Catalog

29 EKİM 1998 PERŞEMBE SAYFA 75.YIL OZEL EKI ATATÜRK KURTULUŞ SAVAŞI'NDA Sana borçluyuz ta dennden! Çünkü yurdumuzu sen kurtardın Hasta, yorgun düşmüştük, Yaralanmızı ıyice sardın. Yiğıttın, inanç doluydun, yapıcıydın. Sanatkârdın, denizler kadar engin; Kimsenin görmedığinı görürdü Sevgiyle bakan gözlerin. Dedin ki: Bu millet, bu büyük millet Yüzyıllar boyunca geri kalmış; Bu yurt, bu güzel yurt. bizım yurdumuz Her yanından yaralar almış. Dedin ki: Bir güzel savaşmalı Kurmak için yeniden, Bılgiyle. inançla, coşkunlukla "Öğün, çalış güven!" Sana borçluyuz ta dennden! Işığısın bu yurdun. Dilımizi. ulusalhğımızı öğrettin bize, Çünkü Cumhunyetimızi sen kurdun. Hürriyetı sen yaydın içimize. Halkçıyız dedin halk içınden. Inançta hür yetiştirdin bizı. Sana borçluyuz ta derinden! Devrimlerle yüceltti, çok yücelttı. Bu mılletı temiz ellerin Sana borçluyuz ta derinden En büyüğü Mustafa Kemal'lenn' Davullar zurnalar döğende Biz seni hatırlanz! Bınip trene gezende Bız seni hatırlanz! Önce adını öğrenir çocuklanmız Eli kalem tutup yazanda. Binler yaşa, yurdumuza hizmeti bü>ük Kemal Paşa! Ölümsüz ınsan! Şanlı Atatürk! CAHİT KÜLEBI ATATÜRK Duyuyor musun, kaç yıl oluyor, Yiğıt göklenmızden. köpürmüş sulanmızdan Sonsuzluğa civar olan vakti; îlen çalışmamızda, Sıcak uykulanmızdan. Gün, henüz çok erken, Duyuyor musun "saat kaç" dediğini. Parlak ve kardeş ülkelere yönelmış, Nesillerin kahraman hayatında Ölmedığmi. Bir demdi hâlâ hatırlanm, Kelimei şahadetle ağır ağır, Vatan canla azız idi, Varhğın bir sabah havasıyla dolmuştu göğsümüzde Uluslar büyük oğullanyla soluk alır. Kım ölmemiş bir aşkın mevsiminde, Ne Leyla kalmış ne bahar, Ölüm bır bağışıdır ınsan kaınatlann, Madem kı geceler uzun, madem kı gündüzler kopuk, Ölmeyen neye yarar? • • • • ~vı ı Görülmüş aydınlığınla birlikte, Sultanlardan başka bır sultan; Kol hakkı kadar hafif, Doğuya, batıya, Yaşamak köyler arkasından. Çarpılmış bütün ıhtılalleri bütün devırlerin Cihangirane bir hırsın rüyalanyla ahmak. Yalnız senın gözlerin mahrem yerlerde durmuş, Yalnız senm alnında Insanın şerefi hak. Czerine, muhabbetle parlar, Ağır karanlıklarda Altay yıldızlan. Kucaklarmda gizlice işledikleri bayrak Gülümser, ıraklardan Üzenne, esir ormanlann kızlan. Sen de öldün cihanı süsleyen bır bakışla Artık senin de servilenn tok, Ulu hıkmetlen arasında aklın çaresiz, Sen de bir yön gibi kaldın, Ismin var, cismin yok. Bir evliyasın ki yeni zamanlar ışığın, Bağlanır gönüller hürriyete sende. Pencerende uluslar görür bırbirlerini Haşre kadar belki Çinden, belki Maçinden, Bir mum değil, bir ınsan yanar türbende. Artık fethedilemez. istılalarla, ateş ateş, Uzak ihtiyarlar nazlı tarlalannı eksin, artık hiçbır üstün insan gelmeyecek dünyamıza Sen üstün değilsin Atatürk, Gerçeksin. Verdiğin selamet genişledikçe asil, Dalgalanır, şafakla. Kişilerin talihi kaderinle büyüyor, Duyuyor musun seni yaşatıyoruz dost, düşman, Inanmakla. Duyuyor musun, yürüyor her şey, An, hâlâ o andır. Genç ellerimde hürriyet ve cesaret, Uzan, daha uzan dağlanma, Kı senin fatihandır. FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA Kuruluş, 1 Nisan 1925 Cumhuriyet, geleceğimizin sigortasıdır. ANADOLU SİGORTA Sisorta bir TÛHKİYE IŞ