Katalog

4 K O N U K 3 EKİM 2008 CUMA Güvendik’te... GÜLSEREN ALÇI “Dağlar çiçek açar, Veysel dert açar...” Sabahın erken saatlerinde Güvendik’teki mesire yerine doğru yürürken, sağa sola bakarken bu dizeleri anımsadım. Usta âşık Veysel, yaşam fışkıran, baharla, derdi ne güzel bağdaştırmışsın. İnsanlar uykuda, arılar, karıncalar, köpekler, kuşlar ayakta. Ortalıkta çık yok. Yel esiyor. Ormanın sesini dinliyorum. Kızılçam ağaçları hep birden uğulduyorlar. Yürüyüşten dönerken asfalt yoldaki ağaçların gölgesi öyle ilginç ki... Işıltılı güneş; dev ağaçların dimdik gövdesinin ve dallarının kıvrılarak uzanan yola enine gölgesinin vurması, gövdesinin durağan, dalların gölgelerinin yele göre devinimi, o denli güzel ki, asfalt gülümsüyor sanki. Bir yanda yükselen dağ ormanları, diğer yanda dağlara bakan adalarla süslü deniz. Güvendik köyüne yaklaşırken kuru otlar arasına sağlı sollu atılmış pet şişeleri, kırık camları toplamaktan usanmış halim gözümün önüne geliyor. Eve döndüğümde, girmemle çıkmam bir oldu. Kelly, eşi Dinçer Eroğlu, çocukları Emma ve Arın’la tam saatinde kapı önündeler. Mavi giysili denizin eteklerindeki taşları toplayıp suyu kucaklayacağız. Menteş’in yakınındaki kıyıdayız şimdi. Kelly’nin güzel, mutlu yüzü konuşurken çiçek açıyor sanki. Güvendik’i çok seviyorum. Türkiye’yi çok seviyorum. Çocuklar ve ben Atatürk’ü çok seviyoruz. Mutluluk yayılıyor yüzüme. Güvendik’in masmavi denizi insanlarla kucaklaşıyor. Deniz kendine merhaba diyen insanları, ıslak ıslak öpüyor. Güneşin denize yansıyan altın ışığı bal peteği görünümünde dans ediyor denizle. Denizin ışıkla dansına kaptırmıştım kendimi. Birden helikopter sesiyle semaya diktim gözlerimi. Alçaktan uçuyordu. Hep birlikte el salladık. İçindekilerin de el salladıklarını gördüm. Coşkuma bakan bir hanımefendi, donuk bir yüzle, “Çok mu seviyorsunuz askerleri?”diye sordu. “Evet!” “Güvendik’in sessizliğini bozuyorlar. Hele vakitli vakitsiz atış sesleri.” Öfke duygunuzu sevgiyle iyileştirebilirseniz. Negatif düşünmeyerek de şimdiyi yaşar mutlu olursunuz. Menteş Askeri Kampı'ndan gelen sesleri, askerlerin seslerini sevgiyle dinliyorum. Güzel vatanımın güvencesi diyorum. Bir çırpıda söylediklerim, hanımefendiyi şaşırtmıştı. Hanımefendi yüzerek uzaklaştı. Birden, bilinçaltının dipsizliğine sürüklendim. Keziban annemin, Dinçer’in annesi Nergis Hanım'a dedikleri çınladı kulaklarımda: “Dünya mı kötü oldu, ben mi yaşlandım? İnsanlar hastanede doğuyor, hastanede ölüyor. Vatan elden gitmeden, Allah canımı alsa da evde ölsem. Eskiden deterjan mı vardı. Köylerde sokağa fırlatılan deterjanlı suyu içen tavuklar ölüyor. Zararlı böcekler çoğalıyor. Suni gübre yoktu. Ekinler çok güzel olurdu. Tarlalardaki hayvanlar ölmezdi. Zararlı böcekler çoğalmazdı. Bağlar bahçeler bol mahsul verirdi. Denge kalmadı. Kadınlar da iyice erkekleşti. Çok sigara içiyorlar...” Nergis hanım, annemin dediklerini başını sallayarak onaylıyordu. Yangınlar, çocukların ölümü, koca, koca