Katalog

KULTUR Elvis’in gitarına 334 bin dolar New York’taki bir müzayedede Elvis Presley’in Gibson marka siyah gitarı 334 bin dolara alıcı buldu. Presley’e bu gitarı babası karatede siyah kuşağı kazandığı için hediye etmişti. Müzayedede The Beatles’ın “Being For The Benefit of Mr Kite!” şarkısının John Lennon’ın el yazısını taşıyan şarkı sözleri de 354 bin 400 dolara satıldı. Lady Gaga’nın 100 bin dolar fiyatla müzayedeye çıkan ilk piyanosu ise alıcı bulamadı. Pazartesi 23 Mayıs 2016 [email protected] EDITÖR: EZGİ ATABİLEN TASARIM: MÜGE KAYGUSUZ 17 Birincilik ödülüKTaurkriahkzaaatnnüarSenÖllçdauürklıü Sırp karikatüriste 6. Uluslararası Turhan Selçuk Karikatür Yarışması’nın birincisi Borislav Stankovic oldu n Cumhuriyet Gazetesi Özel Ödülü: Muammer Olcay / Türkiye Milas Belediyesi’nin Milas doğumlu ünlü karikatürist Turhan Selçuk anısına bu yıl 6.’sını düzenlediği Turhan Selçuk Karikatür Yarışması’nda ödüle hak kazananlar açıklandı. Yarışmaya bu yıl 51 farklı ülkeden 432 karikatürist, 1635 karikatürle katıldı. 67 Mayıs tarihlerinde Hacı Aliağa Konağı’nda toplanan Kamil Masaracı, İzel Rozental, Valentina Marcella, Saadet Demir Yalçın ve Meral Onat’tan oluşan jüri, zorlu geçen değerlendirmenin ardından ilk etapta 47 karikatürü tekrar incelemek üzere ayırdı. İkinci tur değerlendirmesinde ise bu rakam 12’ye düşürüldü. 7 Mayıs’ta tekrar bir araya gelen jüri üyeleri değerlendirmenin ardından 6 karikatürü dereceye girmek üzere ayırdılar. Son tur değerlendirmesinde ise ödül almaya hak kazanan karikatürleri belirlediler. Ödüllü karikatürleri okurlarımızla paylaşıyoruz. n Milas Kent Konseyi Özel Ödülü: Angel Boligan / Meksika n İkincilik ödülü: Mihail Sorin Ignat / Romanya n Üçüncülük ödülü: Sergey Semendyaev / Ukrayna n Scrikss Özel Ödülü: Sajad Rafeei / İran n Birincilik ödülü: Borislav Stankovic / Sırbistan Ayrıca Rusya’dan Sergei Belozerov’un Jüri Özel Ödülü’ne değer görüldüğü yarışmanın ödül töreni, 19 Eylül tarihinde yapılacak. Aynı tarihte sergilenmeye değer görülen ve ödül alan karikatürlerin yer alacağı serginin açılışı da Turhan Selçuk Karikatürlü Ev’de gerçek Altın Palm.Iyeleştirilecek. Sergi 4 Ekim tarihine kadar sanatseverlerin ve karikatür meraklılarının ziyaretine açık kalacak. Ken Loach, 2. KEZ BÜYÜK emekçi onuruna!ÖDÜLÜALDI Bir tiyatro atölyesi 1993’te Türkiye’ye döndüğümde en büyük hayalim tiyatro laboratuvarı gibi çalışacak bir atölye kurmaktı. Olmadı. Ödenekli tiyatrolardan özel kurumlara kadar birçok yere başvurdum, projeler sundum, bu ilişkilerde aracı olan dostlarımın da bildiği üzere hiçbirinden olumlu yanıt alamadım. Bu atölye benim için niye önemliydi? Çünkü Avrupa’dayken girdiğim yolu sürdürmek, kendi kültürel köklerimizden yola çıkarak, ama onlara özcü bir şekilde yaklaşmadan yeni bir sahne plastiği arayışında bu gelenekleri kullanmak, diğer yandan da sahnedeki tüm ifade araçlarına, bedenine, sesine, yüzüne, jestlerine hâkim bir ansambl yaratmak, kısacası “sahne hareketi” üzerinde çalışmak istiyordum. Olmadı, kendi imkânlarımla da bunu yapamadım, geçim derdine düştüm çünkü. Çalıştığım birtakım özel kurumlarda hep denemelere giriştim, ama oralarda da bir iki oyun bazı sonuçlar alındı, sonra başka engeller çıktı, hayal gerçekleşmedi. Yedi yılda yaklaşık 10 reji yaptıktan sonra, nihayet 2007 yılında “kabul edildiğim” Devlet Tiyatroları’na kadrolu yönetmen olarak geldiğimde ise aynı enerjim kalmamıştı herhalde benim ayıbım değil bu durum. Yine de her rejide, oyuncularımın beden dilini geliştirmeye yönelik küçük “atölye” çalışmaları yaptım, o dili bir oyunluk da olsa yoğurmaya önem verdim, anlayan anladı, anlamayanların gözünde “oyuncuları siyah giydiren kadın” oldum. Hayalin gerçekleşmesi Bunları niye anlattım? Çünkü Türkiye’ye dönüşümden tam 23 yıl sonra hayalim gerçekleşti. 