Katalog

C SPOR FUTBOL NİSAN SALI Y A R İ G S E V İ L A R I N A N er futbolcunun hayalidir ulusal takımın formasını giymek. Gençlerbirliği OFTAŞ’ın yetenekli defans oyuncusu Giray Kaçar ise İsveç ve Belarus maçlarında ulusal takıma çağırılması ile bu hayalini gerçekleştirdi. Giray; sahadaki hızı, hava toplarındaki başarısı ve pozisyonlardaki zamanlamalarıyla dikkat çekiyor. Ayrıca Kaçar, savunmanın ortasında oynamasına karşın bu sezon 1 de gol attı. Ankara ekibinin geçen hafta Beşiktaş’ı yendiği maçta da genç futbolcu performansıyla herkesi büyüledi. Kaçar’ı son zamanlarda sevindiren bir başka olay da G.Saray, Beşiktaş ve Trabzonspor’dan gelen transfer teklifleri... Kararını sezon sonunda vereceğini söyleyen oyuncu, Gençlerbirliği OFTAŞ’ın emektarlarından. Futbola 7 yaşında formasını giydiği takımın altyapısında başlayan Kaçar, Ankara ekibinin bütün kategorilerinde oynadığı gibi OFTAŞ’ın bütün şampiyonluklarına da tanık oldu. Gençlerbirliği OFTAŞ’ın sevilen yüzlerinden olan Giray Kaçar’a önce Beşiktaş galibiyetini sorduk. Şampiyonluk yarışı içinde olan Beşiktaş’ı kendi sahasında, yenmeyi başardınız… G.K: Sahada iyi mücadele eden bir Gençlerbirliği OFTAŞ vardı. Kalecisinden orta saha oyuncusuna kadar herkes var gücü ile maça asıldı. Her maçta olduğu gibi bunda da puan yada puanlar almak istedik. Attığımız tek golle de bu hedefimize ulaştık. Beşiktaş karşılaşması bizim için önemliydi, prestij maçımızdı. Öte yandan Beşiktaş, bu mağlubiyetle birlikte şampiyonluk yarışında ağır yara aldı. Tabii Beşiktaş’ın durumu bizi hiç ilgilendirmiyor. Biz yolumuza bakıyoruz. Mutluyuz. Hedeflediğiniz ulusal takım formasını bu sezon giydiniz. Kadroya alındığınızı duyduğunuz o ilk an neler hissettiniz? G.K: Haber geldiğinde Kayserispor ile Ankara 19 Mayıs Stadı’nda maçımız vardı. Haberi de maçın ardından basın Giray Beşiktaş maçında mensubu arkadaşlardan aldım ve tarifsiz Nobre’ye geçit vermedi. bir şekilde mutlu oldum. Kendimle gurur duydum. Ulusal takım formasını giyme hakkını elde etmek çok farklı bir duyguymuş. Anadolu takımlarında oynayan oyuncular gözden uzak olduğu için forma şansını biraz zor bulduğunu da söylemek isterim. Ulusal takıma seçilmenin yanında Galatasaray, Beşiktaş ve Trabzonspor’dan da transfer teklifi aldınız. Hatta kimi takımların sizi almak için birbiri ile yarıştığı da biliniyor... G.K: Şu an Gençlerbirliği OFTAŞ’ın formasını giyiyorum ve tekliflerle ilgili yorum yapmak uygun olmaz. Sezon sonunda netlik kazanacak bir konu. Ama bu transfer tekliflerini almak çok güzel. Ben de göz önünde olup, alkışlanan futbolculardan olmak istiyorum. Eminim ki büyük kulüplerde oynamak daha farklıdır. Oynanan oyun daha zevklidir. Bu takımlara gittiğimde daha başarılı olacağımı düşünüyorum. Peki hangi takıma daha sıcak bakıyorsunuz? G.K: Benim için önemli olan gittiğim takımın her maçında forma giyebilmek. Profesyonellikte o takım bu takım ayırımı yapılmamalı. Ben de kadrosuna girdiğim takım için elimden geleni yapmak istiyorum. Antrenmanların da eğlenceli geçtiğini gözlemliyoruz... G.K: Gerçekten son derece eğlenceli bir ortamda çalışıyoruz. Takım halinde yediğimiz yemekten bile öyle tat alıyorum ki... Maçların dışında kalan zamanımı ise Gençlerbirliği’nin 3. kalecisi Emrah Özkan, takım arkadaşlarım Kemal Yıldırım, Zafer Çil ve Eren Özen ile beraber geçiriyorum. Haftanın bir günü mutlaka çiğ köfte partisi yapıyoruz. İşte Gençlerbirliği OFTAŞ’ta böyle bir arkadaşlık var. Tabii bu durum, antrenmanlarımıza da yansıyor. BEŞİKTAŞ’I M A D A N A R U D DUR H 6 Fotoğraf:NECATİ SAVAŞ ‘ ‘ 2. Lig’de mücedele ettiğimiz 2005 2006 sezonunda Orduspor ile çok önemli bir maçımız vardı. Karşılaşma 0 2 bizim üstünlüğümüzde devam ediyordu. Gayet rahat bir şekilde oynarken, mağlubiyeti hazmedeyen Ordusporlu taraftarlar sahaya girdiler ve üzerimize şişe atmaya başladılar. Biz maçın bir an önce bitmesini istiyorduk ki, takım arkadaşım Zafer Çil’e rakip ekibin oyuncularından sert müdahaleler geldi. Zafer’e kasıtlı olarak tekme attılar ve bacağı kırıldı. Sonrasında Zafer’in yaşadıkları oyuncular olarak bizi perişan etti ve hepimiz ağladık. Orduspor’un istediği oldu ve sahadan 3 2’lik yenilgiyle ayrıldık. Tabii o sezon şampiyonluktan da olduk. O maç oynanalı 3 yıl oluyor ve Zafer hâlâ sakat. Hafızamdan silinmeyecek bir karşılaşmaydı.