Katalog

29EKIMEKIATMA5 25/10/07 18:29 Page 5 84. YIL EKI 5 CMYK 29 EKİM 2007 PAZARTESİ 5 ŞEHİTLER Şehitler, Kuvâyi Milliye şehitleri, mezardan çıkmanın vaktidir! Şehitler, Kuvâyi Milliye şehitleri, Sakarya’da, İnönü’nde, Afyon’dakiler Dumlupınar’dakiler de elbet ve de Aydın’da, Antep’te vurulup düşenler, siz toprak altında ulu köklerimizsiniz yatarsınız al kanlar içinde. Şehitler, Kuvâyi Milliye şehitleri, siz toprak altında derin uykudayken düşmanı çağırdılar,satıldık, uyanın! Biz toprak üstünde derin uykulardayız, kalkıp uyandırın bizi! Uyandırın bizi! Şehitler, Kuvâyi Milliye şehitleri, mezardan çıkmanın vaktidir. MUSTAFA KEMAL Dağ başını efkâr almış, Gümüş dere durmaz ağlar, gözyaşından kana kesmiş gözlerim, ben ağlarım, çayır ağlar, çimen ağlar, ağlar, ağlar, cihan ağlar. Mızıkalar iniler, ırlam ırlam dövülür, altmış üç ilimiz, altmış üç yetim, yıllar gelir geçer, kuşlar gelir geçer, her geçen seni bizden parça parça götürür, Mustafa’m, Mustafa Kemal’im. Diz dövdüm, gözlerim şavkı aktı Sakarya’nın suyuna, Sakarya’nın suları nâmın söyleşir. Hemşehrim Sakarya, öksüz Sakarya. Ankara’dan uçan kuşlar, Kemal’im der günler günü çağrışır, kahrolur bulutlara karışır, gök bulut, yaşmak bulut, uca dağlar, dev boyunlu morca dağlar divan durmuş bekleşir, Mustafa’m, Mustafa Kemal’im. Nasıl böyle varıp geldin, hoşgeldin, çıngı kaymış yalazlanmış gözlerin, şol yüzünde güneş südü sıcaklık, ellerinden öperim, Mustafa Kemal. Senin dalın, yaprağın, biz, senin fidanların, biz bunları yapmadık, sen elbette bilirsin, bilirsin Mustafa Kemal. Elsiz, ayaksız bir yeşil yılan, yaptıklarını yıkıyorlar Mustafa Kemal. Hani bir vakitler Kubilay’ı kestiler, çün buyurdun kesenleri astılar, sen uyudun asılanlar dirildi, Mustafa’m, Mustafa Kemal’im. Karalar kuşanmış, Karadeniz akmam diyor, dokunmayın, ağlamaktan bıkmam diyor, bu gece kıyamet gecesi, bu vapur Bandırma vapuru, yattığı yer nur olsun Mustafa Kemal, ben ölümden korkmam diyor, korkmam diyen dilleri toz oldu, toprak oldu, değirmen döndü dolandı, yıllar oldu, bir kusur işledik bağışlar mı kimbilir, o bize öğretmedi kazan kaldırmasını, günahı vebali öğretenin boynuna, erdirip oldurana ana avrat sövmesini, yüreğim kırıldı kanım kurudu, var git Karadeniz var git başımdan, mızıka çalındı düğün mü sandın, bir yol koyup gideni gelir mi sandın, Mustafa’m, Mustafa Kemal’im. Ankara’nın taşına bak, tut ki baktım, uzar gider efkârım, çayır ağlar, çimen ağlar, ben ağlarım, gözlerimin yaşına bak, Ankara Kalesi’nde, Rasattepe’de bir akça şahan gezer dolanır, yaşın yaşın mezarını aranır, şu dünyanın işine bak, Mustafa’m, Mustafa Kemal’im... ‘KO ADAYLIĞINI ERZURUM’DAN’ azi, hışımla kürsüden inmişti. Sonradan ne olduğunu ise