Catalog

Kafkaca bir teselli… Kafka yine dönüştürüyor; mutsuzluğu heyecana, gözyaşını bekleyişe, kederi meraka, ayrılığı umuda… Kaybolan bebeğinin ardından gözyaşı döken Irma’nın dünyasına incelikle sızan Kafka’nın sözcükleri, onu şaşırtıcı bir öyküye taşıyor; izin verin sizi de kucaklasın. İçin için ağlayan Irma’nın öyküsünü bilmek is- içinde buluyoruz. Y. BEKİR YURDAKUL tiyor Kafka. Demek kaybolan bebeğin adı Sup- Bir öyküyü, anlatıyı, metni si, öyle mi? Ama ötesinde ne yaptı ne söylediyse neden severiz? Birçok nedeni vardır bunun: Laris- yunlar ne güzeldir! Çocuklukta, her şeyi unu- boşa, bir türlü teselli olmuyor Irma. Ne ki Kafka sa Theule’un bizi içtenlikle kucaklayan sözcükle- tarak içinde kaybolduklarımız daha mı gü- da kararlı, cebindeki sözcüklere danışıyor. ri, Kafka’nın dünyasına nezaketle ulaşan kurgusu, O zeldir? Öyledir elbette. Bir de ansızın, du- Supsi kaybolmamıştı ki! Yalnızca gezmeye çık- Irma’nın gerçeğini başarıyla sergileyişi… rup dururken yitip gitmese oyuncaklarımız; oyun mıştı. Bebekler severdi gezmeyi. Bu arada bir Dönüp yeniden okuduğumuz ve her seferinde arkadaşlarımız terk etmese bizi... İşte, o zaman o de mektup yazmıştı Irma’ya. Gönüllü postacı kendimizi bambaşka bir öykünün ortasında bul- kocaman kahkahalar, nasıl olursa olur, bir anda Kafka’ya rastlaması ne iyi olmuştu Irma’nın… duğumuz yapıta Rebecca Green’in desenlerinin keder yağmurları getiren bulutlara dönüşüverir. Mektup mu? Paltosunun cebindeydi. Yok, bu- kattığı tat ise özel olarak anılmayı hak ediyor. POSTACI KAFKA OLUNCA… gün hava güzel ya sırtında değildi paltosu Elbette yapıtı dilimizde bunca bizden kılan us- Irma’nın başına da bu gelmiş işte, kaybolmuş Kafka’nın. Ertesi gün getirdi mektubu, Irma za- ta çevirmen Sevin Okyay’a da gönülden bir te- oyuncak bebeği. Ne yapsın Irma, doğruca parkta ten erkenden gelmişti parka… şekkürümüz olmalı. almış soluğu, oturmuş bir köşeye, bebeğinin Biliyorum, öyküyü daha ilk okuyuşunuzda Ir- KAFKA’NIN DÜNYASI BU! dönmesini ya da hiç değilse bir avutanın çıkıp ma olmayı dileyeceksiniz içten içe; belki de Kafka yine dönüştürüyor; mutsuzluğu heyecana, gelmesini bekliyor. Belki de kaybolmuş kederinin İngiltere’den İspanya’ya, Fas’tan Mısır’a dolaşan bahçesinde… gözyaşını bekleyişe, kederi meraka, ayrılığı umuda… Supsi’nin yanı başına koşarken görürüz sizi. n Kafka’nın sözcükleri, kaybolan bebeğinin ardın- Aklında öğle yemeği ve bitirmeye çalıştığı öy- dan gözyaşı döken Irma’nın dünyasına incelikle Kafka ve Oyuncak Bebek / Larissa Theule / Çe- küsü, yanında gerçek aşkı bulduğu arkadaşı Do- ra Diamant; Kafka çıkıp geliyor Irma’nın bir kö- sızarken aslında kendimizi bir anda benzersiz bir viren: Sevin Okyay / Resimleyen: Rebecca Green şesinde kalakaldığı parka. masalın, harika bir öykünün, neşeli bir gezintinin / Dinozor Çocuk / 48 s. / 5+ / 2024. Yeşil ve dost kentler için… Füsun Çetinel; yine kahramanları aramızdan, sanki yıllardır tanıdığımız, öylesine sahici bir öyküyle çalıyor kapımızı. Bir giriyoruz Zerrin öğretmenin sınıfına; Zeynep ve