18 Mayıs 2016 tarihinde, Müjdat Gezen beni ve İstanbul Tiyatro Festivali’nin “yeni dalga” bölümü için sahneye koyduğum “Kuvayı Milliye Destanı”nın tüm ekibini, Müjdat Gezen Tiyatrosu’nun alt katında topladı ve “Ayşe Emel Mesci Atölyesi”nin açılışını yaptı. Benim için tam prömiyer günü gerçekleşen “Müjdat’ça” bir sürprizdi bu. “Müjdat’ça” diyorum çünkü onun zihninde bir fikrin belirmesiyle gerçekleşmesi arasında geçen süre, en hafif deyimiyle “sıra dışı”. Müjdat Gezen benim çok eski arkadaşım, benim “17 yaşım”. 1 yıldır, yani 201516 ders yılının başından beri MSM’de ders veriyorum. Müjdat’la bu yaştan sonra bir kere daha tanışmış olduk aslında. MSM, fedakârlık, ileri görüşlülük ve tiyatro sevgisiyle kurulmuş, hem tiyatromuza hem de gençlerimize çok önemli hizmetler sunan bir kurum. Müjdat çocuğu gibi, gözü gibi bakıyor ona ve inanılmaz emek veriyor. Böyle bir kurumda çalıştığım için gerçekten mutluyum. Çünkü iyi bir şeyler yaptığımı hissediyorum, MSM veriyor bana bu duyguyu. İşte, festival için hazırladığımız Nâzım Hikmet’in “Kuvayı Milliye Destanı”nı da MSM’den öğrencilerimle sahneye koydum. 18 pırıl pırıl gençle, 4 aylık bir çalışma sonucunda şiirtiyatro ilişkisine “sahne hareketi” üzerinden bakan bir iş çıktı ortaya. Yolu açık olsun... İyi ki varsın Müjdat... İngiliz üstat Ken Loach, sosyal devletin çöküşü ve açlık sınırında yaşayan insanları anlattığı “Ben, Daniel Blake/I, Daniel Blake” filmiyle ikinci kez büyük ödül Altın Palmiye’yi kazandı. Eleştirmenlerce beğenilmesine rağmen Altın Palmiye’de çok iddialı görünmeyen Loach’un ödülü politik bir mesaj olarak algılansa da Alman kadın sinemacı Maren Ade’nin neredeyse herkesin favorisi olan “Toni Erdmann” ve iki iddialı Roman filminden “Sierranevada”ya hiç ödül gelmemesi çok şaşırttı. Cannes Film Festivali’nde ödülü kim alacak tartışmaları arasında adı anılan İngiliz üstat Ken Loach, “Özgürlük Rüzgarı/The Wind that Shake the Barley” filminden 10 yıl sonra ikinci kez Altın Palmiye’yi kazandı. Ödülünü jüri başkanı George Miller’ın yönettiği “Mad Max” ile adını duyuran Hollwood starı Mel Gibson’dan alan 80 yaşındaki yönetmen “Dünyanın beşinci en zengin ülkesinde yemek arayan insanlar var. Yaşadığımız dünya artık çok tehlikeli bir yere dönüştü. Neoliberalizm denilen sistem bizi yıkımın eşiğine getirdi, aşırı sağ ümitsizliğimizden ayrıca avantaj sağlıyor” dedi ama yine de iyimserlikten vazgeçmedi ve ekledi: “Umut etmeyi sürdürmeliyiz. Başka bir dünya müm kün ve şart!” dedi. Ödülünü almadan önce yaptığı mız söyleşide hayatını ve sinemasını onuruyla yaşayan emekçilere adadığını ve mümkün olursa film yapmaya devam edeceğini söyleyen Ken Loach, ödül konuşmasında da jüriden önce festival çalışanlarına tesekkür edince ayrıca alkış aldı. Kalp rahatsızlığı nedeniyle çalışamayan bir marangoz olan vatandaş Daneil Blake’in çivisi çıkmış bürokrasi yüzünden yaşadığı çöküntüyü anlatan üstat Loach, birlikte