Katalog

SAYFA CUMHURİYET 12KASIM1998PERŞEMI OLAYLAR VE GORUŞLER Petrolde înce Hesaplar ve Yanlışlar... Prof. Dr. I. REŞAT OZKAN B ir tartışmanın sağlıklı olarak sürdürülebilmesi ve sonuçlandınlması için en öncelikli koşul. o tar- tışma boyunca tutarlı bir çizginin izlenmesidir. Bu gereklilik, tartışmada yer alan ilgili ta- raflar arasında. daha sağlam dayanakla- n olan, gerçekçi ve somut gerekçeler- den yola çıkanlar açısından önemlidir. Tartışma içınde yer alan her kişi ya da kesimin o tartışmanın, gerçek anlamda, bir tarafı olması da öteki koşuldur. Ge- rekçelere gelince: Onlan, kendi içlerin- de ve öncelık sırasına göre: kurallar ve ilkeler. üstünlükler \e öncelikler olarak tanımlayabilinz. Tartışmanın ait olduğu zeminlerden başka yerlere taşınması ya da eksenlerinden saptınlması ise, sağ- lam dayanaklan. somut ve gerçekçi çı- kış noktalan olmayan tezleri ileri süren- lerin seçeneği olarak, yalnızca onJann işine yarar. Hazarbolgesmde üretilmesi planlanan petrolün dünya pazarlanna ulaştınlması sorunu ile Istanbûl Boğazı, Marmara De- nizi ve Çanakkale Boğazı'ndan oluşan ve kısaca "Tiirk Boğazlar BöTgesi" (TBB) olarak adlandınlan yörede can, mal, do- ğal doku, tarihsel ve kültürel miras ve zenginliklenn korunması konusu, çeşitli süreçlerin birbirleriyle ilişkilendirilme gi- rişımlen. zemınlerinden uzakiaştınlma ve eksenlerinden saptınlma çabalan için- de, yazık ki tam bir karmaşaya dönüşmüş bulunmaktadır. Türkiye'nin bütün bu olu- şum ıçindekı durumu oldukça ilginçtir. Sözünü etmeye çalıştığırruz türden hiçbir kuraldışı amacı. gınşimı, çabası ve bun- lara ilişkin hiçbir gereksınimı bulunma- masına karşın, çogunlukla kendi yanlış- lanndan ötürü. bu tartışmalardan en olum- MIZ etkilenen birülke durumuna gelmek- tedır ve bunun hiçbir hakhlığı da yoktur. Hazar bölgesi petrollerinin dünya pa- zarlanna hangi yoldan ulaştınlacağına ılişkın olarak uzunca bir süreden beri sür- diirülen tartışmalar. son zamanlarda gide- Emekli Denizcilik Müsteşan rek yoğunlaşmış ve güncellik kazanmış- tır. Azerbaycan Uluslararası İşletme Kon- sorsiyumu'nun (AIOC) içinde yer aian şirketler. Türkiye'nin projesi olan "Bakû- Ceyhan" petrol boruhattı seçeneğıni pa- halı bularak devre dışı bırakmak istemek- tedirler. Bu durum hiç de yeni bir geliş- me değildir. Aslında başından beri iste- dikleri petrolü Boğazlar'dan tankerlerle ta- şıtmaktır. Şubat I997'de Washington Po- litika Enstitüsü'nde yapılan bir toplantı- nın ertesinde konuşan, AlOC'nin o zaman- ki başkanı T.Adams ıle boru hatlan gru- bunun başkanı G. Rich, ortaklaşa olarak "Konsorsiyum,şimdikidurumdatüm pet- rolü Karadeniz'e çıkaracak bir yolu tcr- cih etmektedir, çünkü .bu çözüm daha ucuzdur"' demişlerdir. Haziran 1998 ta- rihinde Yalta'da yapılan Karadeniz Eko- nomik Işbirliği doruk (zirve) toplantısı sırasında ise Başkan AHyev, "Bakû-Cey- han" konusunda