Katalog

yapacağım ki burada!” Duvara dayanıp öylece kalmış, düşünmüş, düşünmüş... Düşünmek için bol zamanı varmış; çünkü günler, gecelerce öyle kalmış. Yukarı hiç kimse çıkmamış, sonunda biri göründüyse de, o da büyük bir sandığı köşeye koymak için gelmiş. Ağaç büsbütün kenarda kalmış, nerdeyse tamamen unutulmuş. “Şimdi dışarıda kış vardır!” diye düşünmüş ağaç. “Toprak serttir ve karla kaplıdır, insanlar beni toprağa dikemezler; herhalde bu yüzden bahara kadar burada kalacağım. Ne kadar ince düşünüyorlar! Ne kadar iyi kalpli insanlar! Ama keşke bu kadar karanlık ve bu kadar ıssız olmasaydı burası! Küçük bir tavşan bile yok! 12