Katalog

KAPAK 5 EGE’NİN İMBATI Serdar Kızık serdarkizik?cumhuriyet.com.tr YOLCULUK HALLERİ Aynı yolun götürdüğü kıyı kasabaları, ayrı görünür bazen. Yaşananlar bir öncekini tutmaz. Aynı yer farklılaşır, başkalaşır. Bu yüzden “Ben orayı gördüm, biliyorum” olmaz. İnsanın hali, mühimdir mesela, yola niçin çıktığı. Bir sıkıntı mı sürükledi seni yollara, yoksa keyifli bir halin kışkırtmasından mı aldın başını gittin? Önemlidir... Düşünü kurduğun bir yolculuğun değişen, sürpriz rotası da önemlidir. Bazen kiminle gittiğin en öne çıkar. Yol arkadaşı çok önemlidir. Bırakırsın elindeki rotayı korkmadan. Yol hali sürprizdir, ne olacağı belirsiz. Orhan Veli, hangi haldedir ki söyler: “İçime gene Yolculuk mu düştü, nedir? Nedir bu yosun kokusu, Martıların gürültüsü havalarda; Nedir? Yolculuk olmalı, yolculuk...” olmayan heybetli dağın eteğinde, Anadolu’nun en güzel beldesi”. Sönmüş bir “küme volkan” olan dağın volkanik patlamaları günümüzden 30 milyon yıl önce başlamış. Erciyes’ten çıkan küller, rüzgarla kilometrelerce uzaklara taşınmış ve Hasan Dağı ile birlikte; Nevşehir, Ürgüp etrafındaki peri bacalarını oluşturmuş. Erciyes’in kuzeyinde bir kilometre uzunluğunda bir dağ buzulu var. Ayrıca dağın doruğunda bulunan Bizans rahiplerinin inzivaya çekildiği mağaralar, aynı zaman kötü hava koşullarında dağcılar içinde birer sığınak. Dağcılık, kış sporları alanında Türkiye’nin belli başlı merkezlerinden biri olan Erciyes, Kayseri’nin 30 kilometre güneyinde yer alıyor. Türkiye’nin en yüksek dağlarından olan Erciyes Kayseri’nin güney batısında tek bir kütle olarak yükselmekte. Erciyes’in yer aldığı bölgenin kimi kesimlerinde yer yer çalılıklar ve nemli yerlerde meyve, kavak ve söğüt ağaçları da görülmektedir. Erciyes Dağı çevresi eski dönemlerden beri önemli bir yerleşim yeri olma niteliğini korumuş. Erciyes uluslararası kış sporları merkezi konumunda. Kayak ve dağcılık için elverişli pist ve kulvarların yer aldığı Erciyes’te son yıllarda yapılan çalışmalarla Kasaba, sürekli değişir bu yüzden. Öncekiler silinir, sisin ardında gölgelenir. Görmediklerini, bilmediklerini keşfetmenin hayreti ve coşkusudur, şimdi asıl olan. Sakin bir meyhane ararsın, otlu radikalı, favası tam tekmil. Değişik bir sohbet... Rakı tadı... Lazım değil, gözün başkalarını görmez. Tek başına, adımlarsın rıhtıma doğru, peşinde gölgen. Mesela, soğuk bir gecede, önceden bilmediğin rüzgarlarla tanışırsın. Dalgakıranın kuytusunu keşfedersin. Yine de yüzüne deniz zerrecikleri çarpar, tadı başka. Başka türlü bir üşümenin sarsıntısıyla, ellerini kollarını nereye koyacağını bilmezsin. Sıkıca sarılma hissiyatı doğar o an. Bir şarkı gelir, karşı kıyıdan. Ege kasabasına çok yakışır. Şaşırırsın, önceden deniz feneri var mıydı buralarda. Öyle sanırsın, belki yoktur, yanılsamadır. Belki de yeni yapılmıştır... Bu teknelerin arasından yansıyan ışıklara hayret edersin. Işıklar yer mi değiştirdi yoksa? Çoğaldığını hissedersin, yalnızlığın bitmiştir o an. O kasaba, eskisi değildir artık. Her yolculuğun kendi hali, her yolun sonu vardır...