Katalog
Yayınlar
- Anneler Günü
- Atatürk Kitapları
- Babalar Günü
- Bilgisayar
- Bilim Teknik
- Cumhuriyet
- Cumhuriyet 19 Mayıs
- Cumhuriyet 23 Nisan
- Cumhuriyet Akademi
- Cumhuriyet Akdeniz
- Cumhuriyet Alışveriş
- Cumhuriyet Almanya
- Cumhuriyet Anadolu
- Cumhuriyet Ankara
- Cumhuriyet Büyük Taaruz
- Cumhuriyet Cumartesi
- Cumhuriyet Çevre
- Cumhuriyet Ege
- Cumhuriyet Eğitim
- Cumhuriyet Emlak
- Cumhuriyet Enerji
- Cumhuriyet Festival
- Cumhuriyet Gezi
- Cumhuriyet Gurme
- Cumhuriyet Haftasonu
- Cumhuriyet İzmir
- Cumhuriyet Le Monde Diplomatique
- Cumhuriyet Marmara
- Cumhuriyet Okulöncesi alışveriş
- Cumhuriyet Oto
- Cumhuriyet Özel Ekler
- Cumhuriyet Pazar
- Cumhuriyet Sağlıklı Beslenme
- Cumhuriyet Sokak
- Cumhuriyet Spor
- Cumhuriyet Strateji
- Cumhuriyet Tarım
- Cumhuriyet Yılbaşı
- Çerçeve Eki
- Çocuk Kitap
- Dergi Eki
- Ekonomi Eki
- Eskişehir
- Evleniyoruz
- Güney Dogu
- Kitap Eki
- Özel Ekler
- Özel Okullar
- Sevgililer Günü
- Siyaset Eki
- Sürdürülebilir yaşam
- Turizm Eki
- Yerel Yönetimler
Günler
Abonelerimiz Orijinal Sayfayı Giriş Yapıp Okuyabilir
Üye Olup Tüm Arşivi Okumak İstiyorum
Sayfayı Satın Almak İstiyorum
5 TEMMUZ 2021
4
ÇİN KOMÜNİST PARTİSİ 100 YAŞINDA
‘Komünizm’, ulusal
yenilenmenin aracı mı?..
ÇKP’nin izlediği yolu sosyalist idealin
ÇKP’nin 100. yıldönümü
“terk edilmesi” hatta bu ideale
çerçevesinde, geçen perşembe günü
“ihanet” olarak analiz etmek zor. İlan
Pekin’de Tiananmen Meydanı’nda
edilen sosyalizm en başından beri bir
Devlet Başkanı Şi’nin de katılımıyla
amaç değildi; Çin’i dünya sahnesinde
tören düzenlendi.
yeniden merkeze oturtmak amacıyla
ülkeyi birleştirmek, sağlam bir ekonomi
ve güçlü bir devlet inşa etmek için
bir araçtı. Çin, hatalar ve yanılgılara
rağmen, yalnızca bir ekonomik ve
askeri güce dönüşmekle kalmadı
aynı zamanda nüfusunun büyük bir
bölümünün tüketim toplumuna dahil
olma özlemini gidermesine de olanak
sağladı... “Şi Cinping düşüncesine”
gelince, o da Leninizm’den (“tüm
örgütlerde partinin istikametini
korumak”), Aydınlanmacılar’dan
(bilimi desteklemek, “insanlık için
bir kader topluluğu oluşturmak”),
hümanist söylemden (insanların
hayatını ve refahını iyileştirmek)
veya bugün tüm ulusların paylaştığı
fikirlerden (“doğayla uyum içinde
yaşamak”) yararlanıyor.
