Katalog

Cuma 24 Ağustos 2018 2 YILDIZ KALKAN ‘TteorpimraizğAınKdMa.’.n.’inklodedaoTlneeratmlzlçabaiemdtBBamdğToobTktisdalusnaeiiiküeıkküaaıbmmğudızyeğkınarırnrbriihmtıbübvukFımrvkam,d.nllleuoeçdaazüdıaanöıİaoibnBdimrony.kkiçyyrAıdzlğrmğğaiıi.eakumaiüdy,mkertuSnöılyonTyeekauöasskddarehzldrelrdtsmt’ğaayeagaaaudavnnaitrüüıerğalnimmüziğimıksiueıeğşrmymymmşmıaanıkusenmnünio.anaaunmt.eoiis,ea.nckpKn,açzameeıçşpnothrimiaıhülvsyal.ozg.ysOderiebmildlai,çalalAnaetüUçaıaıraka.riebşlüsrçubiymardsakzıtmtBıaruerılboniatzlumınaıekrdlaipeb’dMiryiıMnyyıesrcazmtıumzıneı’lğboyyoaoieemllaivmuinaıkııo,rennpdyonrmkarugpit.gkçtraaa,rmırbmaıde.mümalaBaüeaapnthbetm.eHnvıığdnnbzeıdinieneşTdOleçzsyıiaaeanaıd,kniaendebnğufabmllrciömiidyıbiammieıirmmgyazamamrzdünaaya.ldaye3ğameeuczazadneHirnıhkbı0mkçdayi,eynlaaltaçııiigıiile’meuihmnsıçkçğoznnaiaimülcnmniiye.gaığidn,ma..bunğnyeooreö.plasbnubmiıuiaüğrçr,rrHmıoynet.aikmtukimozbelbume.zvnelsBöamıiikkeanrdeatmsHreırtkevisianmlşü.ıgss.aaezaliye,çuskmiıeeüiiİamırynaoğagıçlzylivdyemaıdnvitröiidtnmiategamzaiiim.ny. ı. Balenin divası ile sanat ÜZERİNE KEYİFLİ BİR SOhBET Işık Ülkesi’ne ‘ışık’ olan kadın: Hülya Aksular ÖZNUR OĞRAŞ ÇOLAK Sıcak, samimi, kendinden o kadar emin ki her hareketi hayranlık uyandırıyor. Genç bedenler üzerindeki etkisi tek kelimeyle muhteşem. Yürüyüşü bir dans edasında. Mesleğine inançlı, zaten söylüyor benim duam da ibadetim de dans diyor. Dans için yaratılmış derler ya işte öyle. Hülya Aksular Sanat Atölyesi Kaş Bale Kampı’nın yıl sonu gösterisi için Kaş Setur Marina’dayız. Gösteri başlamadan önce sahnede anlatıyor. Işık ülkesinde, ışık saçan bir kadın diye düşünüyorum. Yaz atölyesinde küçükler dans gösterisini seyretmiştim. Sonrasında büyükler final dansını izledim. Tek kelimeyle büyü gibiydi. Seyircilere doğru baktım annelerin gözleri yaşlı. Benim yanağımda bile bir damla... “Kuğu’nun Ölümü” balesini yorumlayan öğrencisi adeta bir kuğuya benziyordu tek eksiği kanatlarıydı. Minik bedenlerdeki bu mucizeye hayran kaldım. Uzun yıllar Devlet Opera ve Balesi’nde baş dansçı olan Hülya Aksular, balenin divası... Antalya’nın Kaş ilçesinde buluştuk Aksular ile. Baleyi, öğrencilerini, ‘toprağında anlımın teri var’ dediği ve yuvam, evim diye bahsettiği Atatürk Kültür Merkezi’ni konuştuk. Umutlu, mutlu, cesur, bir o kadar da duygusal... Son hazırladığı, anneannesine ithaf ettiği “Haticem’e” gösterisi beni çok etkilemişti. ‘Vatanına, toprağına hasret bedenlere gelsin’ demişti gösterisi için. Hikâyesini soruyorum, gözleri doluyor... Aksular ile Büyükçakıl Mahallesi’ndeki evinde hoş bir sohbet gerçekleştirdik. n Hülya Aksular Sanat Atölyesi Kaş Bale Kampı ne zaman başladı? Başlangıç ve oluşum sürecinden bahseder misiniz? Biz yaz atölyesini kendi atölyemizin şubesi olarak açtık 4 yıl önce. 3 turdan oluşuyor. Sanatı sevdirmek, Kaş’ı sevdirmek, çocukları doğanın içinde farklı bir yolculukta disipline etmek ve paylaşmayı öğretmek. Çünkü genelde çocuklarımız tek çocuk en fazla iki kardeş. Böyle 10 çocuğun bir arada yaşadığı ve sınıf arkadaşlarıyla birlikte gün geçirdiği bir tecrübe aynı zamanda kamp onlar için... n Kaş’ın her yeri tarih ve bu sanatla buluşunca etkisi müthiş oluyor. Sizin aileniz Kaş Çukurbağlı diye biliyorum? Evet benim atalarım Kaşlı. Onun için Kaş’ın sanat ayağını hep canlı tutmak niyetindeyim. Çünkü gerçekten müthiş bir tarih yatıyor