Katalog

14 ‘5. ETHOS Ankara Uluslararası Tiyatro Festivali’ için ‘perde’ denecek OKURKEN Türey KÖSE 25 Mart 2011 Cuma 351 Ankara’da‘replikler’uçuşacak SELDA GÜNEYSU ‘Adanmış Hayatlara SevgiSaygı Duruşu’ NKARA Ankara’da özel tiyatrolara ait sahneler perdelerini bu kez “5. ETHOS Ankara Uluslararası Tiyatro Festivali” oyunları için açacak. Kültür, Sanat ve Göç Etkinlikleri Merkezi (KÜSAGEM) tarafından “Sahneleri şenlendirmek, sokakları sanat sokağına dönüştürmek için” başlığı altında düzenlenen festivalde, başta Ankara olmak üzere Türkiye’nin hemen hemen her yerindeki tiyatrolar ile İngiltere, İran, Azerbaycan tiyatrolarının oyunları sanatseverlerle buluşacak. Festival, 27 Mart’ta, “Dünya Tiyatro Günü”nde başlayacak, 3 Nisan’a dek sürecek. “Sahneler anlamına kavuşsun. Ankara’da ‘sanat sokakları’ inşa edilsin. Gökyüzünde replikler uçuşsun” diyor, “5. ETHOS Ankara Uluslararası Tiyatro Festivali”nin komitesi. Festival kapsamında salt tiyatro oyunları sahnelenmeyecek. Film gösterimleri, paneller, sempozyumlar, yaratıcı drama çalışmaları, fotoğraf, resim ve karikatür, yontu ve enstalasyon gibi, tiyatro sanatı dışındaki etkinliklere de yer verilecek. Böylece Ankara sokakları “şenlik alanına” dönüşecek. Festival, 27 Mart’ta, A B “Dünya Tiyatro Günü”nde, oyuncuların saat 10.00’da, Anıtkabir ziyareti ile başlayacak. Ardından festival komitesi, Yüksel Caddesi’nde, saat 14.00’te basın açıklaması yapacak. Oyuncular daha sonra Yüksel Caddesi’nden Sakarya Meydanı’na dek “Yasasın tiyatro” demek için yürüyecek. ‘OnurÖdülü’Dökmen’in Festival kapsamında bu yıl bir de “Festival Onur Ödülü” verilecek. Ödüle bu yıl tiyatro sanatına vermiş olduğu emek ve katkılarından ötürü Prof. Dr. Üstün Dökmen değer görüldü. Dökmen ödülünü yarın Devlet Resim Heykel Müzesi’nde, saat 19.30’da gerçekleştirilecek açılış törende alacak. Festivale, Rusya Vedogon Tiyatrosu “Danimarkalı Ivan”, Kadıköy Sanat Tiyatrosu Türkiye Hollanda ortak yapımı “Üç Kere/Çehov”, Ankara Devinim Tiyatrosu “Roberto Zucco”, Azerbaycan Yuğ Devlet Tiyatrosu “Karagöz ile Cırtdan (Parmak Çocuk)” ve “Psix (Ruhu Hasta)”, Bilkent Üniversitesi Tiyatro Topluluğu “Zoraki Tabip”, MC Prodüksiyon “Adam Adam”, Çağdaş Sanat Merkezi Tiyatro Kulübü “Bernarda Alba’nın Evi”, Anadolu Halk Tiyatrosu “Vatandaş Oyunu”, Yekta Hevi Tiyatrosu “Evina Gül’ü Masi (Kürtçe)”, Tiyatro Yeraltı “Bir Fikri Firar Meseli, Machbet”, Kartal Sanat Tiyatrosu “Sınır”, Mavi Sahne “Bugüne SeslenişNutuk”, Kıbrıs Türk Devlet Tiyatrosu “Ah Aşk Ah”, İran Düşünce Tiyatro Grubu “Son Akşam Yemeği”, Şehirdışı Tiyatrosu “Sondan Sonra”, Mamak Kent Tiyatrosu “Pusuda” ve “Ana Hanım Kız Hanım”, Sahne Sanat Tiyatrosu “O’nun Destanı”, İngiltere Signe Dance Collective Theater “Travelling and Here”, Atölye Kam “Davulumdan Masallar” ve Tiyatro Tempo “Ölü Kadınla Vals” adlı oyunlarıyla konuk olacaklar. Oyunlar, Ankara Sanat Tiyatrosu, Çağdaş Drama Derneği, Çağdaş Sanat Merkezi, Ertan Gösteri Merkezi, Mavi Sahne, Muhsin Ertuğrul Sahnesi, Necip Fazıl