sınıfının partisi değildi. Sanayileşme- mik zorluklar da “orta köylü sınıfı” gi- Bu açıdan bakıldığında, ÇKP’nin le gerek yok. “Oy vermek bize ne sağ-
JEAN-LOUIS ROCCA*
nin zayıflığı nedeniyle işçi sayısı sınır- bi daha eğitimli ve dinamik katmanlar- izlediği yolu sosyalist idealin “terk layacak?” Bu soru bugünkü mevcut
lıydı, 1949 yılında nüfusa oranı yüzde dan destek alınmasına yol açtı. 1950 edilmesi” hatta bu ideale “ihanet” ola- ruh halini gösterir gibi gözüküyor. Bu
5’ten fazla değildi. İşçiler 1930’da par- yılındaki tarım reformu, kırsaldaki du- rak analiz etmek zor. İlan edilen sos- muhafazakârlık siyasi kadroların sü-
ti üyelerinin sadece yüzde 8’ini oluş- rumu iyileştirecek ve burada yaşayan- yalizm en başından beri bir amaç de-
rekliliğinde de görülüyor. Ülkenin ba-
turuyordu (bunların yüzde 2’si fabri- ların desteğini alacaktı. Ama epey hız- ğildi; Çin’i dünya sahnesinde yeni-
şındaki insanlar, rejimin başlangıcın-
ka işçisiydi). Parti yöneticilerinin ne- lı bir şekilde on yılın hemen ortasından den merkeze oturtmak amacıyla ül-
daki devrimcilerle aynı çevreden ge-
A redeyse tamamı eğitimli insanlardı, or- itibaren kolektifleştirme, köylüleri, fa- keyi birleştirmek, sağlam bir ekono-
nayasasına göre “Çin Halk
liyorlar, yüksek dereceli yöneticilerin
ta sınıflardan (hali vakti yerinde köylü- aliyetleri sanayileşmeyi finanse etmeye mi ve güçlü bir devlet inşa etmek için
Cumhuriyeti sosyalist bir devlettir (...)
çocukları ve müttefikleri ve çok kalifi-
ler, taşralı okuryazarlar, memurlar) ge- ve sosyalizmi inşa etmeye yarayan, sö- bir araçtı. “Sosyalist elit” tüm güçleri
işçi sınıfı tarafından yönetilir ve işçi-
ye meslek katmanlarının üyeleri. (9)
lerle köylüler arasındaki ittifak üzeri- liyorlardı. (2) mürülen bir sınıfa dönüştürdü. kendinde toplayarak yeni yönetici sı-
ne kurulmuştur”. Bir ülkenin anayasa- Son olarak ÇKP’nin karşılaştığı bir nıfı oluşturdu.
Ekonomik milliyetçilik...
Sanayileşmeyle işçi
sıyla, o ülkenin gerçeğinin tam tamına üçüncü sorun daha vardı: Ulusu güç- Çin, hatalar ve yanılgılara rağmen
Bununla birlikte, eğer toplumsal
lendirmek için politikaya mı yok- yalnızca bir ekonomik ve askeri gü-
uyuşmuyor olması hiç kimse için şaşır-
sayısı arttı
sözleşmeye riayet edilmezse, eğer halk
sa ekonomiye mi, sınıf çatışmasına ce dönüşmekle kalmadı aynı zamanda
tıcı değil. Fakat buradaki fark çok bü-
Mücadeleler, özellikle 1920’li yılla- kaderinin partinin ve ulusun kaderleri-
mı yoksa refaha mı güvenilmeliydi? nüfusunun büyük bir bölümünün tü-
yük. Çin toplumu artık kapitalizmin bir
rın başında birlikte yürütülmüş olsa da ne bağlı olduğu duygusunu artık taşı-
1956’da politikasının sosyalizmin düş- ketim toplumuna dahil olma özlemi-
varyantının tüm özelliklerini gösteri-
işçi sınıfının her zaman ayrı bir yaşa-
mazsa ÇKP’nin ikinci yüzyılının kısa
manlarını yendiğini ilan eden Mao, so- ni gidermesine de olanak sağladı. Bu-
yor. Emek bir meta oldu. Tüketim top-
mı oldu ve kendi örgütlerine dayandı:
ömürlü olma riski var. İç istikrarı mu-
nunda sınıf mücadelesinin yine de her gün ortalama bir Çinlinin beklentile-
lumu, sosyal istikrarın güvencesi ve
gizli cemiyetler, coğrafi temelli daya- hafaza etmek, bu nedenle, artık yaban-
büyümenin itici gücü olarak işlev gö- zaman gerekli olduğu yargısına vardı. ri ve yaşam biçimi ortalama bir Fran-
nışma ağları, sendikalar... (3) 1949’dan
cı sermayeye ve düşük fiyatlı ihraca-
Bu arada ve sosyalist ülkelerin çoğun- sız’ınkinden hiç de farklı değildir.
