Katalog

Pazar 18 Mart 2018 12 söyleşi EDİTÖR: HAKAN AKARSU TASARIM: EMİNE BİLGET Kadın isterse başarırMardin: Atatürk çocuğu olmaktan her zaman gurur duydum Hayatta her zorluğa hazırlıklı olunması gerekliliğine vurgu yapan Betül Mardin, “Savaş dönemini yaşadığım için varlığı da yokluğu da bilirim. Karşılaştığım kötü olaylardan dolayı hayata küsmedim, tam tersine daha da yükseldim. Kendinize güvenin. Her kadının yapması gereken bir işi, bir mesleği muhakkak olmalı” diyor. İstanbul’un Nişantaşı semtinde, cam binaların arasında özünü koruya rak bugünlere kadar gelmiş tarihi bir apartman dairesinin giriş katı... Ade ta bir anılar dehlizin den geçer gibi yağlı bo ya tablolar ve antikala rı arkama alarak girdi ğim salonun ortasında DEMET YALÇIN GÜNEŞ yım. Sağ tarafımda kararlaştırdığımız çay saatine uygun olarak özen le hazırlanmış bir masa... Bu masanın başında, 90 yaşının tecrübeleriyle be ni selamlayan “halkla ilişkiler”in du ayen ismi Betül Mardin. Kötümserli ğin, yılmışlığın, çaresizliğin dünyasın da yeri olmayan Mardin, bütün içten liğiyle en başından hikâyesini anlatır ken bir kez daha anlıyorum bir kadı nın isterse ne kadar çok şeyi değiştire bileceğini... Büyük mücadelelerle, yılmadan bu günlere geldiğini duygulanarak anla tan Mardin, bugünlerini şekillendiren çocukluğuna şu sözlerle dönüyor: Ge lenekler ve aile insanın hayatına dam ga vuruyor. Kalabalık bir aileden geli yorum. Ailenin ikinci kızı olarak doğ mam ailede büyük üzüntü yaratmış. Bir de beş yaşına kadar dilsiz olmam daha büyük üzüntü... İkinci çocuk kız ve dilsiz... O zamanlar bu durum çok fena çok... Doğduğum evde Arapça, Almanca, İngilizce, Fransızca ve Türkçe konuşuluyordu. Dolayısıyla aile büyük sizim. Bu sebeple Atatürk’ün ekmeğini usulca alarak bana yedirdiler. Atatürk’e minnettarım dım... Çok şanslıyım ki Atatürk’ü gördüm ve ona minettarım... Atatürk çocuğu olmaktan her zaman gurur duydum. Bu yaşadıklarım bugünkü ben ve tabii ki en az 20 kişilik olan yemek masamız da ona göre çok iskemleli... Bu büyük masada yaşadığım olaylar, bugünün Betül Mardin’i olmamda büyük etkendir. Bu masada çok şey dinleyerek ufkumu aştım. En önemli olan olay ise o günlerde Mustafa Kemal Atatürk’ün bize yemeğe gelmesidir. O Kadınların çalışmamazamanlarbeşyaşındayımvehâlâdil n Ailenizin Atatürk’ün ekmeğini size yedirme amacı neydi? Amaç ve inanç, o yaşıma kadar konuşamadığımdan böylesine büyük bir insanın bana ilham olmasıydı. Bu ziyaretten sonra dilsiz olduğum için insanların alay etmesinden bıktığımdan büyük yemin verdim. Ayna önünde egzersizler yaptım. Bir daha susma olmamda, teker teker basamakları çıkmamda bana eşlik etti. Güçlüklerle başlamak, hayatın daha mükemmel olmasına yardımcı oluyor. Derken liseyi bitirdim ve sıra geldi üniversiteye, ardından da mesleğe... Ben psikiyatr olmak istiyorum ama nerde... Babam “erkek dizi senin bacağının yanına gelemez” dedi ve böylelikle üniver tabusu hâlâ yıkılmadı site hayatım başlatmadan bitmiş oldu. Dolayısı ile başka bir şekilde kendimi ilerletmem gerekiyordu... Ancak pes etmedim ve evde İngilizce dersleri vermeye başladım. Elbette kadınlara... Daha sonra basamakları yılmadan teker teker çıktım. Uzun süre magazin sekreteri, sayfa editörlüğü, TRT’den BBC’ye kadar birçok farklı yerde ve alanda çalıştım. Böylece kendimi bu mesleğin içinde buldum ve hiç durmadan çalıştım. Bu sayede bu günlere gelebildim. 90 yaşındayım ve hâlâ çalı şıyorum. Bu sözlerin ardından dudağında be liren çocuksu gülümsemeyle, “Daha ne olsun” diyerek, adeta yıllara meydan okuyup verdiği başarı mücadelesinin memnuniyetini dile getiriyor. Çocuklara önem verilmeli n Bugün alanınızda Türkiye’nin en başarılı kadınlarındansınız. Geçmişe dönersek nasıl zorluklar yaşadınız ve engelleri nasıl aştınız? Tabii ki birçok zorluk yaşadım. Yaşamasam olmazdı zaten. En büyük engelim de halkla ilişkilerin Türkiye’de bilinmemesiydi. Daha ne engeli olsun? Önceliğim bu engeli aşmaktı, dolayısı ile işimde çok ciddi çalıştım. Büyük bir banka ile çalışmaya başladım, bu sayede ben de banka da büyük ivme