Türkiye'nin önerdiği bir belgeyi imzalamaktan çekinmiş ve anlam olarak, şunlan söylemiştır "Şirketierpet- rohin Boğazlar'dan geçmesini istryorlar. Onlan ikna etmeden belge imzalamam olanakh değü." Aliyev petrol şirketlen- nin tutumlan konusundaki bu düşüncesi- ni, Cumhunyetimızin 75. yıl kutlamala- nna konukolarak kaulmak için geldigi An- kara'da da yeniden dile getirmiştir. Hazar petrollerinin üretilmesi ve dünyaya akta- nlması sorunu AlOC'nin işıdir. Üretimi ekonomik açıdan yapılabilir olarak gör- düklerinde bunu gerçekleştirirler. Hangı boru hattının belirleneceği de bu kurulu- şu ve ortaklannı ilgilendinr. Bir başka de- yişle, bu Türkiye'nin sorunu değildir. Tür- kiye'nin devlet olarak taraf olduğu bir ko- nu hiç değildir. Ancak Türkiye'nin de pet- rolün kendi topraklan üzennden boru hat- lan ile Akdeniz'e akıtılmasını öngören bir "Bakû-Ceyhan" projesi vardır. Koşul- lannı, kendi yaranna gördüğü sürece bu projenin gerçekleşririlmesini. elbette is- ter ve bunu izler. Ancak bu istek ve ha- zırlanma sürecinde Türkiye boru hatlan sorununun tarafi değildir. Ne zaman ki, şirketler Türkiye'den bu seçeneği için bir istemde bulunurlar, oturulur. pazarlığı ya- pılır ve Türkiye. işte o zaman. konuya ta- raf olur, daha önce değil. Bunun için ön- ceden hazırlıkJı olmak gerekir ve o da ya- pılmıştır. Kaldı ki. şirketler de bu karan ekonominin \ e tıcaretın doğal koşullan al- tmda ve özellikle, Türkiye dışındaki ba- zı güç merkezlerinin siyasal bekJentilen doğrulrusunda \erecekierdir. Bu nedenle projenin yaşama geçirilmesi için ısrarla bastıran bir politikayı ızlemenin, bu aşa- mada, Türkıye'nin çıkarlan ile örtüştüğü- nü savunabilmek gerçekçi değıldir. Çün- kü böyle bir görüntünün ortaya çıkması Türkiye*den ek ödünler istenmesine yol açacakîır ve açmakta olduğu da, dile ge- tirilmeye başlanan teşvıkler ve başka pa- rasal istemlerden anlaşılmaktadır. Hele hele, TBB'deki güvenlik sorunu bu konu- nun bir gerekçesi olarak ele alınır, ya da en azından. her ikisi aynı tartışmanın öğe- leri olursa. o zaman. Türkiye'den istene- cek ödünler, kuşkusuz artacaktır. Özetle şunu söyleyebiliriz: TBB, gü- venliköncelikli bir konuolarak,ekonomik içerikli ve amaçlı bir konu olan boru hat- lan sorununun bir seçeneği olmadığı gibi, boru hadan da Boğazlar yoluyla taşıma- nın bir seçeneği değildir. Aynı türden ol- ma\an uasurlar birbirleri Oe kıyaslanamaz- lar. Bakû-Ce> han pahalı bir proje olabi- lir. Bu anJaşılabilir bir savdır. Ama bunun "Bakû-Süpsa"ya, bir başka deyişte, pet- rolün TBB yohıylataşınması seçeneğinegö- re daha pahalı olduğunu sö> teyebilmenin olanagıyoktur. Haksız\ej ersiz bir savdır, temelsizdir. dayanaktan yoksundur, ger- çekçi değildir ve bu nedenle de tartışıla- maz. Türkiye, Boğazlar'ın bir seçenek olarak görüldüğü hiçbirtartışma içinde ol- mamalıdır. Önce bu madde