Ord. Prof. Dr. Hıfzı Velded Velidedeoğlu, “Üç Devir” adlı kitabında çok canlı olarak anlatacaktır. O günlerde Hukuk Fakültesi’nde öğrenci ve aynı zamanda Meclis’te Zabıt Kâtibi olarak çalışan Velidedeoğlu’nun anlatımıyla, tüm Türkiye Mustafa Kemal’ine sahip çıkmış, çektikleri çuvallar dolusu telgrafla destek vermişlerdi. Örneğin, dadaşlar “Paşam, sen Selanikli olduğun kadar Erzurum’lusan. Ko adaylığını Erzurum’dan, seni buradan Mecis’e sokak!” diyorlardı. Sonunda Ankara’nın Bala ilçesinden milletvekili seçilecek ve böylece Meclis’e girecekti. Milletin baskısı öylesine baskın çıkacaktı ki, bu öneri amacına ulaşamayacaktı. Şimdi dilerseniz fotoğrafları yan yana koyalım: 1922 Aralık ayındaki tablo, yukardaki Etlik’te, Kalaba’daki Refet Bele’nin bağevinde, yemek bahanesiyle çağırıp, “ …Cumhuriyeti aklından bile geçirme!...” diye dayatılan tablodur. Masadakiler, Kurtuluş’ta omuz omuza vermiş olan komutanlardır ve Kâzım Karabekir de o esnada Erzurum’da, telefonun öbür ucunda, bu toplantının sonucunu beklemektedir. 1923 Nisan’ındaki tablo ise, yukarda anlattığımız “ O’nu Meclis’e bile sokmama” tablosudur. 1923 Ekim’indeki tablo ise, Lozan’ın imzalanmasından sonra, başbakanın, onun öncesinde ve sonrasında komutanların istifa ederek Mustafa Kemal’in çevresini boşaltmak suretiyle yol açmayı umdukları “ hükümet krizi” tab NAZIM HİKMET RAN ATTİLA İLHAN G losudur. Mustafa Kemal’in bütün bunların altından kalkamayacağı, dolayısıyla boyun eğip, cumhuriyet sevdasından vazgeçeceği hesaplanmaktadır, orduların başına da gidilerek, adeta “gözdağı” verilmek istenmektedir. Oysa Mustafa Kemal bir “dâhi”dir. Bakın nasıl harekete geçer: ? Fethi Bey’den istifasını ister Gazi, Başbakan Fethi (Okyar) Bey’i ve hükümet üyelerini 26 Ekim günü Çankaya’ya yemeğe davet eder ve bu yemekte, Başbakan Fethi Bey’den istifa etmesini ister. “Çok yoruldun Fethi Bey, sürekli eleştiriliyorsun, lütfen çekilin. Bırakalım Meclis, istediği gibi bir hükümet kursun. Buna hiç müdahale etmeyelim. Hatta yardımcı olalım. Mademki bu hükümeti bu kadar eleştiriyorlar, o halde bakan olan arkadaşlarımız, yeni kurulacak hükümette de kendilerine görev verilirse, bu görevi kabul etmesinler. Bırakalım Meclis, bu sürekli eleştirdiği hükümetin tamamen dışından bir hükümet çıkarsın. Yalnız Fevzi Paşa bunun dışında kalsın. Eğer O’na Genel Kurmay Başkanlığı önerilirse, kabul etsin. Zira o kritik görevde değişiklik olmaz.” Bu talimat yerine getirilir ve Fethi Bey hükümeti çekilir. Şimdi Meclis daha büyük bir sorunla karşı karşıyadır. Bir bakanlık için tek bir isimde buluşamayan TBMM, şimdi 12 Bakanlık için uğraş vermektedir ve herkesin mutabık kaldığı bir hükümetin kurulabilmesi ise neredeyse olanaksız hale gelmiştir. ?