Catalog

Ağaç, bahçedeki güzelim çiçeklere ve canlılığa bakmış, sonra bir de kendine bakmış ve ormandaki taptaze gençlik günlerini düşünmüş; o neşeli yılbaşını bir de... “Hepsi bitti!” diye iç çekmiş zavallı ağaç. “Keşke zamanında değerini bilseydim bunların! Geçti artık hepsi!” Derken kâhya gelmiş, baltasıyla ağacı kesip küçük parçalara bölmüş, tepeleme bir odun yığını duruyormuş şimdi orada; kocaman kazanın altında nasıl da yanıyorlarmış. Ağaç derin derin inliyor, her inleyişi küçük bir patlamayı andırıyormuş; dışarıda oynarken bu sesleri duyan çocuklar içeri koşmuşlar, ateşin önüne oturmuşlar, ateşe bakıp bağrışmışlar: “Pat! Pat!” Ağaç ise ormandaki bir pazar gününü, yıldızların parıldadığı bir kış gecesini hatırlıyormuş. O yılbaşı gecesini ve muhteşem süslerini... Sonunda yanıp bitmiş, kül olmuş. Çocukların en küçüğü göğsünde, ağacın hayatının en mutlu gecesinde takmış olduğu yıldızı taşıyormuş şimdi. Artık ağaç yokmuş ve kendisiyle birlikte masalı da bitmiş... 15