Katalog

4 KAPAK Tepelerin sarmalında bir koy ve işte Yaşayan Gezegen: TURUNÇ Yazı ve Fotoğraflar Hakan Dirik A dına ister ‘‘tutku’’ deyin, ister ‘‘arzu’’; dilerseniz ‘‘kaçış’’ diye adlandırın ‘‘gitme’’ eylemini, ama hep güzeldir uzaklar. Üzüntü veren konuyu ve yanı sıra içine. Hiçbiri ‘‘yeter sebep’’ değilse, en kötü olasılıkla, geride bırakılacaklardan ‘‘kurtulmak’’ düşüncesi yeter de artar bile gitme isteğini mazur göstermeye. Öyleyse, yola çıkma vaktidir. Olanak varsa yaşam başka türlü akıyordur sanki. Bir tür ‘‘ütopya’’ belki de... Orada insanlar, hava, su bile başka olacaktır. Ancak bazen gittiğin yerden, ya da başlı başına gitme eyleminden çok geride bırakabildiklerindir önemli olan. Nasıldı o ‘‘beylik’’ laf: ‘‘Gitmek neye yarar, kendini de götürüyorsan?’’ üzeni, sıkıntıyı sıkanı, kızgınlığı kızdıranı, bıkkınlığı bıktıranı ‘‘geride’’ bırakmaya vesiledir gitmek. ‘‘Bilinmeyen’’e, en azından daha iyi olduğu düşünülen ‘‘ora’’ya yolculuğun derde deva olacağı hissi dolar insanın özel araçla, yoksa ilk otobüsle... Yolda olma hali, başlı başına ‘‘özel’’ durum. Ah bir de geceyse, değmeyin o keyfe! Karanlığın içine doğru uzanan yol çizgileri, bıraktıklarınızla ‘‘kavuşacaklarınız’’ın altını çizer. Onların bittiği yerde Gidilesi yer Dolambaçlı mevzunun rotası, Turunç. Çünkü burayı ‘‘gidilesi’’ kılan özelliklerin başında, beldenin güzelliklerinin yıllardır ‘‘sabit’’ kalmasını sağlayan MarmarisTurunç yolu geliyor. İçmeler’den sonra beliren