burda. O toprağındaki enerji çok soylu. ‘Hayalim daha fazla bale sanatçısı yetiştirmek’ n Önümüzdeki sezon projeleriniz neler? İstanbul’a dönüş, sonrası.. İstanbul’da yine kayıtlarımız başlayacak. Eylül’ün ortasında bir sınav yapıyoruz. Sınavsız öğrenci almıyoruz. Yaş orantısındaki karakter seviyesi, oluşum seviyelerine bakıyoruz. Fiziki koşullara bakıyoruz. Çünkü herkes bu sanatı yapamıyor. Daha kolay bedenler, tabii ki zorlarla da yüzyüze kalıyoruz bazen hiç umulmadık gelişmeler oluyor. Ekim’in ilk haftasında başlıyoruz. Bu yıl bizim şöyle bir hayalimiz var. Genç company atölyesini oluşturmak... ‘Hatice’me’: vatana, toprağa olan hasret n ‘Hatice’me’ dansından çok etkilendim. Hatice sizin anneanneniz, ‘bu hasret’in hikâyesini dinlemek isterim. Anneannem Hatice Yücesan Kaşlı bir köylü kızı. Bir ağa kızı ama köylü kızı Çukurbağ’da. Dedem Kaş’ın içinden evleniyorlar 6 çocukları oluyor. Annem 5 yaşındayken göç ediyorlar iyi ki de ediyorlar çocuklar okuyor. Fakat anneannem tabii Kaş’a her gün hasret yaşıyor. Çocuklarının yastığının üzerine birer çiçek koymadan uyandırmayan duygusallıkta çok şair bir kadın, ozan bir kadın. Her gün ağlıyor vatanını özleyerek. Işık ülkesidir burası. Ve o ışıktan herkesin nasibini almasını istiyorum, özellikle sanat yolculuğuna çıkmış çocukların. Öğrencilerle tam gün n Dünyada ve ülkemizde yapılan yaz kamplarından farkı nedir? Dünyada oluşmuş tüm yaz kampları içinde farklılığı şu; eğitmenlerinin evinde kalıyorlar ve eğitmenleri ile birlikte tam gün geçirebiliyorlar. Onun yaptığı yemekleri yiyorlar, tabii ki annemin de katkısı çok büyük. Dünyanın hiçbir yerinde bu mertebede yani üst düzey dansçılar böyle bir zaman ayırmaz öğrencilerine... Onlar da dersler veriyor ama gün içinde saadece iki saat... Ben öğrencilerimle tam gün beraberim iyi gecelerden günaydına kadar. Değişik bir kamp ama sadece bizim çocuklarımıza özel bir kamp. Bizim okulumuzun öğrencilerine özel. Dışarıdan çok fazla başvuru var ama alamıyoruz. n Kaş Çukurbağ’daki Düşler Akademisi’yle de çalışmalar yapıyorsunuz? Düşler Akademisi Kaş için çok önemli, daha doğrusu dünya için çok önemli. Müthiş bir özveri ve çok elzem bir adım. Gerçekten düşlerin gerçekleştiği yer ve düşü olanların gerçekleştiremeyecekleri umutlarına, onlar işte Likya gibi ışık oluyorlar. Evet, onların kardeşliği ile yapıyoruz. Onların sahnesinde yapıyorduk gösterilerimizi ama sahneleri tadilatta olduğu için birkaç yıldır Kaş Setur Marina’da yapıyoruz. Marinanın müdürü Tuncay Özses de sanat aşığı... Bize ücretsiz veriyorlar sahneyi. Çok güzel bir dostluk. Düşler Akademisi, Kaş Setur Marina ve sanat. Çok nicesi olsun istiyorum. Daha yolun başındayız. Uluslararası olsun istiyorum zamanla. Belki daha büyük bir yer verilirse bize ya da yerlerimize bir yer yaratabilirsek... Benden sonrada evladımız yapabilirse bunun uluslararası boyuta taşınmasını isterim. Kaş her zaman sanatla anılsın. Kaş’ı doğru tanıtalım. Kaş’ a doğru insanlar gelsin, her tatil yöresi gibi burası da mahvolmasın. Hafif nasibini almış, özellikle elimizden küçücük bir toz bile düşmesini istemediğimiz yerlerde çok ciddi sıkıntılar gördüm, çok üzüldüm. Evimizin arkası Likya Yolu. Likya Yolu’nda yerlerde pet şişeler ve benzeri atıklar gördüm. Kaşlı biri olarak Kaş’ı tanıtmaktan bazen hicap duyuyorum. Keşke tanınmasa mıydı acaba diye düşünüyorum. ‘Balenin askeriyim’ n Sizin bu yıl özel bir çalışmanız, bir projeniz olacak mı? En son proje ‘İstanbul Epik’ olarak kaldı. AKM yıkıldı. Çok duyuyorum açılışında sahnelenmesi adına onu revize etmek, o kadar halim var mı bilmiyorum. Ben zaten her kampta yeni koreografiler yapıyorum. O kadar çok üretim var ki beynim de. Devlet Opera ve Balesi’nden de bir istek gelmedi açıkçası. Öyle bir şey olursa da her zaman hazırım, ben balenin askeriyim zaten. n Siz Devlet Opera ve Balesi’nden ayrıldıktan sonraki gelişmeleri takip etti Kaş, sanatla ölümsüz olsun n Peki yaz kampı ileride bir okula dönüşecek mi? Bu tanıtım ofisi olarak açılmış bir adım ama mutlaka bir okula dönüşecektir diye görünüyor. Çünkü başvurulardan onu hissediyoruz. Veliler tabii ki yani burada 10 günlük kampın 6 gününde çıkan yaratılar için kilometrelerce yol geliyorlar. Kaş’la tanışıyorlar. Kaş’ı seviyorlar. Bir şekilde Nâzım Hikmet’in dediği gibi “Bu bahçe bu nemli toprak bu yasemin kokusu ben gelmeden önce de vardı. Gittikten sonra da olacak.” Nice uygarlık buradan geçmiş. Ben de bir varlık olarak, küçücük bir hiç varlık olarak, onlarda ölümsüz olmayı seçiyorum. Hem Kaş ölümsüz olsun, onların torunlarına kadar gitsin hem de sanatımız. Benim öğrendiğim binlerce eğitmenden öğrendiğim sanatı akıtmak. Bundan öte de bir kaygım yok. niz mi? Her zaman takip ettim. Yö netim her zaman bir iyi bir kötü mors alfabesi gibi gidiyor. Her yerde ki gibi. Genç dansçılarımız olağanüstüler. Yani bizim dönemde az sayıda bireysel başarıların topluluk olarak başarıya döndüğünü, mutlulukla söyleyebilirim. Hepsiyle gurur duyuyorum. İsimleri duyulmamış olabilir ama dünyanın her yerinde Türkiye Cumhuriyeti’nde yetişmiş ve dans eden dansçılarımız var. Hem fiziki boyutta fiziki çerçevedeki değişim hem teknik değişim olağanüstü. Ben çok kıvançlıyım. Her koşulda sanat bizde işler. Yani bizdeki kırbaç olumsuzluk ve imkânsızlıktır. Elin yabancısına bunu ver hiçbir şey yapamaz. Ama bize verme her şeyi yaparız. Biz bununla besleniyoruz. Belki de her şey iyileştiğinde her şey geriye gidecektir ama bir de onlar olsa diye düşünüldüğünde operada, tiyatroda, balede, müzikte çok güzel yerdeyiz, eğitmenler çok iyi. Sadece konservatuvarlarda birazcık sıkıntı görüyorum. İcraatçı olmayan eğitmenlerle kaplı onlar biraz çocuklarda belli oluyor geldiklerinde. Keşke orada da gerçekten bu işi yapmış kişiler olsa... Oralarda belki düzenlemeler gerekebilir. n Devlet Opera ve Balesi’nin son durumunu ve yenilikleri nasıl değerlendiriyorsunuz? Bizim sözleşmemizdeki bazı ibareler öyle geçiş yapıyor ama bence zaten bir toparlanması gerekli bu memuriyetin. Sanatın yanında 657 çok güzel duruyor. Çünkü devletin sanatçılarında, zihniyet memuriyete döndüğü zaman orada kan kaybı başlıyor. Murat Karahan’a çok güveniyorum, aklıselim, bilgili, yetkili, dünya görüşü olan bir insan. Hani bize de burdan konuşmak düşmez. Mutlaka bildikleri bir şey vardır. Hiç kimse elinin tersiyle devletin kurumlarını yok sayamaz zaten. Bunun bir yolculuğu vardır. Bilenlerden oluşuyordur. Başka türlüsünü düşünmek bile istemiyorum ve büyük bir sorumluluktur onlar için. Sorumluluklarını çok güzel yerine getireceğinden eminim. Getirmediklerinde konuşuruz. söyleşi TASARIM: İLKNUR FİLİZ Kahramanlık, diyalektik ve birey İktidar yandaşları “Atı alan Üsküdar’ı geçti. Rejim değişti. Boşuna uğraşma” diyorlar. İktidar