rüyor. Para, eğitim birikimi ve benzer-
sonra, sanayileşme işçi sayısında güçlü
ta dayanmayan bir büyümeyi sağlama-
da olduğu gibi rejim bir eleştiri yağmu- Uluslararası medyanın şaşırtıcı biçim-
lerin birlikteliği üzerine kurulu sos-
bir artışa yol açtı ve bu rakam 1995’te
yı gerektiriyor. Parti bundan böyle iç
ru altındaydı. Bu eleştiriler partinin or- de yardım ettiği ÇKP, elbette ki “Çin-
yal yeniden üretim mekanizmaları eşit-
yaklaşık 150 milyona ulaştı (nüfu-
talebe, yabancı ülkelerdeki yatırımla-
tadan kaldırılmasını değil, otoriter sap- li değerlerin”, “Batılı değerlere” karşı
sizlikleri katılaştırıyor. İronik biçim-
sun yüzde 8’i ve parti üyelerinin yüzde
ra ve teknolojik alanda yenilik yaratı-
maları ve yolsuzluklarıyla mücadele koyduğu şeklinde açıklıyor ancak bu-
de, halk sınıflarının en önemli bölümü-
10’undan biraz fazlası).
mına güveniyor. Uluslararası arenada-
etmenin yanı sıra yaşam düzeyinin dü- nu gösteren hemen hemen hiçbir kanıt
nü toplumun efendisi olması beklenen
Yeni rejim işçilerin bir bölümüne
ki diğer egemen güçlerin çıkarlarıyla
şüklüğünü ifşa etmeyi amaçlıyordu. sergilemiyor.
köylüler ve işçiler oluşturuyor.
çok avantajlı yaşam ve çalışma şart-
(kısmen) çatışmaya giren bir çeşit eko-
ÇKP, muhaliflerinin sesini kısmak “Uyumlu toplum” veya “Çin rüya-
Anlatı ile gerçek arasındaki bu uçu-
ları sundu: ömür boyu istihdam, sos-
nomik milliyetçilik söz konusu. ÇKP,
için artık üretim araçlarıyla ilişki ye- sı” nihayetinde sadece beylik referans-
rum Çin Komünist Partisi (ÇKP) tari-
yal güvence, lojman, ortaklaşa tüke-
100 yıllık mevcudiyetten sonra, güçlü
rine “değerlere” yani iktidar karşısın- ları -güçlü ama kanunun hâkim olduğu
hinin tipik bir özelliği. ÇKP, Temmuz
tim. Rejimin vitrini ve sanayileşme
bir Çin kurdu fakat ABD ile olan ça-
da alınan tutum üzerine kurulan bir sı- bir devlet, klasik yöneticiliğe göre “iyi
1921’deki kuruluşundan itibaren, ge-
politikasının aracı haline gelen, görev-
tışmanın da gösterdiği gibi Çin’in, is-
nıf teorisi kullandı. Bu durum, bur- yönetişim” (etkin bürokrasi, çatışma-
lişmek, iktidarda kalmak ama aynı za-
leri üzerinde hak sahibi olan bu “me-
tikrarını sürdürmek için çağdaş dünya-
juva sınıfı ortadan kalkmış olsa bile ların önlenmesi...)- kendisi de Batı kö-
manda da ülkeyi dönüştürmek için var
mur ve işçiler” kendi sınıf çıkarlarını
daki kazanılmış çıkarları altüst etmek-
“burjuva ruhunun” tüm kafalara sıza- kenli olan müşterek refah düşüncesiy-
olmayan bir toplumu tahayyül etti. Ül-
savundular ve bunu kimi zaman par-
ten başka seçeneği yok. Çin’i kırılgan
bildiği şeklinde açıklanıyordu. Kültü- le birleştiriyor.
keyi dönüştürürken 20. yüzyıl başın-
tiye karşı yaptılar. Örneğin 1957’de,
kılan da bu.
rel devrim sırasında “büyük dümenci-
daki devrimci ideallere sadık kalan
birçoğu “bilimsel” çalışma metotları-
Yoksulluğu ortadan
nin” destekçileri, gerçek kökenleri ne
ÇKP, toplumu modernleştirmeyi, hal-
nın uygulanmaya başlamasına ve kü-
olursa olsun, hemencecik sahici dev-
kın azımsanamayacak bir bölümünü
kaldırma hedefi
çük sosyalist şeflerin saltanatına karşı
(*) Siyaset bilimleri profesörü,
rimciler olarak kabullenildi. Bu teo-
zenginleştirmeyi ve ulusu güçlendir-
çıktı. İşçiler arası eşitçiliği savundular “Şi Cinping düşüncesine” gelince, o
Uluslararası Araştırmalar Merkezi’nde
ri ülkenin sorunlarının çözümünü eko-
meyi başardı. Sahip olduğu halk deste-
(4) ve kültür devrimi sırasında (1966- da Leninizmden (tüm örgütlerde par-
(CERI) araştırmacı, “Çin Orta Sınıfının
nomik kalkınmada görenleri bertaraf
ğinin nedenlerini başka yerde aramaya
1976) maddi ayrıcalıklarının korun- tinin istikametini korumak), aydınlan-
Oluşması: Küçük Konfor ve Büyük
etmeye yaradı.
