Katalog

26 Haziran 2012 Salı 11 Nüfusu FRENLE, Tüketimi AZALT Çünkü büyüme elin, geçmişe doğru bir yolculuğa çıkalım. Tam 40 yıl önceye. İsviçre’de yerleşik “Roma Kulübü” adlı “düşünce kuruluşu”, Massachusetts Institute of Technology’den “Sürekli büyümenin sonu ne olur?” diye bir rapor istedi. 1972’de yayımlanan “Ekonomik Büyümenin Sınırları” adlı rapor büyük önem kazandı ve çağdaş ekoloji politikasının alfabesini oluşturdu. Birleşmiş Milletler raporu hemen benimsedi. Ortaya BM Çevre Programı çıktı. Ekoloji hareketi böyle biçimlendi ve büyüdü. G ! K A C A R DU oyunlara ve küçük hesaplara daldılar. Bazı grupların çıkarlarıyla bütünleştiler ve insanlığın uzun süreli hedeflerine göz yumdular. Olsun! 1992 bildirisinden çok uzaktayız artık. Günümüzde on binleri aşan bilgin ekoloji konusunda büyük endişe ifade ediyorlar ve dürüst, sağlam, bilimsel yaklaşımlarıyla seslerini duyuruyorlar. Ne güzel! Alışılmış “büyüme” modeli bitti Prof. Dennis Meadows (1972’de çığır açan raporun başta gelen yazarı) bugün şöyle diyor: “Nüfusu arttırmanın da, enerji tüketmenin de, kişi başına gelirin de bir sınırı var. Mesele bu sınırlara nasıl gittiğimiz ve o noktaya varınca nelerin olacağı. Bugün hâlâ, ‘Merak etme, o noktaya geldiğimizde pazar ekonomisi bir çaresini bulur.’ diye yanıt verenler var. Oysa kırk yıldır biliyoruz ki, böylesine gidiş bir tek sonuç üretir: çöküntü. Bugün bir çok ülkenin suyu yok. Yiyeceklerini de, enerjilerini de dışarıdan getiriyorlar. Üstelik nüfusları durmadan artıyor. Alışılmış biçimiyle büyüme modeli artık bitti. Büyüme durmaya mahkum. Enerji sıkıntısı da, maliyetler de giderek artıyor. Bunun sonu yok. Japonların çok güzel bir atasözü var: “Elinizdeki tek araç çekiç ise, çevrenizdeki her şeyi çivi gibi görürsünüz.” Bunun gibi, ekonomistlerin bildiği tek şey de büyüme. Politikacıların derdi ise seçildikleri kısacık dönem içinde bir şeyler yapmış görünmek. Uzun vadeli düşünmek umurlarında bile değil.” 1992 Heidelberg bildirisi Yirmi yıl sonraya geliyoruz: 1992. Birleşmiş Milletler Rio de Janerio’da ekoloji sorunlarına odaklanan bir zirve toplama kararı aldı. Çünkü yerküremiz elden gidiyordu. En zengin ülkelerde de yaşasak, en fakir kasabalarda da yaşasak, hepimiz ölümcül tehlikelerle karşı karşıya idik. Ama bu girişim bazı kesimlerin gizli saldırısına neden oldu. Örneğin, Amerikan sigara üreticileriyle amyant endüstrisi (ki amyant 100 bin kişinin kanserden ölmesine neden olacaktı) el altından, gizli bir kampanya başlattılar. Fransa’da bir firma ayarladılar. Firma da bir tıp dergisinin doktor asıllı patronunu maaşa bağladı. Bu kimse 1520 bilgini Almanya’da Heidelberg’de bir araya getirdi. Bu toplantıda bir bildiri taslağı hazırlandı. Metin ekoloji taraftarlarını fanatik ve gelişmeye karşı olmakla, bilimsel ve endüstriyel gelişmeyi sabote etmekle suçluyor, “ekoloji bilim değildir” diyordu. 