Katalog

İlhami Bekir agaçlan 9 yıldtr onsuz çiçek açıyor. j îstanbul'da I öğretmen ' okulunu bîtirir, şiir yazar, roman yazar, dergi çıkarır, 29 mart 1984'teölürvel984'ünl nisanında toprağa verilir. HASANAKARSU İlhami Bekir Tez'i anmak Ozanyazar Enver Ercan'ın kendisiyle yaptığı bir söyleşide (2) 1940 kuşağıyla Ü gili olarak şunları söyler: "Türk şiirine şöyle bir baksak, en kök1ü akıtnın, kendinden sonraki kuşaklan en çok etkileyen akımın 1940 kuşaği olduğıınu görürüz. Bu, ortada.. Bcnle Nâzını 194l)'tan evvel başja dık şıire, 1940'larda şiire başjayan öteki toplumcu şairlere bakınca, şiirimize kattıkları da ortada..." Yine aynı söyleşide, Birinci Yeni ve İkinci Yeni şiiriyle ilgili gö rüşlerini şöyle ac,ık lar; "Başta, her iki akını da kalıcı olamazdı, olmadı da... Bir kere, Birinci Yeni bize tuzaktı. llhaml Bekir Tez CHP'nin resmi şiiri denmesi doğrudur.'Orhan Veli, bize karşı çıkmıştı. Yazılarıyla, eleştirmişti de... İkinci Yeni'ye gelince, o bir modaydı, konup göçtü. Göçmek zorundaydı. Iiiçbir bağı yoktu çünkü. Kendi edebiyatımızın bir uzantısı, aşaması değildi. Fran sız şiirine özenip Fransız şairlerini taklit ederek köksüz bir şiir çıkardılar ortaya. Zaten, her iki akımın da, günümüzde ayakta kalanları, şiirlerini geliştirip, başka bir şiire yöneldikleri için ayaktalar." İlhami Bekir, genç yaşjarda hayata atılmış, yalnız yaşamış, ödün vermemiş, onurlu ozanyazarlarımızdandı, son y ıllarını olümle barışık yaşadı: Babamm öldüğü yaşa geldim, Hazırlanın beni uğıırlamaya, Bakın ne kadar cesur duruyorum, Değmez üzülmeye, değmez ağlamaya. Ne aldımsa onu doğadan aldım, Neyim varsa doğaya vereceğim. Kuşlar, böcekler, arılar, dalgalar, Selamlar olsun! Aranıza geleceğim! (3) ölümünün 9. yılında onu saygıyla anıyor, badem ağaçlarının çiçeklerindeselamlıyoruz. • (1) Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü BehçetNecatigil (2) Şair Çünkü ünlar Enver Ercan (3) Unuttum İlhami Bekir S A Y F A 5 zan Süreyya Berte, 5 Nisan 1984'te Cumhuriyet Gazetesi'nin KültürYaşam sayfasında çıkan yazısında, onun için "ünü bile reddetmiş iyi bir şair" diyordu. İlhami Bekir, 1906'daTrablus'tadoğar, İstanbul'da İlköğretmen Okulu'nu bitirir, öğretmenlik yapar. Şiir Kiiaplan: 24 Saat, Ririnci Forma A, Herhangi Bir Şiir Kıtabıdır, Mustafa Kemal, Olduğu Gibi, Hürriyete Kasi de, Bırinci Seans, En Gü/el Şarkı, Şiirler, Yetmış Yaşın Melankolisi, Unııttum. Romanları: Taşlı Tarladaki Ev, Herhangi Bir Roman Kitabıdır. (1) Ayrıca SRK (Sanat El Kitapları) adlı bir dergıyi 30 sayı kadar çıkarır. 29 martta ölür, 1984ün 1 nisanında toprağa veriliı. O Günlük'teki İlhami Bekir Tez 31.03.1984 İlhami Bekir'in öliıın haberini 31.03.1984 giinü Cumhuriyet'teki ilanlardan öğrendim. Cumartesiydi, hemen Istanbul'a gittim. Osman S Arolat'ı buldum. Bilgi aldını. İki hafta önce ziyaretine gitmiş, Huzurevinden çıkarılmasını istemiş ve olümden söz etmiş. Arolat da "Bahar gelsin, havalar biraz iyileşsin alırızs" demiş. C.umartebi akşamı Zekilerde kal dım. Pazar giinü Şişli'yegeçtim. Bir çayevi buldum. ü sırada Murat Tuncel de bir arkadaşıyla geldi. Cami bniinde birçok arkada^la görüştüm. Abbas Cılga, Ali Özgentürk, Halım IJğurlu yeni tanıdıklarımdılar Alı Özgentürk "Hoca seni çok beverdi." dedi. Namaz kılındı. Tabutun cenaze arabasına konulmasında yardımcı oldum. Otobüsle Zincirlikuyu'ya gittik. Mezarhazırdı. Tabut olduğu gibi indirildi, üst kapağı açıldı, kelene sarılı görülüyordu hoca. Bir iki kürek toprak tabutunun içine. Bir arkadaş da çiçek açmış badem dalı koydu. Mezarın üstü kalıp betonlarla kapatıldı, toprak atıldı, döndük. Oşimdi 341 nurnaralı "HUZUREVİ"nde yatıyor. ölürken yüzünü yıkamış ve Ali'yi sayıklamış. 1978'de yazdığı "UNUTTUM" ^iirinin sonu şöyleydi: İstemem toprağa gömüldüğümü Yakın beni ve savurum külümü Baharda badem ağaçlarının üstüne Ben yine döneceğim yeryüzüne. Her bahar badem ağaçlarında İlhami Bekir'i göreceğiz, "ünü bile reddetmişliğini", ödün vermez kişiliğini. TOPRAĞINDA OLMASA İlhami Bekir'in Anısına Toprağında olmasa Nasıl kalır Cieleceğe bıraktıklan Ayakta gider Kışı da beraberinde götürüp Gönderir bize 84 bahannı • Ölüm bu demekmiş Yakıştırıp sevincine Serinler son sularında Sesine bes>sizliğine Vurulup kalırız Son kez gülümser O Ve bırak ır yavaşça konuklarını. Hasan Akarsu (Yeditepe'den) CUMHURİYET K İ TAP