şüphesiz gerek yok. Yakın zamandaki
masını ve bunların geçici işçilere de macılardan (bilimi desteklemek, in-
Beklentiler” kitabının yazarı, Palgra ve
Covid-19 pandemisinin kontrol altına
genişletilmesini talep ettiler. (5) sanlık için bir kader topluluğu oluştur-
Macmillan, New York, 2017.
Refah vaadine dayanan
alınması, kusurlarına ve hatalarına rağ-
İkinci sorun da şuydu: Parti, yeni bir mak), hümanist söylemden (insanların
men, ÇKP’nin yeri doldurulamaz oldu- yeni bir sosyal sözleşme...
toplum yaratılmasını, ulusun yeniden hayatını ve refahını iyileştirmek) ve-
ğu duygusunu beslemeye katkı sağladı.
tesis edilmesi ve iktidarını sağlamlaş- 1970’lerin sonunda ve özellikle de ya bugün tüm ulusların paylaştığı fikir-
Çeviri: Zeynep Peker
tırmak için basit bir araç olarak görü- 1990’lı yıllardan itibaren tüm denge- lerden (doğayla uyum içinde yaşamak)
Zorlu dönemler...
yordu. Sınıflarla ilgili analiz, esas ola- ler yeniden değişti. Ekarte edilmiş olan yararlanıyor. (7)
20. yüzyıl başı, Çin açısından her
rak sosyal gerçekliği açıklamak yeri- yönetici sınıf üyelerinin büyük bölü- ÇKP’nin ihanet etmek bir yana sadık (1) 1912’de kurulan ulusalcı parti Kuomin-
türlü başarısızlığın yaşandığı bir dö- tang, komünistlere karşı savaşmış, daha sonra
ne halkı seferber etmeyi amaçlamak- mü iktidara geri döndü ve yavaş yavaş kaldığı iki ilke var. Bir yandan sınıfsız
Japon işgaline karşı mücadele etmek için onlar-
nemdi: Çing Hanedanlığı altındaki
taydı. Böylece ulusal birleşme veya ik- ekonomi politikasının merkezine kapi- bir toplum efsanesini sürdürüyor, diğer
la birleşmiştir. İkinci Dünya Savaşı sonrasında
(1644-1911) imparatorluğun reform gi-
tidarın ele geçirilmesiyle ilgili zorunlu- talist mekanizmaları yerleştirdi. Onlara yandan da ulusla parti arasındaki be-
yeniden ÇKP’nin karşısında yer almıştır. Yenil-
rişimlerinin başarısızlığı, 1912’de ilan
luklar, başka güçlerle birlik oluşturma- göre sadece refah vaadine dayanan ye- lirsizlik fikrinden vazgeçmiyor. Elbet-
gisinin ardından askeri birlikleriyle Tayvan’a
edilen ve savaş lordlarının kurbanı yı gerektirdi, Japonya’ya karşı savaşta ni bir sosyal sözleşme, Çin’in gücünün te söz konusu olan eşitlikçi bir toplum
çekilen Kuomintang, önce kuvvet kullanarak
olan cumhuriyetin çöküşü, ekonominin (1937-1945) veya 1945 ile 1950’li yıl-
yeniden tesis edilmesini ve partinin sü- yaratılması değil ama halkın tamamı-
daha sonra da seçimlerle Mart 2000’e kadar
güçsüzlüğü. Çinli milliyetçilerin büyük
ların başı arasında olduğu gibi. Örne- rekliliğini sağlayabilirdi. Bunun karşı- nın “küçük bir refaha” ulaşmasını sağ-
iktidarda kalmıştır.
bölümü böylece, sadece tek bir parti
ğin ulusal burjuvazi, (yabancılara sa- lığı, sınıf mücadelesinin erk yöntemi lamak. Herkes makul bir rahatlığa ula-
(2) James Pinckney Harrison, İktidara Doğ-
tarafından yönetilen güçlü bir devletin
tılmış) komprador burjuvazinin ve- olarak terk edilmesiydi. “Ülkenin efen- şabildiği ve yoksulluk ortadan kalktığı
ru Uzun Bir Yürüyüş: Çin Komünist Partisi’nin
Çin’i modernleştirebileceği ve emper-
ya (Kuomintang’a satılmış) bürokratik dileri” olan işçilerin yerini hiçbir hakkı müddetçe gelirler arasında devasa fark-
Tarihi, 1921-72, Præger, New York, 1972.
