Katalog

ARTVİN 7 GEZEKALIN Mustafa Balbay ankcum@cumhuriyet.com.tr ORTA ANADOLU’DA BAHAR Mart sonu, sabah gidip akşam dönmecesine Karaman’daydım. Karaman deyince akla ilk iki isim gelir: Karamanoğlu Mehmet Bey... Yunus Emre... Her ikisinden de güzel izler var Karaman’da... Ama ilk söz, yolun. Orta Anadolu yolculuğu, öteki bölgelerimize benzemez. Akdeniz, Karadeniz kıvrıla kıvrıla... Ege, Marmara, ine çıka... Doğu, Güneydoğu döne döne... İç Anadolu ise, düzlük yine düzlük, bitmiyor düzlük yine! Ankara’dan Adana yönüne gidip, Konya sapağından döndün mü, karşına ne çıkar? Gökyüzü... Göz alabildiğine uzanan düzlük, insana yolun sonunda yeryüzü ile gökyüzünün birleşeceği duygusunu verir. Önünüzde uzanıp giden düzlüğün ucunun, tepenizde yükselen gökyüzünden daha ileride olduğunu düşünürsünüz... Dümdüz yolu bu kadar çarpık anlatmanın ne alemi var demeyin, çıkın yola siz de görün! Konya’ya ulaştığınızda hemen ötede yükselen dağlar, “yolun sonu” diye seslenir. Ama sola dönüp Karaman yönüne devam ettiğinizde biraz daha farklı bir düzlük başlar. Arada iniş çıkışlar uzuuun düzlüğün ardından büyük bir yükselti havası da verir. Anadolu’nun tahıl ambarı bu düzlükte yükselen tek tük ağaçlar uzun mu uzun bir masanın ortasındaki güzel mi güzel bir vazoya benzer. Hele bir de mevsimlerden baharsa! Karaman yolu üzerinde badem çiçeklerine sadece selam vermek yetmez oldu. Tonlarca pembenin rüzgarda tatlı tatlı sallandığını görüp de nefeslenmemek, ne insan haklarına sığardı ne doğa haklarına... Her ne kadar yağmur ben de varım dese de, seyrek taşlı, yorgan yumuşaklığındaki toprağa basa basa, ekin tarlası gezintisi yapmak güzel bir bahar karşılaması oldu. Karadağ‘ın beyaz burçlarına inat, ekin tarlalarının ortasında yükselen pembebeyaz badem çiçekleri yaşam sevincini müjdeliyordu. Ankara’da çiçek deyince bakan soyadının akla geldiği bir “kara”sal iklimden sonra... Karaman’da badem çiçekli “karasal” iklimin tadı ne güzelmiş! Anadolu’da “mevsim gezileri” düzenlense, Orta Anadolu, Göller Yöresi ilkbahardan payını ne güzel alır! Gezekalın... alanlardan biri. Doğal ve yabani kaldığından, olağanüstü bir biyolojik çeşitliliğe sahip. Yaklaşık üçü endemik olmak üzere 356 bitki, üç endemik böcek var.Ayrıca, vadinin bir tarafının siyasi bir tarafının doğal sınır olarak kalması nedeniyle, dünyanın üç önemli arı ırkından biri olan Saf Kafkas Arısı burada saflığını koruyabilmiş. Macahel, doğa yürüyüşü tutkunlarının ilgi duyabileceği bir bölge. Anıtsal ağaçlar, bozulmamış ahşap mimari, şelaleler, buzul gölleri, rengarenk, asırlık, ahşap oyma camiler var. Ahşap evler, yavaş yavaş, Gürcü yemeklerinin piştiği sakin, sıcak pansiyonlara dönüşüyor. Hasan Yavuz, Camili Çevre Koruma ve Geliştirme Derneği’nin Başkanı (0.532. 760 22 090. 466. 485 20 14), bölgeyi en çok sahiplenenlerden, her türlü bilgiyi ondan alabilirsiniz. El değmemiş bir doğada, ahşap ev pansiyonlarında kalmak ve Gürcü mutfağının yöresel yemeklerini tatmak için birkaç seçenek var. Hasan ve Hacer Yavuz (0.466 485 20 14), Muhtar’ın Pansiyonu Rıza Bursal, 0.466. 485 20 13), Fehmi Avcı (0.466. 485 20 96). TEMA Konukevi’nin (0. 466. 485 24 04) asıl amacı araştırmacıları ağırlamak ancak yer olduğunda turistlere de konaklama, yemek ve rehberlik hizmeti verebiliyor. Borçka Camili yolunun 20. kilometresinden sağa dönen altı kilometrelik toprak yolun sonunda Karagöl görmeye değer.