Katalog

6 6 ARALIK 2020 Şampiyonluğun arkasındaki büyük özveri Estetiğin, çabanın zaferi ARİF KIZILYALIN Bilim düşmanlığı George Orwell, 1948’de yazdığı (çok yakında benim çevirimle de Eksik Parça Yayınları tarafından yayımlanacak olan) 1984 başkan seçilince yaptığı ilk işlerinden biri bilimsel araştırma fonlarında kesinti yapmak oldu. Bu arada virüs salgını çıktı, bilim adamları bilimsel verilerin, bilgilerin ışığında insanadlı romanında bazı öngörüları uyardı. Bu çok bulaşıcı ve lerde bulunmuş. Bu öngörüler öldürücü bir virüstür, maske taden biri de “bir bilim düşman kın, birbirinizden uzak durun, lığı” döneminin yaşanacağı ön el temizliğine dikkat edin falan görüsüdür. dediler. Trump neredeyse hiçRomanda anlatılan hayali ül bir zaman maske takmadı, takkede, totaliter rejimin mimarı maya gerek yok dedi, abuk saolan yöneticiler yalnızca insan buk hatta çok tehlikeli ve öldüları yönetmekle doymaz, insan rücü korunma önlemleri, insanların beyinlerine de hâkim ol lara damardan deterjan enjekte mak ister. Yönetimleri altında etmek gibi şeyler önerdi. Bunhiç kimsenin kendilerinin uy ları yaptığı için kendi taraftargun görmeyeceği bir şey dülarınca çok beğenildi, çılgınca şünmesini istemezler. Onların alkışlandı. Bu arada gerek teistemedikleri şeyleri gizli giz levizyon sunucuları gerek teleli düşünseniz bile sizi kesinlik vizyonlara bağlanan bilim ve le bulur cezalandırırlar. Roman düşünce insanları bir soruya yakahramanı Winston onca ses nıt aradılar hep: Neden böysizliğine karşın bir gün yakale yapıyor diyorlardı, niçin bililanmaktan kurtulamaz. Onun mi değersizleştirmeye çalışıyor. muhalifliğini törpülemek ve Bu soruya yanıt olarak çeşitli yok etmek için onu akla hayale yorumcular, ekonomi diyerek, sığmaz işkencelerden geçirirler. seçim diyerek çeşitli açıklamaHer işkenceden sonra kendisi larda bulundular, açıklamalarıne sordukları bir soru vardır, o nın hiçbiri aklımda kalmamış, soruya yönetimin istediği şekil biri dışında. de yanıt vermesi gerekir. Yani iki kere iki kaç eder sorusutrump’a bakınca na yanıt olarak beş ya da üç deO da Tony Schwartz’ın yanımelidir. Kahraman dört dedik tı. Schwartz, Trump’ı 1978’de çe işkenceler devam eder. Me tanımış bir gazeteci, darak edersiniz, yöha Trump bugünnetim acaba inkü Trump olmadan sanlara niçin beş ya da üç dedirtmek istiyor diÜLKER İNCE [email protected] onunla ilgili ilk kitabı yazıp yayımlamış: The Art of ye çünkü dört ettiğini bildiklerini Depremlerin, the Deal. (Türkçeye de İş Bitirme Sagörürsünüz, örneğin, uçak yapacakları zaman iki kere ikiyi dört Tanrı’nın kıyamet provası natı olarak çevrilmiş.) Trump’ı daha hiç kimse tanımazken tanıdığı olarak hesaplarlar. O zaman anlarsınız, amaçlaolduğunu söyleyen kişi için çok iyi tanıdığını düşünerek yazarı pek çok televizyorı, yönetimleri altındaki insanların bilime inancını yok etmektir, bifay hatları haritasını görünce na davet ediyor ve hep aynı soruyu soruyorlar. “Niçin bilime düşmanlık edilimle baş etmek değilidir... çıldırır. yor?” diye; o da hep aynı yanıtı veÜlkemizde de riyor: “Trump kenöyle olmuyor disinden güçlü her mu, belli bir toplum kesimi en şeyden nefret eder, o yüzden son model cep telefonları, ara Covid19’dan da nefret ediyor, balar, uçaklar kullanırken, bu bilimden de” diyor. Bunun üzeteknoloji ürünlerine yalnızrine programcılar gülüşüyor. ca bilim sayesinde sahip olun Şaka yaptığını düşünüyorlar. duğunu