yalist güçler karşısında kendini kabul burjuvazinin aleyhine nesnel bir mütte- olmayan, kendilerini işe adamış göç- ların bir önemi yok. Toplumun büyük
(3) Gail Hershatter, Tientsin İşçileri, 1900-
ettirebileceği sonucuna vardı. fik olarak görülmüştü. men köylüler aldı. bir kesiminin gözünde, bu amaç, ulu-
1949, Stanford University Press, 1993.
1917’de, Rusya’daki Ekim Devrimi 2002’de “üçlü temsilcilik” teorisiy- sal çıkarların ve örgüt etrafında birliğin (4) Mark W. Frazier, Çin Sanayi İşyerinin
Tarım reformu
bu kanıyı daha da güçlendirmeye yara- le, çalışanların ve entelektüellerin çı- kalan her şeyin üstünde önem taşıması- Oluşumu: Devlet, Devrim, İş İdaresi, Camb-
ridge University Press, 2002.
dı. Çok küçük bir parti olan ÇKP, ra-
Aynı şekilde eğer köylü sınıfı mer- karlarının yanı sıra büyüme, istihdam, nı (şimdilik) haklı kılıyor.
(5) Elizabeth J. Perry ve Li Xun, Proletarya
kibi Kuomintang (1) karşısında avan-
kezi bir öneme sahip olduysa bunun sağlayan ve böylece ulusal gücü sağ- ÇKP, bazı üyelerinin “hümanist bir
Gücü: Kültürel Devrim’de Şangay, Westview
tajlara sahipti: Bir teoriye (Marksizm),
nedeni teorik olmaktan ziyade pratik- lamlaştıran girişimcilerin çıkarlarını da sosyalizmi” veya kelimenin tam an-
Press, Boulder (Colorado), 1997.
bir modele (Bolşevizm) ve bir devle- ti. 1927’den itibaren kentsel örgütler gözetmek gerekiyordu. Hâlâ sosyalist lamıyla “halk” demokrasisinin fark-
(6) Cf. Çin Orta Sınıfının Oluşması, op. cit.
te (Sovyetler Birliği) dayanıyordu. Fa- Kuomintang tarafından imha edilmişti. olan bir Çin’de bu girişimciler sömürü- lı biçimlerini savunduğu 1980’li yıla-
(7) John Garrick ve Yan Chang Bennett, “Şi
kat ÇKP gerekli gördüğünde (1950’li Mao Zedung, 1934’te ÇKP’nin kontro- cü olamazlardı (bkz. Jérôme Doyon’un rın dışında, hiçbir zaman gerçek alter-
Cinping’in Düşüncesi”, Perspectives chinoises,
yılların sonundan itibaren) en önemli lünü aldığında “devrimci sınıf” olarak makalesi). Sonuçta ülke, herkesin ulu- natif önerilerle karşı karşıya kalma-
no: 2018/1-2, Hongkong, 2018.
desteğiyle ama aynı zamanda model ve proletaryanın yerini kesin bir biçimde sal refah ve büyüklüğe katkı sağlama- dı. Bugün hâlâ en çok eleştirenler da-
(8) Émilie Frenkiel, Çin’de siyaseti konuş-
hatta teoriyle olan bağlarını koparmak- köylü sınıfı aldı. Yine de Çin kırsalının sı gerektiği “orta gelirli maaşlılardan” hi seçimlerin barındırdığı istikrarsız-
mak. Demokrasi taraftarı veya karşıtı aydın-
tan da çekinmeyecekti. önemli sosyal eşitsizliklere sahip olma- oluşan sınıfsız bir toplumdu. Elbette ki lık tohumlarından endişe duyuyor. (8)
lar, Paris, 2014.
Teorideki uyarlamalar en başından sına rağmen yoksul ve topraksız köylü- partinin düşmanları vardı ama bunlar Nüfusun büyük bir bölümünün siya- (9) David S. G. Goodman, Çağdaş Çin’de Sı-
beri vardı. İlk zorluk şuydu: ÇKP işçi ler hiç de devrimci değillerdi. Ekono- aslında ulusun düşmanlarıydılar. (6) si muhafazakârlığından bahsetmeye bi- nıf, Polity Press, Cambridge, 2014.