Katalog

H A T İ C E T U N C E R Fotoğraf: HATİCE TUNCER ir jeolog, bir amatör fotoğrafçı vc bir çobanın ortak noktası ne olabilir? Meke kratcr gölünü yalnızca onların bilmesi, onların yaşaması, Konya Ovası'nda tek yükselti göriılnicdcn, yer ycr küçük köy cvlerinin dışında tekdü/eliği bozan hiçbir şeye rastlamadun kılometrelerce gidiliyor. Konya'nın 97 kılometre doğusundaki Karapınar'a yaklaştıkça görüntünün tckdü/cliğinin bozulduğu gözleniyor. Karapınar yörcsi geniş ova tabanı üzenndc ada şeklindeki volkanik tepelerin yükseldiği kül konileri, lav yığınlan, patlama kraterlcrı vc krater göllerinin bulunduğu ilginç bir saha; jcologlan ilgilcndiren yönü bu, Mekc krater gölünün. Karapınar'a yayılmış onlarca gölcüktcn birı. Jeologların işi bu yer şckillerini incelcmek, evrim sürccini âcıklamak. Fotoğraf sanatçısı İbrahiın Zaman bir yurt ge/isi sırasında keşfetmiş Meke krater gölünü. Objektıfiyle bu güzclliği yorumlamış ve çektiği t'otoğralla uluslararası bir yanşmada ödiil almış. Soranlara söylemii} Zaman, bu gizemli yerin neresi okhığunu. Elde fotoğral' makinesi, yollara düşüyor o fotoğrat tutkunları. Doğayı bir de B MEKE KRATER GÖLÜ kendileri yorumlamak, o güzelliği kendi karclerinde de bulundurmak istiyorlar. İnsanın kendisini ifade etme istcğinin "fotoğrafçası" bu. Konya Ovası hcnü/ alacakaranlık. Karapınar'dan Ereğli'ye doğru giden karayolunda Acıgöl'den sağa doğru dar bir toprak yol gidiyor. Bozkırın sonu yok gibi. Güneş çok u/aklarda bir tepeden yavaş yavaş ışığını yayıyor. "Bo/kırda kayboldum" duygusuna kapılıyor insan. O tbtoğraf burularda çekilmiş olanıa/. Bo/kırda ilerleyiş sürüyor. Birden insanın karşısına çıkan görüntü sabahın ayazını unutturuyor. Işıl ı^ıl parlayan suların ortasında yükselen konik bir tcpenin karaltısı, suyun içinde konik adacıklar. Cîüncş yükseldikçe göl ve konik tepeler belirginleijiyor. Adacıklann çevresinde bembcya/ tuz kristallerinden oluşun hareler görülüyor. Çıngırak sesleri sessi/liği bo/maya ba^lıyor ve asıl sahipleri gelıyor gölün; keçiler ve çobanlar. Reccp ve Mehnıet keçilerini göl çevresinde otlatıyorlar. Şasjkın bakıyorlar göl çevresindeki yabancılara. "Hello" diye yaklaşıyorlar; "mcrhaba" diyc yanıt alınca daha da şaşınyorlar. Sonra yavaş yavaş sohbet başlıyor. Recep ve Mehmet yakınlardaki Pınarbaşı köyünden. Rccep on seki/indc, Mehmet ise on dördünde. Recep anlatıp duruyor kendini. Yakında askere gidecek. Pınarbaşı köyünün hayvanlannı otlatıyorlarmış. Sabahtan alıyorlarmış koyunları, öğlen tekrar köye. öğlenden sonra ü'çte tekrar göl çevresine getiriyorlarmış. Bütün geceyi buralarda geçiriyorlarmış. "Buraya Avrupalılar çok gelir, ama ilk kez Türklcri göriiyoruz" diyor. Gülde yaban ördeklerinin yaşadığını anlatıyor. Mehmet ise suskun. Dinlemekle yetiniyor konuşulanları. Kışın soğuktan, ya/ın sıcaktan gencecık teni kavrulmuş, dudakları çatlamış. Recep daha sonra gidiyor. Nöbet leşc bekliyorlar kecileri, Mehmet sessiz, •gözünü hayvanlarından ayırmadan, yabancıların biraz ötesinde oturuyor. Yalnızlığını göllc paylaşmayı kanıksamış, ama kendisindcn başka insanların varlığından memnun görünüyor. Mehmet'in kendisini sahibi gibi gördüğü gölden övünür gibi bir hali var. Ortak bir heyecan yaşıyor sanki konuklarıyla. Oys;» Karapınar'da yayımlanan "Karapınar'ın Scsi" isimli yerel gazetcdcn öğrendiklerimi/den sonra "Her güzclliğin bir sonu mu var" diyc umutsuzluğa kapılıyoruz. Gazete eskiden tuz da vıkarıldığı için tuzla da denilen gölün yamaçlanndan uzun süredir inşaat malzemesi olarak kullanılmak üzere toprak taşındığı haberini veriyor. Bu yüzden de yamacın üst bölümleri yer yer derin biçimde yarılmış, güzelliğin yanında çirkin bir tchlike oluşturuyor. Mehmet'in övünç kaynağı güzellik yok mu olacak? Konukların ayrılma zamanı. Mehmet gölde keçileriyle yalnızlığın burukluğunu duyarak kalıyor. Konuklar göle vc Mehmet'e bir kez daha bakıp ayrılıyorlar. M DEHG I 2 8 M A R T 1 9 9 3S A Y I 3 6 C 24 C U M H U R İ Y E T