Katalog

7NİSAN 1996. SAYI 524 11 "Etkilendim. Ifade biçiminde veya fırçayı kullanma ;>cklinde. Bileğimin kuvvetli olmasından gelcn sürat yakınlık kurdıı. Bir ^eylerarıyordum. Rcnklerhepkendi renklerimdi ama, belki çocukluğumdan gelcn çekingenliğimisankiekspresyonistlcreyakla^arak attım". Belki devasa tuvallerde kapanıklığına^ılıp,dı^avurumunsağlanmaMtıda biryönteni Arzu için. "Hepbüyük tuvalle çalıştım.Çokriskliamabüyüktuvaliniçinegirebileceğin büyülü bir atmosferi, kucaklayanbirtarafı var". Aile sonuçta orta sınıf, akademide okumak ise çok masrafli: Tuvali, boyası, fırçası... Birreklamfilminde.arkaplandabırrol alarak ilk parasını kazanıyor. Mczuniyet sonrasına dair bir korkusu yok degil ama, resmedairderin vc inatçı bir tutkusu var. Ne olursa olsun resim yapacak! Gerçek resim yapmak, arda kalan zamanlarda olamayacağınagöre; asal zamanda resim yapmaya, kalan zamanlarda parakazanmayakararlı. Resimsel ürctimi geceyle örtüstüğünden, pek zorlanmıyorda. Vitrayyapıyor, resim dersleri veriyor. Bugün öğrencilerindcn, şahsi sergiaçanlarbilevar. Hcnüzöğrenciyken,profesyonel ressamlar arasından sıyrılıp iki ödül kazanmis: 1984 Gösteri Dcrgisi Altın Fırça Ödülü ve 1985 Devlet RcsimHeykel Sergisi ödülü. Bir daha daödüllerckatılmamış. Mezuniyetinden biryıl sonra Berk Sanat Galerisi'nde ilk kişjscl sergisini açmış. Bugüne değin de biri Perugia'da, üçü Ankara'da, bcşi Tstanbul'da9şahsisergiyeulaşnuş.Sekizdekarmasergi: Bienaller, Italya, Isveç vcJaponya. zu Başaran. Ait lata pek yakın bulmuyor ha bir içini dinlemeye /urdumduymazlığını bir culuğa çıkıyor. orayadönmekistiyorunı.Çocukluğumuçok scviyorum. Çok mutluymus,um". Anaokulundan bcri hep "ressam olucaın" demİ!}. Ressamlığınmeslektcnsayılmadığı, dahaçok hübi olarak algılandıği yıllar. Aına cbcvcyn bu konuda bastan ıtibarcn onun yanında. Yatılıokulungörecesosyalleştirmesinc ragmen, lisc ikiye kadar, herkesin yanındafikrinisöyleyemeyen.çekmgenbirkızo. Rchbcrlik hocası onu biraz açınak için bir ödev vcriyor. Milliyel Sanat Dergisi'ni tarayacak veonbeşgündcbirbunıiMnıfaaktaracak. "O ödcvlc hem insanlann önündc konuyıbilmeyi öğrcndim. Hcııı de rcssamlarla ılıs.kilendim.scrgilerigC/'nıeyebas.ladim" Liscyi bitirdiğindc 16yaş.ında. Akademi smavlarınaha/ırlıksızgiriyor, ismi ycdcktc. Birayboyuncahergün Akademiyegidiplistclcre bakıyor, sıra geldi mi diyc. İtalya yollarında 1987'de vitray yaparak biriktirdiği parayla Italya yolunututuyor. Yatılıokulu bir tarafı bırakirsak,kuş ilkdefaevden uçuyor. Italyancaöğrenecck. Röncsanslabirinci elden iliijki kurmak için.baskı veçevirıdolayımı olmadan. Perugıa'yı mesken tutuyor, UnıbertoEco'nun"Gülün Adı"nınmekanı,eski Vatikan. Anatoıniyeparlakbirgeridönü^yapıyor, akademide ba!