Katalog

16 GÖRÜNÜM A. Celal BİNZET 16 Eylül 2011 Cuma 376 12 Eylül’ün Resmi icasso üzerine anlatılan sayısız anılardan birinde şöyle bir olay geçer: Nasılsa sergi gezen darbeci bir general, sanatçının o ünlü, biçimsel anlamda parçalı figürünün önünde durur ve sorar: Bu resmi siz mi yaptınız? Sanatçıdan anında karşılık: Hayır, siz yaptınız! Kübik dönemin görüntüyü parçalara ayırarak işleyen biçeminden, gerçek yaşamdaki ölüm ve yıkıma göndermede bulunan sanatçının ustalığı şaşırtmaz mı sizleri? Japonların Haiku’larına benzetirim bu yanıtı. Koskoca dünya ve sayfalara sığmayacak duygular iki sözcükle anlatılır bu şiir türünde. Parçalanmış, gözaltılarda yok edilmiş, öldürülmüş, dağıtılmış nice yaşamın görüntüsü, böyle darbecilerin, el önünde kullandıklarıyla gerçekleştirilebilirdi ancak. Çağdaş Sanatlar Merkezi’nde açılan sergi, darbecilerin örgütlü ve orantısız gücüyle ortadan kaldırılan bir kuşağın anılarına tutulmuş aynaya benziyor tıpkı. Karartılmış yaşamları izlerken bir kenardan da güç kullananlara maşa olmuş kapkara kimlikler okunuyor orada. Orta yerde bir büyük resim olduğu doğrudur. Kanla yoğrulmuş ve parçalanmış biçimlere bakıldığında bunun hangi usta(!) ellerden çıktığını merak ediyorsunuz. O kadar da merak konusu değil aslında. Çünkü her şey, hepimizin gözleri önünde gerçekleşti. Ve, “Bizim Oğlanlar”ın uzaktan kumandalı senaryolarla ve ellerine tutuşturulmuş fırçalarla kotarıp karaladığı büyük tuvalin öteki adıydı Anadolu. Sergiyi gezerken görülenler buzdağının üstünde kalanlar yalnızca. Fotoğraf, mektup, tek ayakkabı, parka, şişe, kırık gözlük, cüzdan, kazak, fotoğraf makinesi, yırtılmış bir pantolon ve uzayıp giden yüzlerce nesne. Bu resmi oluşturan öğelere bakarken yaşadığımız dönemin iç burkan görüntüleri geliyor aklımıza. Her biri ayrı bir dramı gizliyor bağrında ve içinde umudun filizlerini diri tutuyor. Sergilenen belgeler yakın geçmişimizin acı örnekleri. Bu yönüyle klasik bir sergi olmanın ötesinde tarihsel derslerin görselliğe dönüşmüş yansımasıdır. Kabul edelim 12 Eylül, toplum belleğini ustalıkla silmeyi becerdi. Ellerinde tuttukları her kanalla yıkanan beyinleri istedikleri gibi yönlendirme konusunda yetenekli olduklarını teslim etmek gerekir doğrusu. Bugün yaşadıklarımız ve 12 Eylüllere eklenen yeni 12 Eylüller bu becerinin sonucudur. Tarihe not düşmek adına, unutmamak adına görülmesi gereken bir sergi olduğunu belirtmekle yetinelim. Düzeltme: Dergimizin 2 Eylül 2011 tarihli sayısında, yazarımız Celal Binzet’in Görünüm’de yer alan yazısının başlığı teknik bir hata nedeniyle bir önceki haftayla aynı olarak yayımlanmıştır. Yazının olması gereken başlığı “Ulus’a Bakış”tır. Düzeltir, özür dileriz... P Meksika lezzetleri Ankara’ya taşındı Lezzetfestivali başlıyor A NKARA (Cumhuriyet Bürosu) Bu yıl ikincisi düzenlenen Meksika Yemekleri Festivali, 1218 Eylül tarihleri arasında Swiss Otel’de Ankaralıların beğenisine sunuluyor. Otelin mutfak ekibiyle birlikte, konuk aşçı Erika Torres’in hazırlayacağı açık büfe, Meksika mutfağı mönüsüyle misafirlerini ağırlıyor. Cefe