Katalog

nkaf Cumhuriyet Ankara 239/30 Ocak 2009 ,Lqi¬"k%."'"ıiÜ“İlÜ'ıı, aaaî a a^ iı/tı il ı ı , j r Ç ; *”'4`;“ıQ aa*'' `'aa ¬ * z E; ?İli ı ri* L! 1 r 4 ıi Ç z İ Sevil ARINAN V Aksoy (18) kardeşler, tıpkı anne ve babalan gibi spor tutkunu. Yaşamlannı sporla ` 2 /V lf?w ` A ÇA: Ç `ı44 `\ . \V4`` .x ''İ. \\\ ` ` Fx " .'ı/ ii Ik ıl X lusal sporcular Çağlar (25) ve Uğurcan dolduran Aksoy kardeşlerden Çağlar anne 11 Ÿ, ve babası gibi voleybolu seçerken, Uğurcan ise basketbola yönelmiş. Kardeşlerin en avan tajı ise yıllarını antrenörlüğe verenbabaları Bahadır Aksoy”un onlara aktardığı tecrübesi. Başkentin gelecek vaat eten sporcularından Çağlar ve Uğurcan”1n en büyük hede? ise Avrupa takımlarında oynamak. Polis Akademisiînin pasörü Çağlar ve Ankara Basketbol Kulübü”nün oyuncusu Uğurcanfla, yaşamlarını dolduran sporu ve Polis Akademisi”nde antrenör olan babaları Bahadır Aksoy”u konuştuk: Anne ve babanız uzun yıllar voleybol oynamış. Siz \. Q z lerin spora başlamanızda aileniz etkili oldu mu? í í Çağlar Aksoy: Anne ve babamm bir etkisi olmadı. Ilkokulda boyum diğer arkadaşlanm oranla daha uzun olduğu için voleybola başladım. Ardından çok sevdim belki de kanımda vardı voleybolculuk. Şu an zaten Aroma Voleybol Ligi takımlarından Polis Akademisi”nde pasörüm, yanı sıra ulusal takımda da forma giyiyorum. Ailenin diğer fertleri voleybolla ilgilenirken, siz neden basketbolu seçtiniz? `l\.iİg 2 “ ,Q ff 1 r . ,.İ \ı \ í ; Uğurcan Aksoy: Fiziksel olarak basketbola daha yatkın olduğum için voleybolu sadece 2 yıl oynayabildim. Çünküboyum ve vücudum basketbol dalına daha uygundu. Merakım da vardı zaten. Sonrasında basketbol oynamayı çok sevdim ve başladım. Görüldüğü üzere voleybol oynayanlar daha ince bir yapıya sahip, ben bu kriterlere uygun değildim. İ Ç.A: Bu arada bizim ailede herkes voleybolla ilgilemrken Uğurcan”ın basketbol oynaması büyük ilgi görüyor. Benimle fazla ilgilenen yok. Polis Koleji Voleybol Takımı 'nın antrenörü babanız Bahadır Aksoy 'la 2 yıldır çalışıyorsunuz. Babanızın aynı zamanda antrenörüniiz olması nasıl bir durum ? ı Ç.A: Babamla iyi anlaşıyoruz. Profesyonel düşündüğüm zaman problem kalmıyor. Ne zaman babamla “Benim bildiğim doğru” tartışmasına girersek, aramızda ciddi sorunlar yaşanmaya başlıyoruz. Orta noktayı yakalamaya çalışırken, babamla aramızda kriz yaşanıyor. Böyle olunca ben de “Tamam hocam”, “Senin dediğin doğru hocam” diyorum, doğacak sıkıntıyı engellemeye çalışıyorum. Peki takım mağlubiyet alınca, evde nasıl bir hava hakim oluyor? L. P Ç.A: Maçın ardından bütün takım dağılıyor. Ben de babamla eve gidiyorum. Mağlubiyet almak sportif açıdan kötü ama bunun en fazla ben çekiyorum. Evde babamın elinin altında ben olduğum için mağlubiyetin faturası hernen bana kesiliyor. Sorumlu ben oluyorum. Babam karşılaşmanın neticesinden dolayı gün boyu; “Siz yapamadınız”, “Siz edemediniz”, “Skorun sorumlusu sizsiniz” yorumlanm direk bana yöneltiyor. 'Avrupa'da oynamak i Peki babanızın antrenör kişiliğinden bahseder misiniz? T Ç.A: Babam son derece despot, sert, benim dediğim doğru ?krine sahip, kendi kıırallan ve doğrulannın dışına çıkmayan bir antrenör. Voleybol aşığı bir insan. Çok nadiren başkalarımn ?kirlerini kabul eder. Bir de dış sahada maçlara gideceğimiz zaman takım 2 gün kamp yapıyorsa, bemm kampım evde başlıyor. Aksoy ailesinin akşam sohbetleri nasıl? O Ç.A: Evde; dünyamn neresi oynanırsa oynansın, öncelikle voleybol maçlan izlemr. Annem, babam, ben ve kardeşim Uğurcan voleybol hastasıyız. Evde sürekli voleybol sohbetleri yapılır. Voleybolla ilgili konuşuruz Bu durumdan kesinlikle şikâyetçi değilim. Peki Uğurcan, evin diğer fertleri voleybol maçlarını izlerken siz sıkılıyor musunuz? U.A: Basketbol oynuyorum fakat voleybol maçlarım izlemeyi ben de çok seviyorum. Onun için kesinlikle rahatsız olmuyorum. Son olarak ikiniz de ulusal takım formasını gıyiyorsunuz. Ulusal takım ve profesyonel spor yaşantınız için belirlediğiniz hedef nedir? . U.A: Tabii ki basketbolda en iyi ve vazgeçilmez olmak ilk hede?m. Avrupa”da oynamak, ulusal takımın formasını çıkarmamak da sportif anlamda belirlediğim hede?erimdir. Aynca babam antrenman ve maçlar esnasında, takımı uyaracağı zaman bana daha fazla kızar. Işler kötü gittiği zamanlarda “Once Çağlar”a kızılır, sonra diğerlerine...” Bunun nedeni ise babam eskiden bemm mevkimde oynadığı için mevkiyi çok iyi biliyor. Oyun kurgusu, adımlama gibi... Hata yaptığımda da eleştirisim sert şekilde, kızarak yapıyor. Gerçekten çok sinirli oluyor ve anlatılanlan dinlemez. Ama ertesi akşam sakinleşiyor. Babayla çalışmanın ğüzel yanları yok mu? ' Ç.A: Oncelikle babam iyi niyetli ve takımın başansı için çabaladığından, simrli tavırlarını gözardı ediyorum. Her iki taraf da birbirimn iyiliğini istiyor. Babayla çalışmanın güzel yanlarından biri de, bemm başanlı ve iyi olamam için çabalaması. Antrenörüm başka biri olsaydı, belki iyi niyetinden şüphe ederdim. Ç.A: Ben de Uğurcan gibi Avrupa”da oynamak istiyorum. Avrupa”da aileden uzak voleybol oynayacağım birkaç yılın bana çok katkısı olacaktır. Ulusal forrnayı giydiğim için ben de, ay yıldızlı formamn vazgeçilmezi olmak istiyorum.