Katalog

Cumhuriyet Ankara 232/12 Aralık 2008 Oyun için nasıl bir yer? O yun… Çocuk deyince ilk akla gelendir oyun, çocuklarla hayat bulur ve çocuklarla çeşitlenir. Çocuklar oyun sırasında o kadar inanılmaz bir duyarlılık ve yaratıcılık sergilerler ki.... Bir bakarsınız bizim oyalanma ve eğlenme vesilesi olarak algıladığımız oyun çocukların öğrendikleri, öğrettikleri bir bilgi kaynağına dönüşmüş. Üstelik bu öylesine bir bilgi ki onu bir yetişkin olarak çocuklara öğretemez ancak çocuklardan öğrenebilirsiniz. En önemlisi oyun, çocuklara yaşamlarındaki olayları yorumlayabilme fırsatı sunar. Çocuklar oyun oynayarak deneyimin, gerçekliğin ve yaşamın içinde var olmanın yolunu bulurlar. Peki çocuklar en çok keyif aldıkları oyunlarını nerelerde oynarlar? Parklarda mı, geniş kırlık alanlarda mı, evde kendilerine ait odalarında mı, yoksa sokakta evlerinin önündeki uzun kaldırımlarda mı? Sanırız bu sorunun yanıtı kendilerini bir taraftan en özgür ama güvende hissettikleri, bir taraftan keyif alıp diğer taraftan yaratıp üretebildikleri yer olacaktır. Kurumlardaki oyun alanları Bütün bunlar dışında oyunu çağrıştıran mekânlardan biri de çocukların oyunla öğrenmelerinin ve bu yolla iyi bir eğitim almalarının hedeflendiği okul öncesi kurumlardır. Bir okul öncesi kurum da her şeyden önce fiziksel koşullarıyla çocukları içine dahil edebilmeli, nitelikli oyunlar oynanmasını sağlayabilmelidir. Çünkü fiziksel koşullar düşünce oluşumunun bir parçasıdır. Oyun sırasında çocuk ve ortam birbirlerini etkiler, değiştirir ve aktif bir ilişkiye geçerler. Bu yüzden çocuklar için iyi oyunu destekleyebilecek ortamlar yaratmak oldukça önemlidir. Bu, psikoloji, pedagoji, tasarım ve mimari disiplinlerinin uyumlu ve duyarlı çalışması ve ilişkisi ile gerçekleşebilir. Bu ilişki yaşamak hakkını temsil eder. Çünkü oyun yaşamdır. duyusalkeşifyerleridir BİR oyun alanı ayrıca çocukların kendi kendine öğrenimini destekleyen duyusal keşif yerleri olmalıdır. Öyle ki böyle bir alandaki çocuk, farklı gelişim ve büyüme safhalarında desteklenmelidir. Bilinmelidir ki çocuklar tıpkı duyusal bir laboratuvar gibidir. Onların her bir duyusu diğerlerini aktif hale getirir. Çocuklar ışığa dokunur, kokuları görür ve sıcaklığı dinlerler. Bir oyun alanını oluştururken unutulmaması gereken önemli bir nokta da bir çocuğun estetik hakkı olduğudur. Çocukların kendileri için renklerin ve objelerin özenle seçildiği ve ayarlandığı ortamlarda günlerini geçirmeleri çok önemlidir. Estetik duyarlılığın hissedildiği ve günlük yaşamın bir parçası olduğu ortamlara sahip olmak çocuklarda çevrelerine dikkat ve duyarlılık, ilişki kapasitesinde artış ve öğrenme kapasitelerinde yükselme gibi olumlu sonuçlara yol açmaktadır. Sonuçta görülen odur ki çocukla ilgili her şey çocukların çok sevdiği bir yap boz oyunu gibidir. Birçok küçük parça bir araya gelince anlam bulur. Bir çocuk oyunla, oyun yaratıcılıkla, yaratıcılık düşünceyi besleyen ortamla, ortam renkler, objeler ve estetikle... Bu yap bozun her parçası üzerinde detaylı düşünmeniz de karşınıza doya doya yaşanmış, her anına değer verilmiş bir çocukluk resminin çıkmasını sağlar. Oyun ortamları Çocuk kimliğini güçlendirebilir Çocukların oyun oynadıkları bir ortam onların yeteneklerini ve meraklarını rahatça ortaya koymalarını ve ifade edebilmelerini sağlamalıdır. Çocuklar kendilerine fırsat veren bir ortamda araştırıp keşfedebilir ve kendi kimliklerini güçlendirebilirler. Ortam çocuklara akranlarıyla ve yetişkinlerle iletişimde bulunmak ve çalışmak için fırsatlar sunabilmeli, en önemlisi de kimliklerine ve özellerine saygı duyulduğunu hissettirmelidir. Bilnmelidir ki bir oyun ortamı empatiktir, içinde bulunan kişilerin yaşamlarına anlam katar ve onların anlamlarını yakalar. Oyun için yaratılan bir ortam öncelikle oyuna ve oyun tabanlı düşünmeye bir kalite katmalıdır. Bu kalite günlük yaşam ve hayalin harmanlanmasını sağlayabiliyorsa gerçekleşir. Bu yüzden oyun ortamında davetkâr içerikler oluşturulmalıdır. Bu da kendisini oyuna ve oyun içinde dönüştürülmeye adayacak mobilyalar, materyaller ve oyuncaklarla sağlanabilir. Bütün bu objeler çocukların istek, düşünce ve eylemlerini almaya açık ve esnek kimlikli olmalı, renkleri, şekilleri ve yapıldıkları malzeme ile olasılıklar, fikirler ve duygular önerebilmelidir. 11