17 Haziran 2024 Pazartesi English Abone Ol Giriş Yap

Katalog

YIL 22 SAYI 1155 / 11 MAYIS 2008 Fransa’dan Türkiye’ye 68 Daniel Chauchat, 68’li bir Fransız. 70’lerin başında dünyayı gezmeye başladı, amacı Nepal’e kadar gitmekti ama İstanbul’da arabası bozuldu ve bir kızla tanıştı. Fransa’dakilerin ardından Türkiye’deki 68 olaylarına da tanık olan Chauchat, o gün bugündür Türkiye’de. Deniz Yavaşoğulları Sayfa 6 Fotoğraf: Vedat Arık Acaba bu kez nasıl oynadım? Geçen sezonun bol ödüllü oyuncusu Özgü Namal bu kez “O...Çocukları” filmiyle izleyici karşısına çıkıyor. 12 kez izledikten sonra ancak kendi oyununu benimseyip beğenen Namal, son filminde naif, hassas, kırılgan İtalyanTürk karışımı Dona’yı canlandırıyor. Film yakın tarihin kırılmalarını ve sızılarını anlatıyor. Renklendirme: Eylem Zor Müge Serçek Sayfa 4 Sessizliğin arkasından Tülay German 68 Mayıs’ına iki yıl kala Paris’e göçtü. Nedeni siyasal baskıydı. Paris’te gençliğin arasına karıştı, isyan etti, özgürlük istedi. Türkülerini Fransızlara ulaştıran da bu özgürlük rüzgârı oldu. “Burçak Tarlası” türküsü onlarca yıldır büyüsünü yitirmeyen German kendi 68’ini anlatıyor... Erdem Öztop T ülay German’a ulaşmak zor oldu aslında. Gerçi geçen yıl, 60’larda seslendirdiği yabancı klasikleri Sound of Love (Aşkın Sesi) albümünde toplamıştı, ama bu vesileyle olsun kimseye demeç vermemişti. German’ınki uzun bir sessizlik. Her şeyden önce dostu ve aşkı Erdem Buri’nin erken kaybı derin bir sessizliğe itmişti onu. Geçenlerde Hıfzı Topuz’u ziyaretimde telefonda konuşmalarına tanık olmuştum. Sonra da Hıfzı Bey’in de ricasıyla söyleşi konusunda ikna etmiştik. Sonunda gerçekleştirdik Tülay German’la söyleşiyi. Söze sessizliğin hallerinden başladık, 40. yılını andığımız Mayıs 68’e geldik, Erdem Buri’yle Türkiye’den zorunlu ayrılıklarına vardık ve Türkiye’ye dönüşü konusuna geldik… İsminizi bilmeden, sesinizi duymadan büyüyen bir iki kuşak oldu, bilenler de size nasıl ulaşacaklarını uzun süre bilemediler, ta ki Kalan Müzik eski albümlerinizi yeniden yayımlayana kadar. Neden yeni müzik yok, neden bu sessizlik? Ben, şarkıcılık hayatımın en iyi, en yetkin döneminde, en tepedeyken; sesim bozulmadan, coşkum azalmadan, eskimeden çekilmeye kararlıydım. Önceden hazırlanmış tantanalı veda konserlerini de sevmediğimden, Hollanda’da verdiğim konserin son konserim, Nâzım Hikmet’e Saygı’nın yaptığım son albüm olduğunu yalnız ben biliyordum. Sonra Kalan Müzik son yıllarda piyasaya çıkardığı Yunus’tan Nâzım’a, Burçak Tarlası (19621987), Sound of Love (Aşkın Sesi) albümleri ile beni Türkiye’deki dinleyicilerimle buluşturdu. Devamı 67. sayfalarda C M Y B C MY B
Abone Ol Giriş Yap
Anasayfa Abonelik Paketleri Yayınlar Yardım İletişim English
x
Aşağıdaki yayınlardan bul
Tümünü seç
|
Tümünü temizle
Aşağıdaki tarih aralığında yayınlanmış makaleleri bul
Aşağıdaki yöntemler yoluyla kelimeleri içeren makaleleri bul
ve ve
ve ve
Temizle