Catalog

Kurtuluş Savaşı Büyük Taarruza Hazırlık akarya’da 1921 Ağustos’unda kazanılan zafer, yarattığı sevinç dalgasının yanı sıra ağır bedellere de mal olmuş, yaşanan can kayıpları dışında cephane ve malzeme stokları hızla azalmıştı. Bundan sonraki günlerde askerin daha rahat hareket edebilmesi, kış başlamadan insan ve cephane eksiklerini tamamlamak üzere gerekli girişimlerde bulunmayı zorunlu kılıyordu. Zira Yunan ordusuna karşı zafer kazanılmış olmakla birlikte, Yunan birlikleri henüz Anadolu’dan çekilmemişti ve bundan sonraki girişimin savunma amaçlı olmaktan çıkıp düşmanın Anadolu’dan çıkarılmasını hedeflemesi gerekecekti. Mustafa Kemal Paşa’nın düşündüğü ilk önlemlerden biri, asker sayısını artırmak üzere genel seferberlik ilan etmek oldu. Bir yandan kadro boşlukları doldurulurken bir da orduya yeni katılan askerlerin S kısa sürede eğitilmesiyle uğraşılması vakit alacağından, hemen tüm yurtta seferberlik ilan eden şu bildiri yayınlandı: “Çok acele telgraf 14/15 Eylül 1921 geceyarısı itibariyle bütün vatanda genel seferberlik ilan edilmiştir. Mağlup düşmanı Anadolu içerisinde en son nefere kadar kovmak ve imha etmek için ilan ettirilen bu seferberlikte hedeflenen gayeye varıncaya kadar lüzum oldukça silah altında bulunan sınıflardan başka esnan erbabı silah altına alınacaktır. Silah altına alınabilecek sınıfları Müdafaai Milliye Vekâleti tayin ve icap eden makamlara tebliğ eyleyecektir. Bilumum vekâletlere, ordu ve müstakil kolordu mıntıka kumandanlarına tebliğ edilmiştir. TBMM Reisi Başkumandan Mustafa Kemal” Seferberlik ilanının hemen ardından 1899, 1900 ve 1901 doğumlular silah altına alınarak hızla bu yeni askerlerin savaş için eğitilmesine, yeni birliklerin ve atlı tümenlerin kurulmasına başlandı. Subay ihtiyacı, çoğunluğu İstanbul’daki askeri liseler ve Harp Okulu’ndan kaçıp gelen öğrencilerden olmak üzere, askere alınan yedek subayların Ankara’da açılan subay talimgâhında eğitilmesiyle karşılanıyordu. Kuvayı Milliye devrinde yararlılık gösteren erbaşların teğmen olarak kullanılması da takım komutanı ihtiyacını karşılamakta faydalı olmuştu. İstanbul ve diğer yerlerden kaçıp Anadolu’ya gelen daha yüksek rütbeli subaylar da orduyu güçlendirmeye devam ediyorlardı. Er ihtiyacı ise zaman zaman yeni sınıfların askere alınmasıyla gideriliyordu. Özellikle Birinci Dünya Savaşı’nda çarpışan usta erlerden silah altına alınanlar, ordunun mad I. Ordu’ya mensup biri subay üç asker Afyon yakınlarında keşifte. 258