Katalog

Gerçi çoğu kişi topluluğun soundunun bclirgin biçimde dcğiştiğine vc "poplaştığına" inanımşlı albümii dinleyince iima, bıı poplaşma çok büyük bir sati!} hacnıini dc birliktc getirmis,ti. Daha once Genesis'in adını bilc duymamış olan ycni bir kuşağı ö/ellikle "No Son Of Minc" ve "I Can'l Dance" gibı hitlcrlc yakalamiijtı Collins. Genesis karakteristiklcrindcn elden geldiğince a/ ödiin vererek, nc istediklerini 1yi anali/ cttiği, çocuklannın kuşağından bir hayranlar ordusıı yaratmayı başarmıştı. "Wc Can't Dance"in yayımlanışını izleyen düncmdc, cndüstrinin altın kurallan gercği, hayli u/un sürccek bir poromosyon turu başlatıldı. Bu tur kapsamında Gcnesis, dünyanın büyük bir bölünıünde konscrler vcrdi. Hatta bu konserlerdc gerçekleştirilen kayıtlarla, yeni bir Genesis "live" albümü bilc hazırlanıp piyasaya çıkunldı. Ama bu tempo, Gcnesis üyeleri için bir tür "ağır işçilik"ti. fki gccc üst üste dcğişik kcntlcrdc konscr; ardından bir gece dinlenmc; derkcn yinc iki gccc başka kcntlcrdc sahneye çıkmak. Phil Collins, "Hcr yeni günün sabahı, akşamki şova uzanıyordu ve bu müthis, yorııcuydu" diyor. Aslında tabii ki yabancısı oldukları bir yaşam değildi bu Genesis elemanlarının. Konscr lurlan, ezelden beri "öldürüeü" bir tcmpo içinde süıiip giderdi ki, şöhret vc paranın bir biçimdc bedcliydi bu. Ama artık yaşları cskisi gibi gcnç değildi. "Hcr nc kadar kendimi çok daha genç hisscdiyorsanı da, kırk iki yaşındayım artık'", diyor. "Vc senin nasıl hissettiğin hiç öncmli dcğildir. Kırk vaşından sonra, olması gcrckcnler tılıır bcdenindc." Böylcsine yoğun bir tcmpo içindc Collins'in salt kcndi çalışmaları için /aman ayırması kuşkusuz mümkiin değildi. Bu ncdenlc, solo albümü dc hayli gecikmeli olarak geldi. Söylcdiğine görc, "Both Sides'Vla yer alan şarkılan, ancak 92'nin son günleriyle, 9.Vün ilk altı ayı içindc yoğun bir çalışma sonucu ha/ırlayabilmiij. Gcrçi nc yapmak istediğini kafasında coktan oluştunnuş. ama, o çılgın Genesis turu sırasında kiiçük bir eski/ olsun hazırlamaya /aman bulamamıs. Phil Collins'in solo kariyerinin başlangıcı, 1981 yılına dek dayanıyor. O yıl, eleş.tirmenlerden oldukça olumlu kritikler alan "Face Value" albümünü yapmıştı Collins. Ama müzikal bağlamda gclen övgülerle birlikte, ahlâki kaygılarla yapılmiij eleştiriler de az değildi. ÇünC U M H U R I Y E T O E R G İ 2 1 K A S I M kü "Face Valuc" son derece kişisel bir albümdü Collins için vc önccki ejjiylc boşanmaya dck varan hü/ünlü öykiisünü anlatıyordu. Çoğu kişi, bu arada eşi dc, Collins'i "özel şeylcri şarkılarıyla lüm dünyaya anlatmanın ayıp bir şey" olduğunu söylcycrck kınadılar. Ama o pck öylc düijiinmüyordu. Şarklar gcrçck yaşamın kcsitlcriydi ona göre vc insan tabii ki yaşadıklarıni anlatacakti. 1982'dc yinc oldukca "kişiyc özel" nitclik taşıyan "Hello I Must Be Going"i yayımladı. Üç yıl sonra da, cn sevilcn solo çalışmalanndan "No Jacket Requi red" geldi. Bu arada inanılmaz bir encrjiyle her şcye yctişiyordu; bir yandan Genesis'in "Invisible Touch"ı için çalışmalarını siirdürürken, bir yandan da fılm müziklcri bilc yapabiliyordu. "Against All Odds" fîlmi için "Take A Look At Me"yi: "Beyaz Geceler" filmi için de "Separato Loves"ı ha/.ırladı. Bu ardarda, bir dc film çevirdi: "Buster". Altmışlı yıllann başında Ingiltere'de gerçekleştirilen tarihin en büyük tren soygununu anlatan fılmde başrolü oynuyordu Collins. Gcrçi film, sergilcdiği ucuz milliyetçilikle gülünç bulundu ve 4 0 0 Collins'in oyunculuğuna da pek rağbet cdilmedi ama, "Bustcr" için yapılan soundtrack albüm epcy scs gctirdi. ö/.cllikle "A Groovy Kind Of I^ove". u/un sürc dillcrdcn düşmcdı. 