gündemden çıkanlır, tartışma ondan sonra yapılır. Neden mi öy- le olması lazım? Söyleyelim. Çünkü, pet- rol şirketleri şu savı kullanıp kendi çıkar- lannı bize dayatmaya ve kabul ettirmeye çalışıyorlar: "Boğazlar konusundaki du- yarklığııuzı anlıyonız ama siz de bizim 'Bakû-Ceyhan'a' E\ et' demeklealüna gi- receğimiz parasal yükümlülüğü anlayın. Madem ki. Boğazlar'ı korumaya çahşıyo- ruz, siz de bunun bedelini ödemeüsiniz." Evet böyle diyorlar ve bız bu iki konuyu, birbirinden kesin çizgilerle ayırmadıkça ve bu temel üzerine kurulmuş bir senar- yo içinde "Bakû-Ceyhan" diye feryatlar atmaya devam ettiğimiz sürece demeyi de sürdürecek ve korkanm. Bakû-Ceyhan için Türkiye'ye kabank bir fatura yükle- yeceklerdir. Bu tartışma yanlıştır. Boğaz- lar'ın güvenliği sorunu ait olmadığı birze- mine taşınmaya ve kendi güvenlik özel- likli ekseninden saptınlmaya çalışılmak- tadır. Türkiye de taraf obnaması gereken bir boru hattı tartışmasma, boynundaki "BoğazlannGüvenfiğP' sorunu ile taraf ol- maktadır. Öteyandan petrol şirketleri de, çeşitli aracılar yoluyla. "Boğazlann Gü- venKği'' konusuna, hiçbir hak ve yetkile- ri olmaksızın da taraf olabilmektedirler. Bu durum, bazı ülkelerin TBB'ye iliş- kin siyasal amaçlan ve "Tünave" konu- lu paranoyalan -Yunanistan gibi- türün- delti nedenlerinden ötürü de iştahlan ka- bartabilmektedir. Uluslararası Denizcilik Örgütü'nde (IMO) I994'ten beri Türki- ye'ye karşı oynanmaya çalışılan oyunlar yoluyla, Türkiye'nin TBB'de almakta ka- rarlı olduğu güvenlik önlemlerini sulan- dırma girişimleri ve kurulmaya çalışılan tezgâh bunun en canh göstergesidir. Ama yadsımanın bir anlamı yok, bizim de çok ciddi yanlışlanmızın olduğunu kabul et- mek zorundayız. TBB'deki seyir güven- liği konusunda almış olduğumuz önlem- lerin, kendi yanlışımız sonucunda, hiç ge- rek yokken I994'te IMO'da uluslararası bir tartışmaya açılmastna biz çanak tut- tuk, onlar da, kuşkusuz, bu firsatı kaçır- madılar. Sonralan, bir "erken petrol" ya- lanının peşinde zafer naralan atarak, bir başkasına ait olan ve bizden destekleme- miz istenen bir "Bakû-Süpsa" projesinin "ricaa"sı olarak, o aynı a başkalan"nın kapısını çaldık. Böyle yaparak, bir yan- dan Bakû-Ceyhan projemize haksız ve gereksiz bir rakip yarattık, öte yandan da TBB'deki güvenliğe ilişkin içten girişim- lerimızin haksız bir şekilde eleştirilmesi- ne olanak sağlayan bir zeminin oluşma- sına yardım ettik Şimdilerde de. "TBB'de GüvenKk" ve "Bonı Hadan" konularını kesin ve hiçbir tartışmaya yer vermeye- cek şekilde birbirinden ayırmamakla ve Boğazlar'ın da bir seçenek olarak içinde bulunduğu birtartışmaya tarafolmakla ay- nı türden yanlışlanmızı sürdürmeye de- vam ediyoruz. Bu tutarsızlıktır. Başlangıç- ta yapmaya çalıştığırruz tartışmaya göre, bu işten en çok zarar gören tarafin da biz olması bir sürpriz olmamalıdır. Sonuç