Katalog

Bütün işten aynlmalar bir şoka yol açar. Atılmak, kişisel başansızhk, simgesel bir iğdiş edilme olarak algılanır. Dayanılması en güç olan şey, tümüyle pazann yasalanna boyun eğmiş bir nesne olmak hissidir. Ben işimi kaybettim... eni tekniklerin uygulanması, daha verimli olma gereklıliği, terfi yollarımn hiyerarşik yapısı ya da kanyerplanlanıu gerçekleştiremeınek, hiçbir zaman olmadığı kadar işten kopnıalarla sonuçlanıyor. Iş değiştırme ve hareketlilik kültürü, işletnıe teorisyenleri ve iktısatçılar tarafından övülüyorsa da, çalışanlar bu yeni olguy la kolayca bütünleşemiyorlar, çünkü sonuçta clde edilen, duygusal ve ruhsal değişimler oluyor. Bir işten aynlmak önemli bir olay; bunaltı, kaygı, öflce ve depresyona, yadsımaya yol açıyor ve fikirdeğıştirme.konumdeğiştirmeyle iıısan yeniden sını flanıyor. Bütün iş değişikJikleri duygusal birşokutetikliyor. Kişiliğimizle, yüreğimizle, cesaretinıizle ve kişisel tarihimizle tepkıme ıçıne gıriyoruz. Psıkanalhci Helene Vecchiali'ye göre, her birey gizliden gizliye bir temel olarak homeostasi arar, hiçbir şey in yer değıştırmedıği yaşanı koşullarını arar, hiçbir şeyin yer değıştırmedığı yaşam koşullarını arzular. "Değişim her zaman kuşkuyla karşılanır, arkaik ve neredeyse fizyolojikbirkaygıdır bu ınsanlarda. Oysa, hep aynı kalmak arzusu da olanaksızdır " Işyerımize umutsuzca bağlanıp kalmamız, ruhbılımcılenndeğışıme direnme olarak adlandırdıkları şey yüzünden ve kımlığımızı oluşturan, bir gruba bağlanma duygumuzdan ileri gelıyor... Bu, bazılarını kabul edilemez olanı kabııllenmeye itebilir. Patronunun tacızettiğibireskiyönetıcısekreteri: "Bundan nefret cdıyordum, ama kendımı kapı dışında bulmak korkusu, isyan ctmcmc engel oluyordu" dıye tanıklık ediyor. Iş değiştirmek bir knzi tetikler. Işinı bırakmak ya da kaybetmek fikri duşünceye kel vıırur Ruhbıhmcıler işten kopuşlurın geçmış zedelenmelerı canlandırdığını ıleri siiriiyorlar. Bu fobiyi yaşayanlar, çocukluklarında kederler, terk edilıneler ya da başarısızlıklar yaşamışlar ve gereken yeterlıkte olnıadıklarından bunlarla başa çıkamamışlardır. Terkedilmek fıkrının dehşetı yüzünden ıstihdam cdilnıeye fazla değer verir ve ışyerını 'güvenlı, besleyıcı ve istikrarir bir anne olarak algılarlar Bu noktada işten ayrılmak, dayanaklarını ve inanışlarını değiştirmeyı, ne olduğunu yadsımayı,' Y bilinmeyen uğruna bilineni terk etmeyi gerektirir. Değişim fobisine belli oranda bir ruhsal esneklik yoksunluğu da eşlikediyorsa,çalışanlaraşın ihtiyatlı olmakla karşı karşıya kalır, öngörülemezlik ve belirsızlik içine düşerler. Kendi engellemelerinin kısıtlamasıy la, yetersiz, sıkıcı ve alt görevlere talip olmayı tercih ederler. Bu da kendilerini mutsuz, aşağılanmış, hırpalanmış, işyerinin temsıl ettiği kozanın dışına atılnuş hissetmelerine yol açar. İş dünyası iş değiştirmeye değer veriyor. Amerikan modelindeki gibi bir görevde dört yıl kalmak ' örümcek bağlamak 'la eş anlamlıdır. Ama sırfdeğişim için değişim de, kısırve yıpratıcı bir 'geleceğekaçış' için, ortayadüşmektir... Bir paradoks olarak, aşırı iş değiştirenlerde, 'iflaholmazmemurlar' ile aynı terk edilme korkusunu yaşamaktadırlar. tştençıkanlmak, kişisel bir başansızhk, simgesel bir iğdiş edilme olarak algılanır. İşten çıkanlaıı kişi, eğer sağlam bir aile ya da dost çerçevesınin yandaşlığından, desteğinden yoksunsa, zaten