiği, yedi tepeli şehrinden yetmiş yedi tepeli bir gecekondu kumkumasına dönüşmediği zamanlardı. Ve evet, her ne hikmetse, Refik Arslan şu günlerde ellinci yılını aşmış İstanbulluluğuna Asmalımescit'te başladı. O zamanların ünlü lokantalanndan yazları da terası olan ve altmışlı yılların sonuna kadar yaşamayı beceren, Nil Lokanlası'nda çalışmaya koyuldu. Refik daha sonraları, Sofyalı Sokak'ta Viyana Lokanlası'nın yanındaki yerini satın aldı ve orada tıpkı bugün yaptığı gibi, öğlenleri, cıvarda çalışan konsolosluk mensuplarının, yabancı okul hocalarınııı gelip, salçalı Turk tencere yemekleri ile pureli rostolar veya ızgara etler yedikleri bir lokanta oluşturdu. öğlenleri, Avrupa kentlerinin lokantalarına benzerdi Refik'in yeri. Biraz hızlı hızlı yenir; ama biraz da günün ortasındaki aradan yararlanıp laflanırdı. Yemekler çoğu zaman su eşliğinde tadılırdı. Ama masalardan bira Tekstilci Brdal RüyuklU, 29 yaşında. I)i!> pazarlara kendi ımkanlan ile açılmak istiyor, lıiRili/ce hılmek yorunda Ingılızceyı Ingıltere'de oğrenmek ıçin en doğru kararı verdl R da eksik olmazdı. Salatalı, etli, Jcırmızı şaraplı bir masa, öğleden sonra fazla işi olmayan kişilere özgüydü. Saat ikiye, iki buçuğa doğru, lokanta son öğlen müşterilerini de uğurlar. tçerde bulaşıkçılar yoğun işten kalanları temizlerlerken, bir iki bira müşterisi düşerdi Refik'e... öyle ya, söylemeyi unuttuk. Bu arada Refik işi büyütmüş, ilk dükkânın yanındaki Viyana Lokantası'nı da satın almış ve tarih de altmışlı yıllara gelip dayanmıştır. Artık büyutülmüş salonun eski bölumünde koca bir tezgâh ve sifon Tekel bırası vardır... Saat üçe doğru hafiften biracılar gelmeye başlarlardı. Beşe doğru işi bitiren akşamçılar, altıdan yediden sonra ise öğlen mazbut bir lokanta olan ve ızgaraları, tencere yemekleri ile civarın yabancılarını toplayan lokanta hızlı edebıyat tartışmalarının olduğu bir meyhaneye dönüşürdu. Refik'in kardeşınin oğlu Yakup'un, memleketten kalkıp dukkâna gelmesi, altmışlı yılların sonuna da değil de, yetmişli yılların başına rastlar. O zamanlar nice sohbet nice tartışma, gece saat ll'i geçe, Yakup'un kapanış narası ile son bulurdu. Sonra Refik, yerini yeğeni Yakup'a bırakıp, ortağı Osman ile birlikte Asmabmesçit'in Beyoğlu'ndan girışinde sol kolda yine kendi adıyla yeni yerini açtı. Değişen yalnızca dükkândı, yine öğlen yemekleri aynı mınval üzere sürüyor, yine akşamları meyhanenin muşterileri gelıyor ve yine çekme Tekel birası veriliyordu. Ote yandan genç yeğen Yakup işi buyutu 7 TUR'u seçti. Ayrıntılı bılgı ıçın broşur ısteyın Inonu Cad 37/2 Gumuşsuy 152 59 21 (4 Hat) 21