Geçen günlerde cumhurbaşkanlan ta- rafindan imzalanan bildirge, yalnızca, Ba- kû-Ceyhan konusunda bir siyasal karar- lılığın vurgulanması bakımından olumlu ve önemli bir gelişmedir. Ama bildirge, tartışmaya çalıştığımız olumsuzluklardan ve kaygılardan hiçbirisini giderecek birya- pıda ve içerikte değil. Bir de öyle bir ha- vaya girildi ki, bu işten yalnızca biz ya- rar göreceğiz ve her şey bizim için yapı- lıyor. Ama konunun aslı budeğil. Bakû-Cey- han, bildirgeye imza koyan herkesin en az bizim kadar yarannadır. Öyle olmasaydı ABD Enerji Bakanı bunun için Anka- ra'ya kadar gelip, Hazar bölgesinin ken- dileri için anlattığı önemi, bu denli açık olarak, Rusya'ya bir kez daha duyurma- nın gereğini duyumsar mıydı? Bildirge- ye taruk olarak -Hoş, bunun de biçimini pek kavrayabilmiş değiliz!- imza atar mıydı? Bir zamanlar Bakû-Süpsa'yı des- tekleyenler, bunun Bakû, Novorossisk karşısında bir seçenek olduğunu söylüyor- lardı. Biz de onlara şunu sormuştuk: "Siz ABD'nin, petrolün ve bir anlamda bölge- nin siyasaldenetimini Rusya'ya bırakaca- ğına inamyor musunuz?" "Ya da siz, bu koşullarda, boru hatlan tran'ın denetimi- ne terk mi edilir sanıyorsunuz?" Zaman her şeyi nasıl da ortaya çıkanyor, öyle de- ğil mi? Yeter ki, doğrular söylensin ve gerçekler, esen rüzgâflann hatınna ve iç politika uğruna çarpıtılmaya ve örtülme- ye çalışılmasın. Bugüne kadar sıkJılda yapılageldiği gibi. EVET - HAYIR OKTAY AKBAL Yazmak Yaşamak Yazıyla okurlara seslenmenin güçlüğü... Der- ken düşündüm, sen, tam yirmi bir yıl "Cumhuri- yef'te bınlerce yazı yazmadın mı? Daha önce "Vatan"da, "öanş"ta,yakıngünlere kadar da "Mil- lıyef'te... Ama. her masa başına oturuşumda, kalemi her ele alışımda bir korku belirir, bir kuşku!.. Nasıl ya- zıiır bir yazı? Nerde başlanır, nerde bitirilir? Hem, benim yazacaklarımı, belirteceğim düşünceleri başkaları da benim kadar bilmez mi? Bir arkadaşım vardı, konuşmayı severdi, her konuda düşünceler belirtirdi. Bense, ne zaman bir topluluk önüne çıksam ne diyeceğimi bilemezdim, susakalırdım. O arkadaş ise şöyle derdi soruldu- ğunda: "Ben konuşurken karşımdakilehn hiçbir şey bilmediklerini, her şeyi benden öğrenecek- lerini düşünürüm." O zaman konuş konuşabildi- ğince, yaz yazabildiğince!.. Türkiye Cumhuriyeti 75. yaşında... Baktım, ben- den altı ay küçük! Demek altı aylık bir bebekmi- şım 29 Ekim 1923 günü!.. Cumhuriyetin ilk kuşa- ğı! Gözümü açtım yeni harfleri gördüm, Atatürk'ü tanıdım. Cumhuriyet ilkelerini benimsedim. Biron beş yıl Atatürk Cumhuriyeti'nde yaşadım. Ülke- min, dünyanın en güçlü, en etkili, en saygın dev- leti olduğunu bilerek büyüdüm. Yayımlanan ilk yazılanm Atatürk içindi. Onun yokluğunu bu ya- şıma kadar derinden duydum. Bugün, tüm ulu- sun ağzında "Çıktık açık alınla" marşı... 