bal gibi bilirken, bilim Böyle bir şey ciddi olabilir mi? düşmanlığı yapmıyor mu? Oysa bana bu söz gerçeğin ta yapılacaK ŞEY kendisi gibi görünüyor. Bilimi ve bilime inananlaÖrneğin, bilim insanları fay rı kendilerinin baş düşmanı olahatlarını saptıyor, o fayların hu rak görenlerin hepsi öyledir zayunu suyunu inceliyor, geçten, kendi güçlerinin sarsılmazmişte ne zaman ne yaptıkları lığına inançlarının zayıflamanı açıklıyor, ilerde ne zaman ne ması için tek doğruyu kendileyapabileceğini kestiriyor, söy rinin bildiğini önsel olarak herlüyorlar, haritasını çiziyorlar. kes kabul etsin isterler. BilimHaritalar karşımızda somut ola sel kesinlikleri yalnız kendileri rak dururken bize buna inanma bilsin ve söylesin isterler. O zamamızı söylüyor bazıları. İna man işleri çok kolaylaşır çünnırsak yapacak bir şey var ama kü. Uydur uydur söyle, doğinanmazsak yok. Her şeyin ila ru yanlış ne istersen yap! hi bir gücün elinde olduğuna, Depremlerin, Tanrı’nın onun ne zaman ne isterse yapa kıyamet provası oldubileceğine inanırsak boyun eğip ğunu söyleyen kibeklemekten başka yapabilece şi elbette fay hatğimiz hiçbir şey kalmıyor. ları haritasını Şimdi de bu somut, tanıdık görünce çılve yakın örnekten başka bir ör dırır. neğe atlayacağım. Amerika O zaman Birleşik Devletleri’ni ileri tek bilimi ve bilimin ışığında genoloji ülkesi olarak biliriz, bi lişen teknolojiyi geriye sarın, limsel araştırmalara en çok pa kendinizi mağarada bulursurasal destek veren ülkelerden de nuz! Sorun bakalım buna rıza biridir. Ama Donald Trump’ın gösterecek kaç kişi var! Çok değil, bundan 510 yıl önce biri çıkıp, “Türkiye günün birinde hem de Ritmik Cimnastik gibi ‘takımdaşlığın’ ön planda olduğu, estetiğin ön plana çıktığı bir branşta Avrupa Şampiyonu olacak” dese inanır mıydınız? Hayır... Hatta güler geçer, “Belki 40 yılda bir Suat Çelen gibi çok başarılı bir genç çıkar bireyselde madalya alır o kadar” der geçiştirirdiniz... Bir bakışla birbirinin ne yapacağını, birbirini nasıl tamamlayacağını bilen 7 kişilik bir ekip. 5 kişiyle sahaya çıkıyorlar. 2 sporcu yedek. O lmaz denen oldu, 5 genç kız, Kiev’deki Avrupa Şampiyonası’nda 3 çember2 labut dalında altın madalya kazandırdı. Henüz 17’sini bile doldurmayan Eda Asar, Peri Berker, Azra Akıncı, Nil Karabina ile 20 yaşına yeni basan Duygu Doğan, Türkiye’nin ilk Avrupa Şampiyonu Ritmik Cimnastik Grup Milli Takımı oldu. Peki, bu başarı nasıl geldi? Grup takımının en kıdemlisi ve sportif ifadeyle kaptanı Duygu Doğan, “Çok çalışarak” diyor. Neredeyse 7 gün 24 saat cimnastiği yaşayarak gelmiş bu zafer. Ailelerinden uzak, tamamen yaptıkları işe odaklanmışlar. Tam 8 saat çalışıyorlar. Tempoyu şöyle anlatıyor Doğan: “Sabah baleyle başlıyoruz. Ritmik cimnastik, estetik, uyum, müzik kulağı gerektiren bir branş. Balenin sonunda ısınmış oluyoruz. Sonra müsabaka için 8 hatasız antrenman yapıyoruz. Çoğu kez 16 hatasızı bitiriyoruz. Kısa bir öğle arasının ardından kondisyon antrenmanı başlıyor. Kaslarımızı geliştirmek zorundayız. Altı günümüz böyle. Kalan bir gün de teorik çalışmayla geçiyor.” Doğan, ritmik cimnastiğe annesinin isteği üzerine başlamış. “Aslında 34 yaşlarında başlamam gerekiyordu” diyor: “8 yaş çok geç ancak annemin hayaliydi. İyi ki başlamışım. Hatta bir ara cimnastiğe veda ettim, döndüm ve 20 yaşımda Avrupa şampiyonu olduk.” Genç sporcu gelen zaferi de şöyle anlatıyor: “Her sporcu şampiyon olmak ister. Biz de