sahneye çıktığı kadim dostu ve senaristi Paul Laverty’ye, ekibe ve ailesine teşekkür etti. Gözyaşlarına boğuldu Miller’ın başkanlığını yaptığı, Donald Sutherland ve Kristin Dunst gibi oyuncuların yer aldığı jüri, ikincilik anlamına gelen Büyük Ödül’ü Kanadalı genç yönetmen Xaiver Dolan’a verince eleştirmenlerden yuhalayanlar oldu. Jüriye “Filmin duygusunu alabildiğiniz için çok teşekkür ederim” derken gözyaşlarına boğulan Do Üstat Ken Loach, “Dünya, neoliberalizmin idealleri tarafından yönlendirilen ‘katılık’ nedeniyle, bizi felaketin eşiğine taşıyan ve Yunanistan, Portekiz ve İspanya’ya yoksulluk, batıdaki azınlığa ise grotesk bir gerginlik getiren, teh likeli bir noktada” dedi. Ödülünü almadan önce yaptığımız söyleşide Loach (sağda) hayatını ve sinemasını emekçilere adadığını söylemişti. Loach, ödül konuşmasında da önce festival çalışanlarına teşekkür etti. lan “Sevilmek ve kabul edilmek için yapıyoruz her şeyi bu hayatta. Kolaya kaçmadan, kendimize benzeyen filmler yapmalıyız. Filmimdeki karakterler çok sert görünebilir karakterler ama aslında herkes çok kırılgan” sözleriyle fazlasıyla duygusallaştı. Jüri Özel Ödülü ise İngiliz kadın sinemacı Andrea Arnold’un ABD’de çektiği yol filmi “American Honey”ye verildi. Arnold, “Birkaç saat önce oturup çayımı içiyordum. Şimdi burada olmak çok gerçeküstü” sözleriyle konuşmasını kısa kesti. Gözyaşlarının sahici geldiği an lar da vardı ve tanınmış Filipinli yönetmen Brillante Mendoza’nın filmi “Ma’Rosa”daki başrolüyle en iyi kadın oyuncu ödülünü alan Jaclyn Jose, yoksul mahallesinde küçük uyuşturucu işleriyle ayakta kalmaya ve polis şiddeti ve yolsuzluğuyla başetmeye çalışan kadın rolünde gerçekten şahane. Orta sınıftan genç bir çiftin bir suç olayı sonrası yaşadıkları çatışmaları anlatan “Salesman”, yönet meni Aşgar Farhadi’ye en iyi senarist ödülünü kazandırdı ama doğrusu ahlaki sorgulamalrıyla ikircikli açmazlar yaratması nedeniyle ğek kimsenin favorisi değildi. Öncesinde gecenin ilk ödülü olarak filmin başrol oyuncusu Shahab Hosseini en iyi ödülü aldığı için kendisinin başka ödül beklemediğini söyleyen Farhadi “Filmlerim çok eğlenceli değildir ama en azından bu ödüllerle halkımı sevindiriyorum” dedi. Jüri en iyi yönetmen ödülünü ikiye paylaştırarak şaşırtmaya devam etti. Eleştirmenlerin haksızca yuhaladığı “Personal Shopper”la Fransız Olivier Assayas zaten sahnede şaşırmış görünüyordu ve hızlıca ekibine, ailesine teşekkür etti. Yarışmanın ididalı iki Romen filminden ödül Altın Palmiyeli Christian Mingui’ya düştü: “Filmlerimi yalnız yapmıyorum, herkese ve aileme çok çok teşekkür ediyorum” dedi ve ekledi: “Auter sineması burada Cannes’da ortaya çıktı ama maalesef azalmaya başladı, çok dikkatli olmalıyız” dedi İlk filmlere verilen Altın Kamera ödülünü ise Fransız kadın yönetmen Houda Benyamina’nın yönettiği Divine kazandı. Konuşmayı uzatan Benyamina sahnede zılgıt çekince kahkahalar patladı. Eleştirmenler Alman komedisini sevdi Uluslararası Film Eleştirmenleri Ödülü ise ana yarışmada çoğunluun favorisi olan trajikomik Alman yapımı “Toni Erdmann”ın oldu. Türkiye’den Vecdi Sayar’ın yanı sıra Alin Taşçıyan’ın da başkanlığını yaptığı jüri yan bölümlerden Belirli Bir Bakış’ta Bogdan Mirica’nın yönettiği “Dogs/Caini”, (Dogs) ve Eleştirmenler Haftası’nda Julia Ducournau’nun yönettiği “Grave’e ödül verdi. l CANNES C MY B