1933'te ilkokulda bu marşı ben öğrettim arka- daşlanma... Bir gün gelecek Atatürk devrimine sırt çeviren, yozlaştıran anlayışların kökünden yı- kilacağına inanarak, 2000'li yıllara yeni bir güçle, inanla girileceği umudunu besleyerek... Her zaman söylerim, yazarlık bir profesyonellik işi değildir. Yazı esnaflığı hiç değildir. Okurlara te- peden bakmak değildir. Dostça söyleşmektir. Dü- şünce, duygu ortaklığıdır. Kimse çıkıp da o bin- lerce köşeyazısında içtenlikten uzak bir tek satı- nmı gösteremez. Nerde yazarsam yazayım okur- larımı hep dost bilmişimdir. Birlikte düşünmeyi, bir- hkteduygulanmayı, birşeyleri paylaşmayı istemi- şımdir. Masa başında kendini hiç de yaşlı duymaz bir yazar... Kaç yılı geride bıraksa da... Yazarlar, genç adamlardır. Şairler, edebiyatçılar, sanatçıla- rın yaşı yoktur. Ölseler de!.. Yaşlanmak diye bir şey bilmez onlar!.. Bir avuntu diyeceksiniz belki. Ne var ki geçen yüzyıllardan kalan kültürmirası bunu kanıtlıyor. Sa- bahattin Ali, Sait Faik, Orhan Veli, Nâzım Hik- met gerçekten öldü mü? Oysa, yaşadıklarını sa- nan, koşan, konuşan, bağırıp çağıran niceleri var kı yaşayan ölüden farksızlar... Çocukluğumdan bu yana edebiyattır yaşamın anlamı benim için... "Yaşasın Edebiyat" dememiş miydi Sait Faik! Ne yapayım, benim gerçek yaşamım da edebiyat, şi- ir, öykü... Varlığımıza anlam veren, güzellik katan değerler... Okurlanma kendimi anlatmaya mı başladım? Ge- reği var mıydı? Ne zaman koptum ki sevgili dost- lanmdan? Uzakta da olsam, yakında da olsam hep onlarta beraberdim. Gazete, dergi sütunlannda, top- lantılarda, yollarda, kahvelerde... işte bir amatöryazarın, hep amatör kalacak bir yazarın yedi yıl sonra "Cumhuriyet" okurlarına seslenişi!.. Yeniden birlikte olmanın sevincini duyarak... TEŞEKKÜR 7.11.1998 günü kaybettiğimiz evladımız M. YAHYA TORÇUK'un ölümünde acımızı paylaşan dost, akraba ve komşulara teşekkür ederiz. TORÇUK AİLESİ Yüzyıllık Eğitim Çmanydı MUSTAFA GAZALCI Egit-Der Ge.Bşk. CHP PM Üyesi B üyük eğitimcı Ismail HakkıTon- guç'un yakın çalışma arkadaşı, zamanın ilköğrerim şube rnüdü- rü (1939-1946), Kurtuluş Savaşı Gazisi FeritC^uz.Bayır'ı. 5 Ka- sım 1998 günü Foça'da yıtirdik. Ferit Oğuz Bayır, 1899'da Sımav'da doğmuş. Doksan dokuz yıl süren kirrri zaman acılı kimı zaman coşkulu, ama her zaman anlamlı bir ya- şam... Dile kolay, Balkan Savaşı'ru, Birincı Dün- ya Savaşı'ru, Kurtuluş Savaşı'nı, kuruluşu, dev- rimleri, karşı devrimlen bir yüzyıl yaşamış. Öğretmenlik, ilköğretim müfettişliği, eğitmen kursu yöneticılıği. şube müdürlüğü. 1950'den sonra sürgün olarak gittiği Bolu Kütüphane me- murluğu, yeniden öğretmenlik... 43 yıllık bir hizmetten sonraemekilik. Eşi HüsniyeHanım'la birlikte Foça'ya yerleşme. 1933 yılında KültürBakanlıgı'nındüzenledi- ği "Seyyar Terbive Sergisi"nde tanıdığı tsmail Hakkı Tonguç onun için şöyle diyor: "...