1989'da son solo albümünü yaptı Phil Collins: "...But Seriosly". O /amandan bu yana stüdyoya girmcmİ!}ti. Gcrçi yinc dc gerçck anlamda stüdyoya girmedi. Söylediğinc görc "Both Sides"ın tüm kayıtlarını, ycni satın aldığı Los Angcles'taki cvinin çatı katmdaki kendi stüdyosunda gcıçcklcştirmiş. Tüm enstrümanları kcndi çalmiij; dü/enlemcyi dilediği gibi programlamış; şarkılann üzerinde rahat rahat oynamış. Yalnızca son bir "cila" için büyük bir stüdyoya girmijjler vc davul kayıtları ckleyip miks işlemlerini tamamlamışlar. Collins bundan son derece büyük bir keyif aldığını söylüyor: "Profesyonel stüdyolarda, kulağımda kulaklık takılı bir haldc ve ortalıkta bir siirü görcvli dolaşırken konsantre olup istediğim gibi söyleycmiyordum şarkıları. Oysa evde tek başıma her scy çok güzel oldu. Uzun zamandır ilk kez mii/ikten ve şarkıdan böylesinc keyif aldım ve evdeki stiidyomun ne büyük bir nimct olduğunu farkcttim." Böylece, yalnı/ca dcmo kayıtları için kullandığı ev stüdyosunda tüm albümünü taınumlamış Collins. Dinlcdiktcn sonra cdindiğimi/ i/lcnim, "lyi ki öyle yapmış", dcdirtiyor bi/c. Scsi ve yorumu, hiçbir albümündc olmadığı kadar içtcn, sıcak vc doğal. Dü/enlcmelcrdeki yalınlık ve mclankoli. bira/ da cv stüdyosundaki kcyilli yalnı/lığın izleri gibi. Şarkıların söVlcrindc isc, kırk yaşını geridc bırakmış bir pop vc rock starımn olgunluk döncminin i/lerini görehilirsini/. Collins, melodilerlc aynı anda çıktığını söylediği sö/lcrdc. dünyanın dcğişik ycrlcrindcki lirsclcnmiş insanları, yalnı/.ları ve ıletişimsizliği konu edinmiş bu kez. Bazcn "bilgece" tavırlar yapmacık gelebiliyor bira/ ama, altyapıdaki atmosferle örtüşünce rahatsız etmiyor dinleyeni. "Her öykünün iki yüzii vardır", diyor Collins. Bu nedenle. albümdeki ilk parçanm adı da "Both Sides Of The Story". Bugünlerde radyolarda sık sık duyabilecçğiniz parça o kadar güçlü değil belki ama, özellikle ikinci yü/dcki "Survivors"tan ve "We Fly So Close"dan etkilcnmemek mümkiin değil. Phil Collins'i sevseniz de scvmeseniz de bu albümü mutlaka dinleyin; pişman olmayacaksınız. ^ HAFTANIN KASETLERİ The HitS 1 Prince Warner/MMY Prlnce bu yıl herkesi şaşırtarak üç derleme albüm birden gerçekleştirdi ve aynı anda üçüyle birden çok satanlar listesinde yer almayı başardı. Bunların bı rıncisi, "When Doves Cry", "Dlamonds And Pcarls" ve Sinead O'Connorı ünlendiren "Nalhlng Compares 2 U"yu da içeriyor. Son derece cazip bir derleme BotvveenTheSheets Fourplay Warner/MMY Pop cazın dört kalburüstü müzisyeni bir araya gelirse ne olur? Ortaya işte Fourplay gibi parlak bir kuartetçıkar Piyanoda Bob James, gitarda Lee Ritenour, basta Nathan East ve davulda Harvey Ma son'dan kurulu Fourplay'i iki yıl önce yaptığı ilk albümüyle dinlemiştik Şimdl, müziklerinin keytinı iyice çıkarmanın zamanı en iyi albümlerinden biri. geldi "Betvveen The Sheets" haftanın PllZZİe / Oada EMI/Kent Dünyanın her yerinde iki yıldır bir modern rock ruzgârı esiyor İlk albümuyle dikkatleri üzerinde toplayan Dada da bu kulvarın parlak temsilcilerinden biri. Albumde özellikle "Tlmothy", "Mary Sunshlne Raln" ve "Mo on", sıradışı, dikkate değer parçalar. Eğer modern rock'a ilginiz varsa Dada'yı mutlaka dinleyin; seveceksiniz. Human Behaviour Bjork Polygram/Yonca Modern rock'ın sevilen temsılcılerınden biri de, Izlandalı Bugün artık varlığını koruyamayan topluluğun solisti Bjork ise, ilk solo albümuyle parladı. Alışık olmadığınız, dinleyeni çarpan bir sesi ve çok farklı bir soundu var Bjorkün. Kaçırılmaması gereken albümlerden biri. grup Sugarcubes'du 1 9 9 3 S A Y I