arkadaşları bir daha bir yerlere bırakmıyorlar! Sonra bir oyundur, bir telaştır, bir umuttur sarıp sarmalıyor hepimizi. tonun saldırısına direnen yeşile içeriden bir ses ve- Uzun arayışlar sonun- Y. BEKİR YURDAKUL riyor Zeynep’le Tunç’un ve arkadaşlarının öyküsü. da tam da başka bir Füsun Çetinel, yine kahramanları aramızdan, mahalleye yelken aça- ırmızı kiremitli çatısı, balkonları, çatı sanki yıllardır tanıdığımız, öylesine sahici bir öy- cakken yüksek yapılar penceresiyle üç katlı epeyce eski tarz küyle çalıyor kapımızı. arasında kalmış, bütün Kbir yapının bahçesindeyiz. Son bahçe mi Bir giriyoruz Zerrin öğretmenin sınıfına, bir da- katlarında yaşlı insanların oturduğu bu bu mahallemizdeki? Sokağımızda, mahallemizde, ha bir yerlere bırakmıyorlar! Sonra bir oyundur, “son bahçe”li apartmanın bahçe katına taşınır- parklarda… bir telaştır, bir umuttur sarıp sarmalıyor bizi. lar. Evin sahibi huysuz mu huysuz, “Cehenne- Bir zamanlar, bulduğumuz / bulunduğumuz Düşledikleri parkı betimlemelerini istemiş Zer- mo” lakaplı, emekli bir albaydır. her yerde var ettiğimiz, yeşil yeşil gülümseyen rin Hanım, çocuklarından; onlar da gönüllerinden Tam da o günlerde Zerrin öğretmen, yakınlar- ağaçların yaşama ne kattığını bilmezmişiz gibi ne geçiyorsa özgürce dökmüşler ortaya. daki bir dinlenme evinde kalan yaşlı insanların bir oyunun içinde bulduk son yıllarda kendimizi. Hem mahallede bir de park yapılacak alan var! hayatlarını onlarla konuşarak anlatacakları bir Son yıllarda deyişim sözün gelişi, epeyce bir Eh, yapılar arasında bir alan olur da onun da be- ödev daha verir çocuklarına. Zeynep’le Tunç’a zamandır böyle bu. Bahçemizdeki ağacın budan- tonsever göz dikenleri olmaz mı? çıka çıka huysuz albay çıkacaktır. ması ya da hepten kesilmesini istediğinde kom- Bir de “kentsel dönüşüm” denilen olgu çıkıyor Öykünün akışını burada bırakıp gelelim anla- şulardan biri, gerekçesini merak etmiştik de karşımıza, deprem kuşağında yer alan son yıl- tının duldasında yer alan gerçeklere… Tıpkı ço- manzarasını kapattığını öğrendiğimizde şaşkınlık larda beşik gibi sallanan kentlerimizin başka bir cukların gönlündeki gibi; yeşil, insan ve hayvan ikliminde yer beğenmiştik. gerçeği de bu. dostu bir kent düşüyle çıkıyor yola Çetinel. YEŞİLLE KUCAKLAŞAN ÇOCUKLAR “Oturulamaz” yapılar bu kapsamda yenilenir- Kentlerimizdeki rant paylaşımları, ağaçlara yö- Evler, apartmanlar arasında boş arsalarda ken de kıyılmak isteniyor bahçelerin güzeli yeşile. nelik kıyımlara dikkat çekerken çocukların karar- oyunlar kuran, oralarda özgürce yükselen lı ve inatçı tutumuna emanet ettiği umutlarımızı ‘SON BAHÇE’NİN GİZİ ağaçların dostu çocukların dünyasını şimdi her da canlı tutmayı başarıyor. n gün biraz daha ve üstelik hızla çoğalan beton Zeynep’lere de yol görünüyor işte bu “dönü- yapılar kuşatıyor. şüm” yüzünden. Zeynep ne okulundan ayrılmak Son Bahçe / Füsun Çetinel / Günışığı Kitaplığı / İşte o, gün günden yok olmaya yüz tutmuş, be- ister ne arkadaşlarından ne de öğretmeninden… 152 s. / 9+ / 2024. 14 3 Ekim 2024