narsistik kınlganlık durumundaysa, ruhsal çökkünlük aşın boyuta vanr. Dayanılması en güç olan şey, tümüyle pazann yasalanna boyun eğmiş bir nesne olmak hissidir. Şirket sızın yalnızca mesleki değerinizi tanımamazlıkla kalmamış, öznelliğinizi de yadsımış ve gönül yatırımınızı hesaba katmamıştır. Terfi etmek de, genel kanının tersine, mutlaka sevinç getirmez ve aynı derecede stres kaynağı olabilir. En iyi tolere edilebılen terfiler, uzun sürede olgunlaşanlar ve kişisel bir projeye bağlı olanlardır. 'Sürprizatamalar' ya da 'rüşvet atamalar' dengeyı uzun bir süre için bozabilirler. Yüzlerin N ergiz Savran Ovacık dünyayı gezen birkadın. Çeşıtlı kuruluşlarda yonetıcılık gorevlerindebulunmuş. Halen, Izmir'deyaşıyor ve Izmir Belediyesi Su Işlerı Idaresi Izsu'da danısman olarak çalışıyor. Mesleğı endüstri mühendisliğı. Ama ikınci bir mesleği daha var. O bir gezginfotoğrafçı. Çin'den Ispanya'ya gezmedığı, fotoğraflamadığı ülke yok gıbı. Hındıstan'a yaptığı bir otobüs yolculuğu dışında hep uçakla gezmiş. Programsız bir şekılde sırt çantasıyla ve tur organızasyonunadahil olmadan çıkıyoryola. Fotoğrafçılığını teknık anlamda mukemmelleştırmek ıçın 1990 yılındalzmır'de IFOD'unfotoğrafkurslarına katılmış. Gezilerinin ardından çeşitli yerlerde saydam gosterılerı yapmaya başlamış. llk kışisel sergisini 1998 yılında Izmir'de açmış. Yüzlerin Coğrafyası adını verdiğı Ikinci kışisel sergisını 323 Aralık 2002 tarihleri arasında Izmir'de Canon Erkayalar Sanat Galerisi'nde coğrafyası açıyor. Bu sergide Türkiye, Çın, Ispanya, Hindistan, Iran, Pakıstan, Mısır, Tayland, Nepal.Yunanıstan, Romanya ve Amerika'da çektığı 50 kadar fotoğraf yer alacak. Yüzlerin Coğrafyası'nınbirdesponsoruvar; METEKSAN Sistem ve Bilgisayar Teknolojileri şirketi... Toplam 17 ülke gezen Nergiz Savran Ovacık'ın bundan sonraki yolculukları Latin Amerikaağırlıklıolacak.^ İş yaşamlarımız, tuzaklar, krizler ve boşluğa düşüşlerle bezelidir. (ieçilecek en zor sınav, hiç tartışmasız, iştençıkanlmaktır... Patnce, bırpazarlamacı, işten çıkarıldığını ailesinden dört ay süreyle gızledı. Her sabah alıştığı üzere, evden çıkıyor ve akşama allak bullak olmuş durunıda eve dönüyordu. Bu 'komedı' zevahın kurtarmasına yaramış ve ona dayanmagücüvcrmıştı. Psikanalizci JeanPierre Winter'e göre, mesleki etkınlik, seçimimi/le olsun ya da olmasın, kımlığimizin temel öğelerinden biridir. Kaçınılmaz "hayatta ne yaparsınız" sorusu, sonuçta "ây inesııştırkışinın"yargısınıözetler Işini yitirnıek, bir kimlık yitimi olarak algılanır ve varoluşsal bir boşluk doğurur; bu da dayanak noktajanmn, toplunısal konumun, maddi güvencenin ve kişisel tarihin bir bölümüriün yitimidir. JeanPierre Winter"Enpatolojik vakalarda, hiyerarşık olarak daha üstbir mevkiye gelnıck, gerçek bir ıçsel çökkünlüğü tetikleyebilir"diyor. lreudunlü 'mııdiır Schreıher' vakasında "Müdürlüğeatandığında, şıddctlı saçmalamalargöstermışti, çünkü inıgeleminde babanın yennı almanın yiikünii çekemiyordu" diye yazınıştı. İş sorunları yüzünden psikolojikdestekalmakıçınbaşvuranlar, bilinçlı olarak, kendilerini gclıştırmek, ılerlemek arzusıında olduklarınısöylüyor, oysabılınçaltlarının duygusal içerıği, korkııdan başkabirşeydeğıl Salt bir ücret için çalışmıyoruz; ozdeğenmızı beslemek, narsısızmimizi pekiştirınek, derin ruhsal ıhtıyaçlanmızı doyurmak için çalışıyoruz...^ Çeviren: EMRE ÇA ĞA TA Y