Ömrü boyunca gece>i gündüze katarak. il- köğretünle, öğretmen yetistirme işinin gelişme- sine hizmet eden, bu uğurda her türtü özveriyi göze alan, daima müspet düşünen ve ileri fikir- lere bağlı bir arkadaş..." (1) Ferit Oğuz Bayır, 1996 yılında Foça'da denız kıyısında bulunan üç villasını Köy Enstitüleri ve Çağdaş Eğitim Vakfı'na bağışlamıştı. Villalann teslimi, vakıf ile Foça Belediyesi'nin ortaklaşa düzenlediği bir törenle oldu. Törenin yapıldığı 22 Haziran 1996 tarihinde, Ankara'dan bir grup arkadaş sabah erkenden Foça'daydık. Önce. Ferit Oğuz Bayır'ı evinde zi- yaret ettik. Bayıt, o günler doksan yedi yaşında olmasına karşın dinç görünüyordu. Göğsünde Is- tiklal Madalyası'yla ayakta karşıladı bizi. Elini öpmek isteyenlere direnerek öptürmedi. Eşi Hüs- niye de yanındaydı. Sağlık nedeniyle o sandal- yede oturuyordu. Hüsniye Hanım, Ferit Oğuz'dan birkaç yaş küçük olmasına karşın daha yıpran- mışgibiydi. Eşini "seksenydhkarkadaşım" di- ye tanıttı. Izmir Eğit-Der Şube Başkanımız anlattı. Fe- rit Oğuz Bayır'ı tzmir şubesine söyleşi için ça- ğırrruşlar. Yanıt olarak "Özür dilerim gelemem. Eşim Hüsniye biraz yaşh. Ben ona bakıyorum" demiş, sonra da gülmüş; "sanki ben gencim!" Mehmet Başaran'ın "Aydınlanma Yolunda" adlı F.O. Bayır'ı her yönüyle çok güzel anlatan kitabını yeni okumuştum. O kitaptan, dergiler- deki röportajlardan Bayır'ı ve eşini tanıyordum. Güç günlerinde hep birbirlerine dayanak olmuş- lar. Dile kolay 80 yıllık birliktelik. Ev ziyaretinden sonra belediye başkanı bir sandalla Foça'nın kıyılannı gezmemizi sağladı. Karşıdan Fransız tatil köyünü, korumaya alınan fok balıklannı, kayalıklan, adalan, yanmadala- n, doğal dalgakıranlan gördük. Ferit Oğuz Ba- yır'ın bu güzel yeri Kurtuluş Savaşı sonrasında öğretmenlik yaparken "ak okul, yemyeşil köy" diye sevmesi ve emeklilikte burada yerleşmesin- de ne kadar haklıymış dedik. Aynı gün saat 15.00'te Belediye Sosyal Tesis- leri'nde, bizim de konuşmacı olduğumuz "Eği- tinun Bugünü, Yannı" konulu bir toplantı yapıJ- du Toplantı oldukça kalabalıktı. Özellikle çev- re illerde bulunan Köy Enstirülü öğretmenler oradaydı. Amaçlan toplantılan izlemek kadar Fe- rit Oğuz Bayır'ı son bir kez daha görmek, ona saygılannı sunmaktı. Toplantıdan sonra hep birlikte villalann bu- lunduğu yere gittik. Ferit Oğuz ve eşi Hüsniye Bayır üç villayı "Kö>lerin canlanması ve kalkın- dınlması amacıyla açılan enstitülerinin kurulnut- sında ve başansında etkili, \1. Kemal Atatürk, İsmet tnönü, Saffet Ankan, tsmail Hakkı Ton- guç ve Hasan Ali Yücel'in anılannı yaşatraak ve Köy Enstitüleri'nin amaçlandoğrultusunda kul- lanılmak üzere Köy Enstitükri ve Çağdas Eği- tim Vakfi'na bağışlanmışür." Bu sözler levhalara yazılarak villalann duva- rtnaasıldı. Belediye Başkanı'nınkısabiraçışko- nuşmasından sonra, Tonguç'un oğlu Dr. Engin Tonguç, Yücel'in torunu Güzel Yüksel, Inö- nü'nün torununun damadı Sinan Öziem, hem kısa konuşmalar yaptılar