1992 Rio zirvesinin eşiğinde devlet ve hükümet başkanlarını bu irrasyonel ideologlar konusunda uyarıyordu. Firma kapı kapı dolaştı ve 2.500 seçkin kişinin imzasını topladı. Kimler yoktu ki, bildiriyi imzalayanlar arasında! Saygın bilginler, doktorlar, yazarlar (örneğin Eugene Ionesco ve Elie Wiesel). kümesinde yaşar tıkış tıkış bir dünyaya razıysanız, o zaman 5 milyara razı alacaksınız. Oysa bugün 7 milyarı bulduk ve yakında 9 milyara ulaşacağız. Bunun olanağı yok. Nüfus artışını durdurmanın da ötesinde, nüfusu azaltmanın yolunu mutlaka bulmak zorundayız. Bu gerçeği görmeyenler, nüfusu durmadan arttırmak isteyenler kör cahildir. 1 milyar aç insan var dünyada. Buna 2 milyar daha eklenecek. Nasıl kurtulacağız bu çıkmazdan? Mucize mi olacak? Aşırı tüketim yapma lüksünü yaşayan zengin ülkelerin kaynaklarını kısıp, kaynakları kıvranmakta olan fakir ülkelere yönlendirmek zorundayız. Bunu yapabilecek miyiz? Çocuklarımın ve torunlarımın geleceği konusunda aşırı endişeliyim.” Tüketimi mutlaka azalt İngiltere’nin 350 yıllık resmi bilim kurumu Royal Society, sayısız bilginin iki yıl süren ortak çalışmasından kaynaklanan kapsamlı bir rapor yayımladı. Bunun mesajı son derecede basit: “Nüfus artışını dünya çapında frenleyeceksiniz. Tüketimi de aynı ölçüde azaltacaksınız. Başka çare yok. Bunu yapamazsanız, çok ağır ekonomik krizler gelecek. Ekoloji sorunları da altından kalkılamaz boyutlara erişecek.” Rapor nüfus patlamasının farkında bile olmayanlara durumu şöyle sergiliyor: “Önümüzdeki 40 yıl içinde, gelişmekte olan ülkelerde, kentlerin nüfusu her beş günde bir milyon kişi artacak. Ortaya dev gibi çıkacak beslenme, sağlık, eğitim ve benzeri gereksinimlere yanıt verme şansı yok. Ciddi kaynak bölüşümü çatışmalarına doğru gidiyoruz. Bugün aşırı fakirliğe mahkum edilmiş 1,3 milyar kişi günde 20 TL’nin altındaki bir gelirle var olmaya çalışırken, gelişmiş ülkeler durmadan tüketiyor. Bu tüketimlerini azaltmak zorundalar. Sağlıklı ve mutlu bir yaşam için durmadan tüketiyor olmak gerekmiyor. Ülkeler doğurganlığı düşürücü aile planlaması ile doğum sonrası sağlığı programlarını politikanın gündemine oturtmak zorundalar. Nüfus gelişmesini frenlerken, tüketimi azaltıp kaynakların daha adil dağılımını sağlama olgusuyla karşı karşıyayız.” EkoGazete – http://ekogazete.wordpress.com Sorumlu takım: Atila Alpöge, Devrim Alpöge, Gülener Kırnalı, İlker Kocael, Berkin Malkoç, Şükrü Munoğlu Nüfusu azalt ve kaynakları bölüştür Prof. Paul Ehrlich saygın bir bilgin ve önde gelen nüfus analistlerinden biri. 1968’de yayımladığı “Nüfus Bombası” adlı kitap dünyada bomba gibi patlamış ve satış rekorları kırmıştı. Ehrlich bugün şöyle diyor: “İvedi olarak dünya üstündeki nüfusu azaltmak ve doğal kaynakları zengin kesimlerden alıp fakir topluluklara bölüştürmek gerekiyor. Bunu beceremezsek, akıl almaz faciaların içine düşeceğiz. Karşımıza milyonlarca kişiyi kırıp geçirecek hastalık salgınları ve ülkeleri yerle bir edecek korkunç savaşlar çıkacak. Yaşanabilir, insanî bir dünya ancak 2 milyar kişilik bir yerkürede söz konusu olabilirdi. Yok, tavuk 2012 Rio zirvesi Bugün gene yirmi yıl sonrasındayız. Rio’daki yeni zirve ne yazık ki, çok somut ve umut verici sonuçlar üretemedi. Gelişmekte olan ülkelerin haklı taleplerine gelişmiş ülkeler uzak durdular. Politikacılar düzeysiz