paşaların hapiste olması hayra alamet değil. Kendi kendimize hastalık yaratıyoruz, Toplumsal sorunlar yaratıyoruz. Emma’nın sesiyle irkildim. Bu ne? Tesettür mayolu (haşemalı ) bir kadını gösteriyordu. “Uzaylı” dedim. “Uzaylı ne?” Ne söyleyeceğimi şaşırdım: “Farklı dünyadan gelmiş. Gündüzü olmayan, hep geceyi yaşayan bir ülkeden gelmiş.” Kelly’nin yanımıza gelişiyle sustum... Dağılmış, birbirinden ayrı düşmüş parçalarımı; Kelly yeniden biraya getirdi. Tüm mutsuzlarımı sıyırıp attı. Deniz, dostlar,dağ ormanları ve Güvendik’in büyüsü sardı yine. İçimdeki ses, “Anı yaşa! İyi ol! Güvendik’te cennetindesin” diyordu. Âşık Veysel sazı yine aldı eline: “Kuş olsan da kurtulamazdın elimden Eğer görsem idi göz ile seni. Dağlar çiçek açar Veysel dert açar. Yeter artık yumma gözün kör gibi.” Eşrefpaşa hedef büyüttü İZMİR (Cumhuriyet Ege Bürosu) İzmir Büyükşehir Belediyesi Eşrefpaşa Hastanesi, yıl sonuna kadar, aralarında vücuttaki benlerde kanser riskini belirleyen dijital dermatoskopi cihazının da bulunduğu pek çok yeni cihaz daha alacak. Eşrefpaşa Hastanesi, hastalarına daha iyi hizmet verebilmek amacıyla fiziki iyileştirmeler yapmanın yanı sıra, hastaneyi en son teknolojiye sahip cihazlarla donatıyor. İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Aziz Kocaoğlu, özellikle sosyal güvencesi olmayan İzmirlilere yönelik çalışmalarıyla dikkat çeken hastanenin donanımını, tıptaki yenilikleri takip ederek daha da güçlendirmeyi hedeflediklerini kaydetti. Kocaoğlu, “Büyükşehir belediyesi olarak görev alanımıza giren her işi en iyi seviyede yapmak için çalışıyoruz. Eşrefpaşa Hastanemize başvukopi cihazları alınacak. Radyoloji birimine, PACS sistemi (Picture Archiving and Communication System) alınarak radyolojik görüntü arşivleme ve iletişim sistemi kurulacak. Sistem sayesinde hastanın önceki görüntüleriyle karşılaştırma yapılarak daha sağlıklı tıbbi değerlendirme yapmak mümkün oluyor. Hastalar hekim kontrolüne gittiklerinde yanlarında film taşımak zorunda kalmıyor, filmler hastanede saklandığından, kaybolma sorunu da olmuyor. Dermatoloji Servisi’ne de vücuttaki benlerin takibinde kullanılan dijital dermatoskopi cihazı satın alınacak. Cihaz, benlerde izlenen şüpheli değişiklikleri teşhis etmeye yarıyor. Kanser riski taşıyan benlerde çıplak gözle erken teşhis şansı yüzde 60 iken, dijital dermatoskopik inceleme ile yüzde 99’lara çıkıyor. Eşrefpaşa Belediye Hastanesi, son teknoloji ürünü cihazlarla donatılıyor Kocaoğlu, 'Eşrefpaşa Hastanemize başvuran hastalarımıza en yüksek kalitede hizmet sunabilmek için her branştaki cihazlarımızı yeniliyoruz' dedi. ran hastalarımıza en yüksek kalitede hizmet sunabilmek için her branştaki cihazlarımızı yeniliyoruz. Yıl sonuna kadar, birçok branşa yeni cihazlar alarak, daha ileri seviyede tetkikler ve ameliyatlar yapma olanağı bulacağız” diye konuştu. Belediyeden verilen bilgiye göre, hastanenin Gastroentroloji, Kulak Burun Boğaz ve Üroloji servislerine yeni endos C M Y B C MY B