Katalog

şılaşan 24. Tümen birlikleri ise geri çekilmeye başladı. Cephenin iki bölümü arasındaki boşluktan faydalanan Yunan birlikleri öğle üzeri Batı Cephesi karargâhının bulunduğu İnönü istasyonunu tehdit etmeye başladı. Cephe kumandanı tümenlerle ve tümenler birbiriyle yeterince bağlantı kuramıyordu. Bu durumda yapılacak bir taarruzun başarısızlıkla sonuçlanması tehlikesi taşıdığını düşünen İsmet Bey geri çekilmeyi uygun buldu. Öğleden sonra düşman İnönü mevzilerini ele geçirmişti. Batı Cephesi kuvvetleri mevzilerin 15 kilometre gerisindeki ikinci savunma hattına çekilerek, bu hattı savunmak için yeni bir düzen belirledi ve askerlere her karış toprağı savunma emri verildi. 11 Ocak günü hava aydınlandığında ortalıkta bir hareket gözlenmiyordu. Türk birlikleri, düşmanın hazırlık yaptığını zannederek beklemeye koyuldu, ancak öğleye kadar beklendikten sonra bir faaliyet görülmeyince düşmanın çekildiği anlaşıldı. Yapılan keşifler sonunda Yunanlıların Bursa yönüne çekildiğinin öğrenilmesi üzerine, cephe kumandanlığı akşamleyin takip emri verdi; çarpışma sona ermişti. İnönü mevziinde yaşanan bu çarpışma sonucunda, o güne dek ağırlıklı olarak Kuvayı Milliye birlikleri desteğiyle ilerleyen Türk ordusu ilk kez kendi gücüyle bir zafer kazanmış oluyor, bu durum içeride ve dışarıda dikkatleri çekiyordu. Anadolu’daki gelişmeleri yakından takip eden Fransa’da yayımlanan Le Temps gazetesi İnönü karşılaşmasını şu sözlerle aktarıyordu: “Ankara’dan ve başka kaynaklardan gelen haberlere göre, amacı Eskişehir’i almak olan Yunan kuvvetleri İnönü mevkiine kadar ilerlediler; orada, kumandan İsmet Bey idaresinde bekleyen milliyetçilerin bir ordusu taarruz ederek Yunanlıları yendi. Yunan ordusu, Bursa civarındaki eski mevkilerine çekildi, oralarda çarpışmalar milliyetçilerin lehine gelişiyor. Yunanlıların adam ve teçhizat bakımından kayıpları ağırmış.” Gazetenin bir başka haberinde de olay şu sözlerle özetleniyordu: “Küçük Asya’daki Yunan taarruzu başarısıyla Paris Konferansı’nı etkileyecek diye düşünülüyordu. Evet, etkiledi ama başarısızlığıyla.” Savaşın isimsiz kahramanları ise İsmet Paşa’nın şu sözleriyle hatırlanacaktı: “Birinci İnönü’de şehit olanlar, memlekette nizamı ve cephede ordu ile müdafaayı temin için hayatlarını feda etmişlerdir. Hiçbir muharebenin şehitleri bu kadar fevkalade şartlar içinde ve o derece dünyevi, hatta uhrevi menfaatlerden azade olarak hayatlarını feda etmemişlerdir.”