>ka bir coğrafyamnmodcllcriyle. Veresimlerin fonunatarihi mımari giriyor. Yani ilk kez gerçek mekanlar. I989'da Italyan llükümeti'nin, Ronıa Modern Sanatlar Müzesi arastırma bursunu kazanıyor. Daha önce dört karma, iki ş.ahsi sergi açsa da, Arzu Başaran resmi ıçin ilk gerçek sinyaller, 1988'deGaranti Sanat Galerisi'nde açtığısergideçakıyor. Kısasüreöncelstanbulsinemalarındahayatınadair"Carington" adlıfilmiseyrettiğimiz, DoraCarrington gibi hayatı boyunca hiç sergi açmamıs, sergi fikrinden bile imtinayla kaçınmış ressamlar olsada, sergi plastiksanatlarınayrılmaz bir parçası. "Benim için asıl heyecanlı ve güzel olan oluşturma süreci ama sergi açmanın da cazip bir tarafı var" diyor, "Ama yine dcm Son kişisı'l sergisiııdeıı...(l995) Altta, kadııı bcdcııiııdi'iı iç )*örünü$: Rahim kesiti (1992). Büyülü dünyada llk gün, temel sanat eğitimi kapsamında Fellini'nin"Satirycon"unuylakarşılaşıyor. Yepyeni büyülü bir dünya! Sağadönsenbir resim,soladönsenbirheykel. Heran Rönesans, sanat, resim konuşuluyor. Gitarlar çalinıyor. Atölyelerdepartilerveriliyor,şaraplar içiliyor."Kendimibambaşkabirülkeyegidiyorınuşgibi hissediyorum. Dışarıdaayrı bir İıayat, içcridc ayrı bir hayat, bu müthiş bir /enginlikkatıyorinsana". Politikaylapek ilgilideğil ama, 12 Eylül'ü odaçok net yas,ıyor." 18 yas. insanın tbrmas yonuaçısındançokönemlibıryaş,. Utkuıuın gcniş.lediği bir döncm. Birdcn küt diyc bir :>ey indi. Diis,ünceleresımrlargeldi.O/aman önce uzak oldugum insanlann ne yapmak istcdiklcrini daha iyi anladım. Sımdi politıkaylaçok daha fazla ilgiliyim. O zaman bilmediklcrimı daha sonra kapatmayaçalıs,tım. Fazla okuyarak. konuşarak, takip vc tahlil ederek..." Ama yaşamının merkezindc hep resim var. Çok çalışkan bir öğrenci, herkcs bir çizerken,obeşçizıyor. Evde,vapurda,bahçede durmadan desen çalışıyor. "Insan çok önemliydi. Abstreycdeğilde.klasikanlamdaolmasadafigüratifcyatkınlığımbclkıdc bu yüzden". Ama asıl öğleden sonraları, atölyeboşaldıktansonrayalnızkalıncadeli gibi çalışmaya ba!,lıyor, okul kapanıncaya kadar. Bugün degccclcri çalısjiyor vc ürctir kcn hep yalnı/. "Bir ba^kası varkeıı resim yapmammümkündeğil. Kcdılcrımbılcben çalı^ırkenyauyııyorlaryadabirköşedeoturuyorlar: Ikınci sınıftaÖzdemir Altanatölyesinegıriyor;birozözgürlügünedüşkünlüğünden,birazdevasatuvallereyatkınlığından. Amaeğilimi süresince Altan'ınyanı sıra Adnan (,'oker ve Özer Kabas'tan da çok yararlanıyor. Vc tabii, sanat tarihinden süzülüp gelcn ressamlar. Akademi önccsi Rafacllo vardır. Sonra birbirlerine tezat gibi görünse de Michelangelo. Matissc vc Degas. Van Gogh'la dü^dünyasındavet'ırçadarbelerinincesarelindebirortaklıkkuruyor. PıerredelaFraneescaçokçarpıyor. Ciiocometti'nınrenkleri ve saydamlığı yol gösteriyor...Kcndi rcsminibuluncayakadarbirdoluetkileşim. Finbarizetki ise Ycni Dış,avurumcular'dangeliyor.