Katalog
Yayınlar
- Anneler Günü
- Atatürk Kitapları
- Babalar Günü
- Bilgisayar
- Bilim Teknik
- Cumhuriyet
- Cumhuriyet 19 Mayıs
- Cumhuriyet 23 Nisan
- Cumhuriyet Akademi
- Cumhuriyet Akdeniz
- Cumhuriyet Alışveriş
- Cumhuriyet Almanya
- Cumhuriyet Anadolu
- Cumhuriyet Ankara
- Cumhuriyet Büyük Taaruz
- Cumhuriyet Cumartesi
- Cumhuriyet Çevre
- Cumhuriyet Ege
- Cumhuriyet Eğitim
- Cumhuriyet Emlak
- Cumhuriyet Enerji
- Cumhuriyet Festival
- Cumhuriyet Gezi
- Cumhuriyet Gurme
- Cumhuriyet Haftasonu
- Cumhuriyet İzmir
- Cumhuriyet Le Monde Diplomatique
- Cumhuriyet Marmara
- Cumhuriyet Okulöncesi alışveriş
- Cumhuriyet Oto
- Cumhuriyet Özel Ekler
- Cumhuriyet Pazar
- Cumhuriyet Sağlıklı Beslenme
- Cumhuriyet Sokak
- Cumhuriyet Spor
- Cumhuriyet Strateji
- Cumhuriyet Tarım
- Cumhuriyet Yılbaşı
- Çerçeve Eki
- Çocuk Kitap
- Dergi Eki
- Ekonomi Eki
- Eskişehir
- Evleniyoruz
- Güney Dogu
- Kitap Eki
- Özel Ekler
- Özel Okullar
- Sevgililer Günü
- Siyaset Eki
- Sürdürülebilir yaşam
- Turizm Eki
- Yerel Yönetimler
Abonelerimiz Orijinal Sayfayı Giriş Yapıp Okuyabilir
Üye Olup Tüm Arşivi Okumak İstiyorum
Sayfayı Satın Almak İstiyorum
Cumhuriyet Ankara 260/26 Haziran 2009 Yolunbirtarafındavarbirtarafındayok Engelliasansörleri NKARA (Cumhuriyet Bürosu) Anakent Belediyesi tarafından, raylı toplu taşıma sistemi METRO ve ANKARAY istasyonlarına yapılan engelli asansörlerinin sadece yolun bir tarafında bulunması eleştiriliyor. Sık sık bozulduğu da belirtilen asansörler engelli yurttaşlar için sıkıntı oluştururken, özellikle metronun Sıhhiye durağındaki asansörün, Abdi İpekçi Parkı tarafında olmaması “Anakent Belediyesi, asansörü unuttu mu?” sorusunu akıllara getiriyor. Melih Gökçek yönetimindeki Ankara Anakent Belediyesi’nin, METRO ve ANKARAY duraklarına yaptırdığı engelli asansörlerindeki “garip” uygulamalar dikkat çekiyor. Sık sık arızalanan asansörler, engelli yurttaşlar için sıkıntı yaratıyor. Asansörlerin bozulması halinde ana caddeleri kullanan engelliler, karşıdan karşıya geçebilmek için yüzlerce metrelik yolu katetmek zorunda kalıyor. Kızılay’da, METRO’nun Soysal Pasajı, Gazi Mustafa Kemal Bulvarı, Karanfil Sokak ve A göstermelikmi? Güvenpark çıkışlarında 4 ayrı engelli asansörü bulunuyor. Ana caddenin her iki tarafında bulunan asansörlerin, Güvenpark çıkışı dışında olanlardan ücret alınmazken, Güvenpark çıkışındaki engelli asansörünü kullanmak isteyen engelliler, asansör kabininin içindeki EGO turnikesinden geçerek istasyona inebiliyor. METRO’nun Sıhhıye durağında engelli asansörü, yalnızca bulvarın bir tarafında bulunuyor. Anakent Belediyesi’ne bağlı “153 Mavi Masa”nın yanında bulunan asansörü kullanmak isteyen engelli yurttaşlar, EGO kartlarını kullanarak direk istasyona iniyorlar. Fakat, günde binlerce yurttaşın geçtiği, Abdi İpekçi Parkı’nın da bulunduğu tarafta herhangi bir engelli asansörü bulunmuyor. Abdi İpekçi Parkı, on binlerce yurttaşın kullandığı sosyal bir alan olduğu halde engelli asansörü bulunmazken, yolun karşı tarafındaki tenha bölgede engelli asansörünün olması tepkilere yol açıyor ve “Belediye, yolun karşı tarafına asansör yapmayı unuttu mu?” sorusunu gündeme getiriyor. ‘Kamusal düzenlemelerönemli’ Üstgeçitler kullanılamıyor ankara Tabip Odası Yönetim Kurulu Üyesi Doç. Dr. Dilek Aslan, özürlülük ve engellilik kavramlarının toplumda karıştırıldığını belirterek, “Özürlülük, olağan bir durumda bir işlevi yapma kabiliyetinde azalma ya da kaybolma olarak tanımlanmaktadır. Bu tür sorunlar doğuştan ya da sonradan oluşan durumlar olup kalıcı veya geçici olabilir. Engellilik ise, yetersizlik ya da yetiyitimi sonucu kişiden beklenen rollerin sınırlanması olarak tanımlanmaktadır” dedi. Aslan, engelli dostu kentsel yaklaşımlarda, engelliler için çeşitli düzenlemelerin olduğuna dikkat çekerek, engelli bireyler için asansör uygulamasının da bunlardan biri olduğunu vurguladı. Aslan, konuşmasını şöyle sürdürdü: “Engelliler açısından toplumsal yaşam alanlarının engelsiz olabilmesi için kamusal düzenlemeler önem taşır. Bu konuda güçlü yasal altyapının var olması, uygulamaların yönlendirilmesi, denetim ve kontrol mekanizmalarının çalışması sağlanmalıdır. Yerel yönetimler de bu bağlamda üzerlerine düşen görevleri aksatmadan yürütmelidirler. Bu türlü düzenlemeler bireylerin daha nitelikli yaşam sürmelerini, yaşamlarında özürlerinden dolayı herhangi bir ayrımcılığa maruz kalmamalarını sağlar. Bu noktada yaşam kalitesi kavramını da tanımlamak yerinde olur. Sonuç olarak, engellilikyaşamaya engel olmamalıdır. Engellilik önlenebilir. Bilimden yararlanarak kurgulanan doğru yaklaşımlar, profesyonel bakış açısı olan ve uygulamalarında sağlığın bireyler için bir hak olduğunu kabul eden yöneticiler engelliliği sorun yaratan bir durum olmaktan çıkaran düzenlemeleri kolaylıkla planlayabilir, uygulayabilir ve sürdürebilir.” Trafik lambalarının yüzlerce metre ileride olması da engelli yurttaşları zor duruma sokuyor. METRO ve ANKARAY’ın Kızılay dışındaki bütün istasyonlarında, yalnızca birer tane engelli asansörü bulunuyor. İvedik, Sıhhıye ve Ulus gibi karşıdan karşıya geçişin oldukça güç olduğu istasyonlarda, engelli yurttaşlar düşünülmezken, asansörlerin bir kısmının çalışmaması da, “Engelli asansörleri göstermelik mi yapıldı?” yorumuna neden oluyor. Bunun yanı sıra, üstgeçitlere yapılan engelli asansörlerinin de birçoğu kullanılamıyor. Ankara’daki üstgeçitlerin yalnızca küçük bir kısmında bulunan asansörlerin birçoğu arızalı olduğu gerekçesiyle kullanıma kapalı. 12