bu hedefle gittik. Dört yıldır gerçekten büyük bir uyum içinde çalışıyorduk.” Nil Azra Eda Peri Duygu durmadan çalıştık Azra Akıncı da kendilerini bu işe adadıklarını söylüyor. Akıncı aslında Antalyalı, dört yıldır Ankara’da yaşıyor, takım çalışması şart çünkü. “Bir makinenin birbirini tamamlayan parçaları gibiyiz” diyor genç sporcu: “Ailemizden uzağız, arkadaş çevremizden de. Eğitim hayatımızı antrenman ve müsabaka programına göre devam ettiriyoruz. Hepimizin hedefleri var. Ama önceliğimiz cimnastik. Fedakârlık yapınca başarı geliyor. Örneğin ailemizi çok özlediğimiz zaman, özel izinle antrenmanlarımızı izliyorlar. Bazı aileler bizim başarımız için kent değiştiriyor.” Peki, pandemiden nasıl etkilenmişler? Akıncı, “En zor dönemimizdi çünkü bir araya gelemedik. Sonra baktık hedeflerimizden uzaklaşacağız, özel izinle tam kontrollü başladık. Rakiplerimizden avantajımız ilk günler dışında durmaksızın çalışmaktı” diyor. oyunun kuralını biliyor Ritmik Cimnastik Milli Takımı’nın tepesindeki isim ise Türkiye Cimnastik Federasyonu Başkanı Suat Çelen. Oyunu kuralına göre oynuyor. “Bulgar antrenör” adımını atıvermiş. Uyum konusunda uzman Kamelia Dunavska’yla sözleşme imzalamış. Ukrayna’daki şampiyonluğu ise “çok özel bir başarı” olarak yorumluyor Çelen: “Bulgaristan’da 2021 yılının haziran ayında düzenlenecek Avrupa Şampiyonası’nda olimpiyat kotası mücadelesini daha moralli olarak vereceğiz. Kiev’de olimpiyat kotasını Dünya Şampiyonası’nda almayı başaran İsrail, Azerbaycan, Ukrayna’yı geride bırakmak bizleri çok mutlu etti. Dünya ve Avrupa, Türk cimnastiğini konuşuyor. Son sekiz yılda bin lisanslı sporcudan, 100 bin lisanslı sporcuya ulaşmamızın ve tabana yayılmamızın gelecekte ne kadar büyük başarılar getireceğinin sinyallerini tüm dünyaya vermeye başladık.” Suat Çelen de bir şampiyon. Türkiye’ye sayısız madalya getirdi. Kendi adına ait “The Çelen” diye çift burgulu hareketi var. Duygu, “Gecemiz gündüzümüze karışmıştı. Kürsüye çıkacağımızı biliyorduk. Ancak Kiev’de ev sahibi Ukrayna’nın avantajlı olacağını düşündük. Müsabaka günü eksiksiz bir gösteriyle en yüksek puanı aldık ve o an dünyalar bizim oldu...” diyor. hedef tokyo u Peri Berker: 4.5 yaşımdan beri ritmik cimnastiğin içindeyim. Ablam cimnastikçiydi; Beril Berker, sonra antrenörüm oldu. Bireysel dalda yarıştım ve başarılı olunca grup takımına seçildim. 4 yıldır da aralıksız çalışıyoruz. Kiev’de kürsüye çıkabileceğimizi tahmin ediyorduk ama şampiyonluk gerçekten bizi çok sevindirdi. Şimdi hedefimiz olimpiyat kotası. Çok çalışmadan olmayacağını biliyoruz. u Nil Karabina: 4.5 yaşında başladım, annemin bir arkadaşı önerdi, annem çok destek oldu. Bu seviyelerde başarılı olmak için çok çalışmaktan başka çaremiz yok. Bu disiplin eğitim hayatımıza da olumlu yansıyor, çünkü her şeyimiz planlı. Antrenmanlarımız ve boş zamanlarımız hep takım arkadaşlarımızla geçiyor kardeş gibi olduk. Birimiz hata yaptığında diğeri eksiği kapatıyor bu takım ruhu başarıyı getirdi. u Eda Asar: Ben aslında baleye başlamak istedim 6 yaşımdayken, ancak evimiz bale kursuna uzak olduğu için cimnastiğe yönlendirdiler, iyi ki de öyle olmuş. 4 yıl önce grup takımına davet aldım. 7 kişiyle sürekli olarak antrenman yaptık, beraber yaşadık, hatta beraber büyüdük. Kiev’deki bu çalışmanın karşılığını alacağımızı tahmin ediyorduk. Ancak önümüzde daha büyük bir hedef var o da olimpiyat kotası alıp Tokyo’ya gitmek.