hem de levhalan du- varlara çaktılar. Olkeye hizmet etmiş bu kişiler- le ilgili Talip Apaydın, Niyazi Ahunya, thsan Güvenç, Av. Ahmet Yeşilyurt, öğretmen Meral Pazar, Mustafa Şanh kısa konuşma- lar yaptılar. Son konuşmada F.O. Bayır "Ba- yır köyünden çıküm. Edirne Öğretmen Okulu'nu bitirdiğimde, kinü arkadaşlanm- la büükteöğretmenliğideğil, cepheyegitme- yi istedik. Gittik" dedi. Inançlı ve kararlı bir kişinin sesiydi bu. Yüzyılılk bir çınar gibi duruyordu. Bu yaş- ta topluma bir şeyler veriyor, örnek davra- ruşlarda bulunuyordu. Bu güzel olayı Cumhuriyet dışuıda ga- zeteler yazmadı, TRT 1 'inbirkaç gün son- ra kısa yayını dışında TV'ler vermedi. Ne olursa olsun o güzellikler yaşandı. Demok- ratik, devrimci Köy Enstitüleri eğitiminden geçmiş, ak saçlı yurtseverler Foça'da bir ara- ya geldi. F.Ö. Bayır, toplumda yaşanan olumsuzluklara inat üç villasını bağışladı. Köy Enstitüleri Vakfi "Köy Enstitüleri- nin kurulmasında ve başansında olduğu gibi vakiimızın kuruluş aşamasuıda ve ge- lismesinde de özverih' kattalanndan dola>ı" yazılı birşilt verdi.Yüzyıllık eğitim emek- çisi Ferit Oğuz Bayır aramızdan göçtü. Ama onun okuttuğu öğrencileri, müfettiş- lik yaptığı yıllarda rehberlik yaphğı öğret- menler, Edirne-Karaağaç, Iznür- Kızılçul- lu, Manisa-Horozköy'de yetiştirdiği eğit- menler. şube müdürlüğü zamanındaki ar- kadaşlan eğer sağsa saygıyla sevgiyle an- dığıru biliyoruz. Devlet içinde çetelerin yuvalandığı, vur- gunlann, soygunlann kol gezdiği, rüşvet ola- rak dairelerin, villalann almdığı, verildigi günümüzde Ferit Oğuz Bayır gibi insanlar giderek azalıyor. Tek avuntu; son günlerde bu kötü gidişi aydınlann, herkesimden heryaştan birçok yurttaşın anlayarak kurtulmaya çalışması. Bu insanlann 1923 ruhunuyeniden canlan- dırmak istemesi. Çetelerden. annmış laik, demokratik, sosyal, hukuk devletinin yerleşmesi ve çağ- daş, üretici bir eğitimin gerçekleşmesi için çaba harcaması. tnanıyoruz ki bu çabalar bir gün olumlu sonuçlanacak. İşte o zaman Ferit Oğuz Bayır'lann ve bütün aydınlan- macılann uğraşlan boşa gitmemiş olacak. PENCERE Kurtuluş Nasıl Olacak' En geçen yöntem, satış tezgâhını iktidarda kt rup yan genektir. Ne satılacak? Her şey.. Devlet arsaları... Kamu malları... Fabrikalan- Arsalan.. Bankalar.- Ormanlan- Omuzdaş işadamlanna başka kıyaklar da çekı lebilir; iktidar kodamanı der ki: - Sen o gazeteyi al, ben gerekli parayı sana fı lanca kamu bankasından sağlanm. Yalnız gazete mi? TVdeal!.. Devletin parasıyla özel televizyonu, gazetey bankayı şavulladın mı işin iş... Tezgâhı kım bozabilir?.. Kimin haddine?.. Özelleştirme kıyağını bozmak isteyenin başın. mafya babasmı sararsın. -Aloooo- - Efendim- v ' " ' - Ulan sen misin ?.. '" ' y..' -Evet... - Ihaleden çekilmezsen bağırsaklannı deşer böbreklerini söker, köpeklere yediririm. Babanın özelleştirmeye katkısı büyük... O