muhalifleri, “Kaba kuvvet kazandı. Rejim değişti. Örgütlü muhalefet güçsüz. Yapacak bir şey yok. Boşuna uğraşma” diyorlar. Beni çok sevenler, çok yakınlarım, “Rejim değişti. İktidar ceberutlaştı. Hapishaneler muhalif gazeteciyazar dolu. Ülkeyi sen mi kurtaracaksın. Bırak artık TELE 1’deki 18 Dakika programını, Cumhuriyet’teki Aydınlanma köşesini. Zaten hastasın. Bu yaştan sonra hapishanede dayanamaz, ölürsün. Boşuna uğraşma” diyorlar. HHH Ben hayatımın hiçbir döneminde, hiçbir zaman kahraman olmak istemedim... Hiçbir zaman “Vatan Kurtaran Arslan” rolüne soyunmadım... Kavga adamı değilim... Dövüşten hoşlanmam... Herhangi bir iktidara karşı tek başıma mücadele etmek gibi bir hevesim de hiçbir zaman olmadı! Ben mütevazı bir Toplumbilim öğrencisiyim: Okurum, saha araştırması yaparım, gözlem yaparım, yine okurum, öğrenirim ve öğrendiklerimi başkalarına aktarmaya çalışırım. Bu nedenle ister iktidar adına, ister muhalefet adına beni uyarmak isteyenlerin söyledikleri her şeyi zaten çok iyi biliyorum... Sadece söylenenleri bilmekle kalmıyorum, onların söylemedikleri, söyleyemedikleri tehlikeleri de (en yakın arkadaşlarımın katledildiklerini yaşamış biri olarak) tahmin edebiliyorum. İster iyi ister kötü niyetle olsun o söylenenler ve imâ edilenler, beni korkutmakla birlikte, şu ana kadarki tutum ve  davranışlarımdan pek alıkoyacak gibi görünmüyor: Çünkü yukarda da belirttiğim gibi ben ne “vatanı kurtarmak için” savaşıyorum, iktidar olmayı istiyorum... Ne kahramanlık peşindeyim... Ne de bugün onaylamadığım Tek Adam  Rejimini tek başıma değiştirebileceğimi düşünüyorum. Sadece ve sadece, Demokrasinin, Temel Hak ve Özgürlüklerin, Barışın, doğru, haklı, güzel ve gerçekleştirilebilir ideal hedefler olduklarına inandığım için, bu hedeflerin önemini ve anlamını ve gerçekleştirilebilir olduklarını başkalarına da anlatmak amacıyla yazıyorum ve konuşuyorum. HHH Toplumsal olaylar, diyalektiktir: Hem 1) zıtların etkileşimiyle gelişir, hem de 2) miktar artışı nitelik değişikliğine yol açar: 1) Tek Adam Rejimi, Çoğulcu Demokrasi muhalefetini tetikler ve güçlendirir. 2) Tek 1 oy tek 1 oydur. 2 oy, 3 oy, 5 oy, 10 oy, 100 oy, 1000 oy muhalefet olur. Binlerce, on binlerce oy muhalefet, milyonlarca oy ana muhalefet olur... Çoğunluğa erişen on milyonlarca, yüz milyonlarca oy ise  artık iktidardır! Bu sürecin arkasında ise, genellikle bütün bir ömür vardır ama, bazen tek bir söz, tek bir satır bile yatıyor olabilir. Ne mutlu o insanlara ki söyledikleri, yazdıkları ya da yaptıklarıyla, kimi zaman, hayatımıza dokunabilmişlerdir! DİREN ADALET... DİREN ÖZGÜRLÜK... DİREN BARIŞ... DİREN DEMOKRATİK CUMHURİYET! Yolun sonuna gelindi 2007’den bu yana devam eden sitcom dizisi “the Big Bang Theory” Mayıs 2019’da veda edecek. Amerikan tarihinin kendi alanında (birden fazla kamerayla çekilen sitcom) en uzun soluklu dizisi olan “The Big Bang Thepry” 12. sezonun sonunda 279. bölümle final yapacak. Dört bilim adamıyla bir güzel kızın maceraları olarak başlayan ancak sonradan kadrosu genişleyen dizi 2012’deki 6. sezonundan bu yana her bölümde ortalama 18 milyon izleyiciyi ekran başına topluyordu. 11. sezonunda 18.6 milyon ortalama izleyici toplayan yapım ABD televizyonlarının en çok izlenen dizisi oldu. Dördü Jim Parsons’ın (Sheldon) olmak üzere toplam 7 Emmy kazanan “The Big Bang Theory”nin son sezonu 24 Eylül’de başlayacak. C MY B