Swiss, Meksika yemeklerinin sergilendiği açık büfe sunumuyla Ankaralıları ağırlamaya devam ediyor. Organizasyonda, Meksika Halk Müziği, dansı ve Meksika’nın gele neksel içkileri margarita ve tekila eşliğinde ülke kültürünün pek çok rengi yer alıyor. Yetkililer, bu yıl ikincisinin düzenlendiği festivale geçen seneye göre daha yoğun ilginin olduğunu belirtti. Festival 18 Eylül pazar günü gerçekleşecek olan Meksika Özel Brunch’ı ile sona erecek. İlk kişisel sergisini Kıbrıs Türk Kültür Derneği’nde açtı... NKARA (Cumhuriyet Bürosu) Ömür Nazlı aslında Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi mezunu. Ancak lise yıllarından bu yana resim çalışmaları yapıyor. Bugüne değin 5 karma sergide eserleri yer aldı. “Yaz Biterken Düşlerim” isimli ilk kişisel sergisini de Kıbrıs Türk Kültür Derneği Mehmet Ertuğruloğlu Salonu’nda açtı. Sergide Nazlı’nın, “Hüzünlerim, sevgilerim, kısaca bana dair ne varsa tablolarda gizli” dediği 61 eseri sergileniyor. Ressam Ömür Nazlı, eğitim yaşamına İstanbul’da başladığını söylüyor. Lise yıllarından bu yana da resim yaptığını... 2002 yılından bu yana resim çalışmalarına ağırlık verdiğini anlatan Nazlı, evli ve iki çocuk annesi. Eserleri bugüne değin 5 karma sergide yer alan Nazlı’ya kişisel sergi açması yönündeki teklif Kıbrıs Türk Kültür Derneği’nden gelmiş. Nazlı o anı, şu sözlerle anlatıyor: “Daha önce de kişisel sergi açmak istemiştim ancak fırsat bulamamıştım. Lise çağlarından bu yana resim yapardım, bu resimlerim çeşitli yerlerde sergilenirdi ancak bir daha geri gelmezdi. Sonra evlendim, çocuklarım oldu. O aralar da portre çalışmalarına ağırlık verdim. Çeşitli portreler yaptım. Çocuklarım büyüyüp, üniversiteye başladığı dönemde tekrar resim çalışmalarına yöneldim ve o gün bugündür aralıksız resim yapıyorum. Kıbrıs Türk Kültür Der A Nazlı’nın ‘düşlerine’yolculuk neği beni yılın annesi seçmişti. Ödülümü vermek üzere beni ziyaret ettiler. Resimlerimi de o zaman gördüler ve dernekte kişisel sergi açmam için teklifte bulundular. Ben de teklifi seve seve kabul ettim.” ‘Duygularım tablolarda gizli’ Nazlı’nın eserlerinde yer alan canlı renkler göze çarpıyor. Eserlerinde neden bu kadar canlı renkleri tercih ettiğini de Nazlı şu sözlerle dile getiriyor: “Serginin adını ‘Yaz Biterken Düşlerim’ koydum. Çünkü gerçekten de bu sergideki eserlere düşlerimi yansıttım. Hüzünlerim, sevgilerim, kısaca bana dair ne varsa bu tablolarda gizli... Resim yaparken herhangi bir rengi daha fazla kullanayım diye bir tutumum yok. Söz konusu benim duygularım olunca, içimden geleni tabloya, içimden gelen renklerle aktarıyorum.” Nazlı, sergiye olan ilgiden de hayli memnun. Özellikle Ankaralıların serginin açılış günü yoğun ilgi gösterdiğini belirtiyor. Ancak her ressam gibi onu üzen bir konu var. O da, giderek insanların resim sanatına olan ilgilerinin azalması. Nazlı bundan sonraki projeler için de çalışmalara başlamış. Bu sergiden sonra da Tüketici Hakları Derneği’nde resim yapan arkadaşlarıyla birlikte, dernek yararına sergi açmak istiyor. Sergi, 25 Eylül’e değin görülebilir.