Sahnesi, Telwe Performance Hall ve Tiyatro Tempo’da sahnelenecek. Biletler sahnelerin gişelerinden ve Biletix’ten temin edilebilir. ugünlerde arka arkaya Patti Smith’in “Çoluk Çocuk” ve Oya Baydar ile Melek Ulagay’ın “Bir Dönem İki KadınBirbirimizin Aynasında” kitaplarını okudum. Kadınların yazdığı bu kitaplar sanata, devrime, aşka “adanmış” hayatlara saygısevgi duruşu... Patti Smith bir rock müzik ozanı. Önce sevgilisi sonra cinsel yönelimi farklılaşınca en yakın dostu olan fotoğrafçı Robert Mapplethorpe’a adadığı kitapta 1960’ları anlatıyor. Kitapta açlık, yoksulluk, uyuşturucu da var; dönemin rock ilahları ile Beat şair ve yazarları da. Onca yoksullukyoksunluk ortamında “yaratma” çabasıısrarı ile bir aşkın dostluğa doğru evrilmesindeki soyluluğun zerafeti çok etkileyici. Smith’in kitabı sanata, aşka ve dostluğa bir saygısevgi duruşu, edebi bir selamlama. “Çoluk çocuk”lar ABD’de kendi hikâyelerini yaşarken, Türkiye’de de “başka şeyler” olmaktadır. Oya Baydar, Sovyetler Birliği Komünist Partisi çizgisinde TİPTKP geleneğinden; Melek Ulagay ise bunun tam karşısında yer alan Maocu TİİKPAydınlık çizgisinden geliyor. Baydar’ın hayatında Almanya’da mültecilik, TKP, SSCB’ye “talim terbiyeye” gidiş, Berlin duvarının “üzerine yıkılışı” ve 12 yıl sonra ülkeye dönüş gibi çok önemli duraklar var. Ulagay’ın yaşamında ise gerillacılık, Filistin kampları ve sonrasında ressam Orhan Taylan’ın eşi sıfatıylacezaevi kapılarında geçen günler var. Biri “doktora tezi reddedildiği zaman Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının rektörlüğü işgal ettiği akademisyen”, diğeri “dağdaki terörist kız”. İki kadın, “Türkiye’de ve dünyada solun durumu, bölünmüşlüğü, geniş kitlelerden kopukluğu, kimilerine göre yenilgisi üzerine çok yazılıp çizildi. Ama bunların çoğu iktidar konumundan bakan erkek egemen gözün gördükleriydi” diye yola çıkmışlar. Oya Baydar’ın Sovyet çizgisinden kopuşları süreciyle ilgili anlattığı bir öykü yürekleri burkuyor. Evde tartışmalarda sürekli “Ekim devrimi” sözleri geçerken “Ekim devrimiyle ilgili kötü bir şeyler olduğunu” anlayan oğulları “Ekim”, “Peki benim adım ne olacak şimdi?” diye soruyor. Baydar’ın anlattığı bir başka öykü de son derece çarpıcı: “1987’de Yunanistan’da tatil yaparken, parti bizim oradaki konuşmalarımızı dinletmiş. Tatilden dönünce bizi sorguya çağırdılar. (...) Hani şimdi telefon dinlemelerinden şikâyet ediliyor, siyasal hasımlar birbirlerini dinliyor, video kasetler çıkıyor, kayıtlar gerektiğinde kullanılmak üzere şantaj malzemesi olarak saklanıyor ya; bu konularda kimsenin kimseye söylenecek sözü yok bence. Burjuva partisiymiş, komünist partisiymiş , yöntemler aynı fark etmiyor.” Farklı çizgilerden gelen iki kadın 11 Eylül’den sonra ABD Afganistan’ı bombalamaya başladığında Barış Girişimi’nde buluşuyorlar. Daha güzel bir dünya düşlemiş, dünyayı değiştirmeye kalkışmış, belki yenilmiş ama “asla pişman olmamış” iki kadın “Yaşadık işte” diyor... Evet, yaşamışlar ve hayatları “roman” gibi...