kazandık. Bu yükseliş sonucu 89 tane müşterim oldu ve mesleğim artık daha fazla bilinen bir meslek haline geldi. En büyük engelimi bu sayede aştım. Meslektaşlarım çoğalmıştı ve onlarla toplantılar yapıp yeni açılar bulduk. n Türkiye’de, bireylerin ve özellikle kadının iş hayatında önemli yere gelmesi için nasıl bir çocukluk geçirdiği ve aldığı eğitim yadsınamaz bir unsur. Bu konuda ailelere tavsiyeleriniz var mı? Ailelerin kaç çocuğu olursa olsun hepsine özel olarak önem vermeli. Her birinin istekleri, yetenekleri ve hayata bakışı incelenmeli. Çocuk aile tarafından benimsenmeli ve yaşama karşı güven hissetmeli. Mesela dayak yiyorsa bu çocuk nasıl kendine güvenebilir? Çocukların en çok sevgi ve saygıya ihtiyacı var. Evvela ilkokulu bitirdikten sonra hangi alana ilgi duyduğunu anne baba olarak gözetmek gerek. Sadece kızlarımızı değil erkeklerimizi de desteklemeliyiz. n Siz nasıl bir çocukluk ve genç kızlık geçirdiniz? Ben çok güç bir çocukluk ve genç kızlık dönemi geçirdim. Büyükbabamızın yanında oturuyoruz 5 çocuk ve 10 torunu... Bu torunlarda 4 oğlan, 6 kız. Tabii bu 4 oğlanın ergenlik dönemi ve o zamanların erkeklere verilen öneminden dolayı çok zorluk çekmiştim. Dadımdan yediğim dayaklar da cabası... Savaş dönemini de yaşadığım için varlığı da yokluğu da bilirim. Küçücük ekmek için kuyruklarda beklerdik. Her gece sığınaklara inerdik. Yaz günleri yüzmeye gittiğimiz plajlarda bir bakardık ki denizde ölü cesetler yüzüyor. Bizler de bakardık cesetlerin ceplerinden aile resimleri yazıları silinmiş. Dün gibi hatırlıyorum. Bu olaylar beni adam etti. Bu yaşadıklarımı bir ders olarak gördüm. Hayata küsmedim, tam tersine daha da yükseldim. Bu tabu yıkılmalı n Eskiden kadınların çalışmasına aileler izin vermezdi. Siz bu tabuyu nasıl yıktınız? İlk önce ailemi kızdırmayacak iş nuda ne söylemek istersiniz? lerle başladım. Kadınlara İngiliz Bu olay kız çocuğuna resmen ha ce ders verdim. Yavaş ama bir o ka karettir. Burada en önemli olan ai dar da emin adımlarla yürüdüm. Be lelerin bilinçlendirilmesi. Bu çirkin nim asıl şansım öncelikle Türkiye’de olayların olduğu yerlerde seminer değil yurtdışın ler verilmeli. Gazeteler da TRT’yi temsilen çalışmamdı. Ailem de zamanla bu du n Kadınlara tavsiyeleriniz neler? de bu konuyla ilgili destek birimlerinin yazdıkları ya ruma alıştı. Da zılar olabilir. Ba ha sonra evlendi zı küçük kızları ğimde de çalışma mız büyüklerine ya devam ettim. söyleyemese de Kendi ayakları belki bu yazılar mın üstünde mec dan destek alabi buren durmam la lirler. zımdı. Asla pes etme dim. Vazgeçmedim. Ma alesef kadınların çalış tırılmama tabusu hâlâ yıkılmadı. Bu tabu yıkılmalı. n Maalesef “çocuk gelin” gerçeği ile hâlâ karşı karşıyayız. Bu ko Bisikletçilerden şehitlere saygı turu Çanakkale Şehitleri’ni anmak için pedal çevirecek olan Beylikdüzü Kırlangıç Bisiklet Spor Kulübü yola çıktı. Beylikdüzü Belediyesi Spor İşleri Müdürlüğü ve Beylikdüzü Kırlangıç Bisiklet Spor Kulübü’nün organize ettiği şehitlere saygı turu vesilesiyle sporcular, 103 yıl önce 18 Mart 1915 tarihinde ülkenin kaderini değiştiren Çanakkale Zaferi’nde şehit düşen aziz kahramanlar için Beylikdüzü’nden Çanakkale’ye gitmek üzere yola çıktı. 337 kilometre yol kat edecek bisikletçiler, saygı duruşu ve okunan İstiklal Marşı’nın ar dından tüm şehitler ve şu an yine ülkenin sınırlarından Afrin’de vatan için mücadele eden askerle için edilen dualarla belediye binası önünden uğurlandı. Törende konuşan Beylikdüzü Belediyesi 1. Başkan Vekili Ömer Şatır, “103 yıl önce ülkeyi düştüğü zor durumdan kurtaran başta Ebedi Başkomutan Mustafa Kemal Atatürk, silah arkadaşları ve aziz şehitlerimizi minnetle anıyoruz. Bugün de Afrin’de, sınırlarımızda birçok şehit verdik, ülkemize ve şehitlerimizin ailelerine sabırlar diliyorum” dedi. Bisikletçilerin de dikkatli giderek kazasız belasız ilçeye dönmelerini temenni eden Şatır, Çanakkale’ye de selamlarını iletti. Şehitlere Saygı Turu için Çanakkale’ye yola çıkan 35 kişilik ekip, Keşan’da bir gece konaklayarak 18 Mart günü Çanakkale Şehitliği’ne varacak. C MY B