Katalog

12 26 AĞUSTOS 2007 / SAYI 1118 Böğürtlenli Reçel ve Gökçe Ali Deniz Uslu ökçe müzik hayatına piyano ile başlamış, ama ruhu davuldan yana olduğu için ona yönelmiş. Müziğe üniversite yıllarında Axilic ve Sleepy Gonzales gruplarında vokalle devam etmiş. Üniversiteyi bitirince de iş hayatına iki yıl tahammül edebilmiş. İyi para kazandığı mesleğini bir yana bırakıp kendini müziğinin kollarına bırakmış. Sonra da albüm için zamanın geldiğine karar vermiş. “Böğürtlenli Reçel” Gökçe’nin ilk albümü. Albümün prodüktörü ve aranjörü ise Alen Konakoğlu. İşte anlattıkları... Albümünde Arap kemanları, darbuka ve nefesli enstrümanlar var. Kıvrak, kan kaynatan rock müzik kalıpları dışında eğlenceli bir müzik demek bu da. Müziğini bu noktaya nasıl getirdin? Aslında ben 14 yaşından beri heavy metal ve sert sound’lu rock müzik dinliyordum, ama müziğimi yapmaya başlayınca Latin ve Doğu temelli müziklerde buldum kendimi. Darbuka ise hep özeldi. O yüzden beste çalışmalarım da bu yöne kaydı. Vurmalı çalgılar duyguların iletiminde daha bir güçlü sanki. Senin vurmalı çalgılarla hikâyen nedir? Küçükken piyano dersleri alıyordum, ama 15 yaşımda davula doğru kaydım. Konserlerde davulcuların yanına gidip hevesle ve heyecanla onları izliyordum. Şarkıcılık ise hep vardı. Sonra davul dersleri almaya başladım. Fakat çok çalışmadım, bıraktım. Aklımdan çıkmadı, yine başladım. Böyle gitti bir süre. Üniversite zamanı şarkıcı olduğum pek çok grup oldu. Sonra okulu bitirdim ve iş hayatına başladım. İki yıl sanat yönetmenliği yaptım, ama dayanamadım, işi bırakıp müziğe teslim oldum. Müzik için iyi bir işi bırakmışsın. Müzikle hesaplaşmak için bu kararı nasıl verdin? Bu kararı bir anda verdim. Çünkü yalnızca müzik yapmak istediğimi anlamam zaman aldı. Reklam başına gecede 700 YTL kazanırken şimdi gecede 50 YTL’ye düştüm, ama ben istediğim işi yapıyorum ve bunun tadı başka. Bu kararı verdiğimde anneme dedim ki: “Ben işi bırakıyorum, müzisyen olacağım!” Sonra da gerisi geldi. Rock müzik bir tavırdır. Sense farklı bir yerinden yakalıyorsun rock müziği. Bu konuda canını sıkanlar oldu mu? G Rock müzik denince agresif bir muhalefet, siyasal bir söylem geliyor akıllara. Bu doğru, ama bu bir sınır değil. Bu tanımların uzağında kalınca “Sen rockçı değilsin!” diyorlar. Hatta senin müziğinde darbuka var “Lay lay lom müzik bu” diyebiliyorlar. Elbette bunlar çok düşünerek de söylenmiş şeyler değil. Klasik rock çizgisi ayrı bir olay. Ben bunun dışına çıktım ve iyi bir yerde durdum. Rock da özgürlük değil midir? Rock istediğini yapmaktır. Politikası hissettiğini söyleyebilmektir, o yüzden ben “eğlenceli rock” diyorum tarzıma. Benim müziğim dans ettirmeye, kıvrak ritimleri ile harekete geçmeye çağırıyor. Albümünde davulları sen çalmamışsın. Niye? Şimdi Alen vardı. Kendimi de buna tam hazır hissetmediğim için çalmadım. Kayıt müzisyenliği gerçekten farklı bir şey. Sanırım bir dahaki albüme bunu yapacağım. Davul çalmak ile vokale geçmek arasındaki seçim seni zorladı mı? Evet; davul mu, vokal mi, sorusu beni epey meşgul etti. Çünkü bir sahnede davula, bir sahnede vokale özeniyordum. Bir şarkıda davul çalarken tüm şarkıları söylüyordum ya da şarkı söylerken gözüm Gökçe müzik yapmak için iyi para kazandığı işini ve rahat bir hayatı arkasında bıraktı. Yola rock’la çıktı, ama ilk albümü “Böğürtlenli Reçel”de de rock kalıplarının dışına çıktı. Gökçe, müziğinin dansa, eğlenceye ve harekete bir çağrı olduğunu söylüyor. davulda oluyordu. Sonunda dedimki “Ben albüm çıkarayım, albüm çıkarsa davula devam ederim, ama arkada davul çalarsam hiç albüm çıkaramam”. Bu da kararımı vermemi sağladı. Albümünün adı “Böğürtlenli Reçel”. Bu şarkıyı dinlemeden üstüne konuşmak büyük hata olur. Çünkü hem arabeske kaçıyor hem de bir rock baladı tadında... Marjinal bir aşk hikâyesini anlatıyor bu şarkı, ya da herkesin yaşadığı sancılı bir aşkı. Çocuk kıza böğürtlenli reçelim diyor. Aşkını o kadar içselleştirmiş yani! Şarkıyı ilk yazdığımda albümün adının da bu olmasını istedim. Hani eğlenceli rock diyorum ya, işte onun ironisi de burada. O acı bir şarkı. Albüm kanallarda sıkça dönüyor. Şimdi hayatın nasıl gidiyor? Dizi ve fotomodellik teklifleri geliyor. Ne çabuk! Var mı kafanda böyle bir şey? Klip sonrası başladı bunlar. Ben tiyatro eğitimi de aldım. Bazen kanıma da girmiyor değil bu teklifler, ama müziğin önüne geçmeyecekleri kesin. Önünü görebiliyor musun, ilerisi için neler var kafanda? İlke Devrim Duman ile DShe projesi var. Bu proje ile dışarıya açılmayı planlıyoruz. Okan Duman bizim için bir kompozisyon yazıyor. Bir de Modern Drummer Festivali’ni hedef koyduk kendimize. Sanırım Türkiye’den iki kadın davulcu dikkat çekici olur...