çağdaş görüşlü bir kişi... Dinozor değil. Medya nedir?.. Gazete... TV... Radyo... Banka... Soru: - Canım, banka medyadan olurmu hiç?.. - Olur!.. - Nasıl?.. - İktidar kamu bankasını medya patronuna tez- gâhladı mı banka ile gazete ve TVbirleşir. Üç tür- lü medya vardır: Görsel medya, sesli medya, bas- kılı medya, bankasal medya!.. Hepsi bir araya toplandı mı, özelleştirme olur, mafyalaşma olur, çeteleşme olur, devletin içinde devlet olur, derin devlet olur, rezaletolur, kepazelik olur, olur, olur... • Peki, bu rezillikten kurtulmak için ne yapmalı?.. Kurtuluyoruz... Çeteler birbirine girdi, mafya birbirine dolandı; ortalıkta kasetler uçuşuyor; itiraflar, açıklamalar, bir- biri ardına patlıyor; politikacıların ayakları kirli ör- gütlere dolanıyor; kendi kendisini vuranlann si- lahları yaylım ateşlerine başladılar; polis işin üs- tüne gidiyor... Mafya ile çetenin birlikte yaptıkları lağım barajı yıkıldı; ortalıkta kokudan geçilmiyor. • Bugün gözler önüne serilgnter 'SoğukSavaş'ddt neminde, 'Yükselen değerler' sürecinçtş^ftöf^ dönmecilik vizyon'uyla parasal iktidarlannıkurmuş; hırsızlık, rüşvet, yolsuzluk, mafyacılık ve çetecilF ği kurumlaştırmış olanların marifetleridir. Bu süre- cin politikacıları, liderleriyle birlikte yıkılacaklar, döküntüleri ve kalıntılanyla süpürüleceklerdir. Temiz toplum' bir başka türtü nasıl kurulabilir?.. Cumhuriyef k i t a p I a r ı İlhan Selçuk ENEL HAKK'IN HAKKI 391 sayfa,1.hamur, Alcvi - Bektaşi toplumunun kör kuyulardan yükselen çığbğına "PEKCERE"sini ardına dek açan İlhan Sclçuk'un son yapıtı. Bu kitapta rcsmi ideolojiyk zynı paralelde debelcnen aydın duyarsızlığına vıiz vcriimh'or. Halk dalka\\ıkluğu da yok. Bu kıtap, konuya yakından tutulan bir ışüdak. _, BLTÜN KİTAPÇILARDA -il. p ? r ! $a § Pazarlama A.Ş. Türkocağı Cad. No:39/41 krtap kulubû (34334)Cağa!oğlu-lstanbul Tel' (212)514 01 96 ÜNLÜ TARİHÇİ 12Kasım1998 Perşembe, saat: 14. 0 0 - 16. 00 arasında TÜYAP KİTAP FUARI'nda okurlarıyla I I ' buluşuyor. (1) Mehmet Başaran, Aydmlanma Yolun- da... Eğitim Emekçisi Ferit Oğuz Bayır, 8 ZEYTINByRNU 1. ASLİYE HUKUK HAKİMLİĞİ'NDEN 199^ 731 esas 1998 808 karar Davah Abuzer De de - Cema] Gürsel Mah. Kanal üstü No- 23 Ma- latya adresuıde ıken halen ıkametgahı meı;hul Davacı Halıme Dede tarafından, aleyhmıee açılan boşanma davasmın yapılan yargılaması sonunda tüm aramalara ragmen adresı meçhul olan davalıya ılanen teblıgat yapılmasına karar venlmıştır Karar geregınce davacı Halime Dede ve davah Abıaer Dedenın 1997 731 esas 998 808 karar sayı- lı 15.10 1998 tanhlı ılam geregınce taraflann boşanmalanna, 345.000 - TL harç ıle ı 755 QOO - TL mahkeme gıdennin davalıdan tahsılıne karar venlmıştır Adresi meçhul olan davalıya mahkeme ka- rann/n ılan yolu ıletebhğı ıle teblığ tanhınden ıtıbaren 15. gûn için- de kesınleşeceğı ılan olunur 4 11 1998 .Basın 54717