Katalog

H A FT A N I N K O N U6 U 1987nin Dünya Paraşüt Şampiyonu Bülent Görgeç: 'Tam yedi kez paraşütüm açılmadı' Seul Olimpiyatları'na katılmaya hazııianan Görgeç, bugüne dek yaklaşık 3 bin atlayış yapmış ve 16 yaşında ilk atlayışını yaptığı gün, uçağa da "ilk kez" binmiş. Paraşütle ilk atlayışını 16 yaşında gerçekleştiren Bülent Görgeç, 1959 doğumlu. Istanbul'da ortaokulu bitirdikten sonra Türk Hava Kurumu'nun kurslarına katılan Görgeç, daha sonra Ankara Üniversitesi Kamu Yönetimi Bölümü'nü bitirdi. 1987 Dünya Paraşüt Şampiyonu olan Bülent Görgeç halen Etimesgut Türk Kuşu'nda paraşüt öğretmenliği yapıyor. AbdülkadlrYücelman çağa binmişsenız, yere baktığınızda, koskoca hınaları kibnt kutusu gibi gorürsünü/ dc, ya yerdekı bir kibrit kulusunu gorebılir misiniz? Ya bir de, o "göremediğinız kıbrıt kutusunun üstünedüsecekseniz", hem de "2100 feetten" deseler, ne yaparsmız? Sizi şaşırtmasın, ama soruyu paraşütünü taJup 5 santım çapındaki beyaz noktaya inen Biilenl Görgeç'e sorsanız, hiç mi hiç yadırgamaz, "Puki!" der ve uçağın kapısından kcndısinı boşluğa bırakıverir. Bülent Görgeç, dünya şampıyonumuz. Naim Süleymanoglu gibi "dun>.ıyı kaldıran" bir rekortmen değıl de, dünyaya eökten zembil yerine paıaşütle ınen bir şampiyon ÇoŞumuzun korka korka bındığı, salavatlar getırerek, lahavleler çekerek yere ininceye kadar ecel teri döktuğümuz uçaktan korkmak bir yana, daha çocukluğundan bu yana, gök boşluğuna atlayıp kendini özgürluğün (!) bulutları arasına atan Bülent Görgeç, "Çocukluğumda barıu da sorurlardı her çocuga sorulan soruyu 'Büyüyünce ne olacaksın?' diye,hiç duşünmedeıı ccvap verirdim. 'Pılot olacağım!'. Pilot olanıadım; ama paraşulçü oldum." • Peki cııleniz paraştitçü olmamza nasıl izin verdı? Millet çocuğunu bakkala bıle göndermeye korkuyor. • Paraşüt lafını birden ağzıma almadım zaten. önce model uçakla uğraştım. Ortaokulu bitirdikten sonra, Turk Hava Kurumunun kurslarına yazıldım. • İlk atlayışınız ne zaman oldu? • 16 ya$ındaydım. Anncm, babam biraz karşı koydular, ama bu gayet normal bir şey. Buguıı bıle paraşütçü olmak için gelen birçok genc aılesinden öyle pek kolay kolay izin alamıyor. • Kurslara kaülırken ailenizin haberı var ınıydı ? liba çoğumuz ne dediklerini dinlemiyorduk bile. Daha soni"a ise sus pııs olduk hepımız. Uçak havaya tırmanmaya başladıktan 10 dakika sonra atlayacağız. Bunu bıliyorduk, öyle söylemişlerdi çünkü; uçağın homurtusundan başka tıs yok. Sonra sırayla açık kapıdan aşağıya... Yere inince öylesine bir mutluluk kı... • Durun hemen yere inmeyin! Kapıya geldımz, atlayacaksınız, paraşutün kancasını da taktınız, diyelim kı o sırada bir korku geldi içinize, arkanızdan itnie ya da tekme gibi bir sey oluyor mu? • Tekme değil de ufak yardımlarda bulunuyorlar. O anda bir öğretmen için şuurunıuz yerındeyse mesele yok, itersiniz de. Ama şuuru yerinde değılse, atlayışa izin verılmıyor. Zaten o kapıdaki pozisyon sanıyelerın içınde bir olay. • Neden, yanı tık nefes edilecek bir durum mu oluyor? • Evet tabiı. Belli saniyeler içinde atlayış yapmak lazım. Çünku arazı önemli. Biraz gecıkme olsa, paraşutçü bir ormanırı ustune, bir göle falan da inebılır. Diyelim kı kapıda tereddut ettiniz de 30 saniye gecıktını/, o zaman belırlenen yerden 500 metre öteye düşeb'lirsınız. Onun için de paraşütçülere kapıda elle biraz yardıın (!) ederler. • Paraşütun az bir olasılık da olsa, açılınuması gibi bir tehlikesi var mı? • Var. Ama, milyonda bırdir. • Siz böyle bir olaya tanık oldunuz mu? • lanık olmadım, bizzat yaşadım! 7 defa paraşütüm açılmadı. • Eyvaaaah, ne yaptımz peki? • Yedek var... • tyi ki yedek var! Ya o da açılmazsa. O zaman bızim bu röportaj yapılmamt} olacaktı. Neyse iyi şeyler konuşalırn. tlk atlayışımzda size de elle yardımcı (!) oldular mı? • Olmuşlaıdır belki Ama lıaürlanııyorum. Zaten uçjğın ıçı kapkaranlık, bir tek ışık açık kapıdaıı gelıyor. ğa bindiğiniz gün kapısından kendinizi atıyorsunuz. Ne heyecanlı bir şey değıl mı? • Hâlâ anlatırken bile heyecanlamyorsunuz. Üstelik korku da o/malı. Ne yaptımz, diğer arkadaşlarınızla neler konuştunuz, o gunü biraz anlatır mısınız? • Uçağa bindik, hiçbırimiz konuşmuyoruz. Hepımızde belli bir çekingenlik, hatta korkaklık var. Korktuğumuzu belli etmemek bir yıl geçti. Korktuğumuzu belli etmemek için hep birlikte şarkı söylemeye başladık. Hocalarımız nıoral olsun diye bize ufak fıkralaı anlatıyorlar, esprilcr yapıyorlardı. Ga• Bir an için paraşutün açılmama olasılığı aklınıza geldı mi? • Gelmedı, dedığim gıbı, ne duşundüğümü bile hatırlamıyorum. Gaiiba hiçbir şey düşünemiyor insan. • Paraşütlerı de insunlar katlıyor. Acaba iyi mı katlıyor, yanlış mı katlıyor, kimse bilmiyor. Siz alıp sırtınıza takıyorsunuz. Bu sizi hiç endişelendirmıyor mu? • Ya herru, ya merru deyip biniyorıi/, atlıyoruz işte. • Gelelim sizin dunya şampiyonluğunuza. Paraşütle kaç metreden atlıyorsunuz, nereye atlıyorsunuz, nasıl puan alıyorsunuz? U \ • Babamın haberi oldu. Çünkü yaşım küçük olduğu ıçın, taahhütname ünzalamak zorundaydı. • îlk atlaytşıntzda neler hissettiniz? Hatırlıyorsunuzdur mutlaka!.. • İlk atlayışımdan önce, birkaç gunlük yer eğıtımi gösterdiler Paraşüt nasıl kuşanılır, uçağa binince neler yapılacak, boşluğa kendinizi attığınııda ne yapacaksınız talan gity şeyler. • Daha önce uçağa hiç binmiş miydiniz? • Hayatıında hiç binmemıştım, işin güzel ve heyecan verici yanı burası ya! Yani ilk uça 6