Katalog

yapıtıdır. Bir ‘anıöykü’ mü? Bütünüyle kurmaca mı? Anlatıcı, çocuk Oktay Akbal mı? Anlatılanlar yaşanmış mı? Tek bir yanıt yeterli: Kısacık bir öyküde yaşam! Bütün bir yaşam! İnsanın yalnızlığına, özleyişine bütün bir yas şarkısı. Dayanamayıp telefon açmıştım. Dinlemiş, “Bitmez beni övmelerin Selim’ciğim” demişti. Sonra şunu sormuştu: “Kim artık ‘Ölmüş Bir Kadının Evrakı Metrukesi’ni okuyor? “Sizin kuşaktan kaç kişi?” Biliyorum, kimse okumuyordu, pek az kişi okuyordu, Güzide Sabri’yi tanıyan yoktu. Bunlar bilinmezse, o güzelim öykü de sessizliklere, yankısızlıklara karışıp giderdi. Öyleyken bu toplumun, bu yurdun yalnızlıkları da çoğalır çoğalırdı... “SEVDİĞİ ESERLERİ, OKUMAK SANATINI, ÖZ EDEBİYATI SAVUNDU” Akbal’ın en güzel eserlerinden biri Şair Dostlarım’dır (1964). Şair Dostlarım’da yenilikçi edebiyatımızın on dört şairi, anılarla, yaşantılarla beslenmiş denemelerde değerlendirilir. Bu bir şölenkitabıdır. O şairleri bir an önce okumak istersiniz, Oktay Bey’in o şairlere sevgisine vurulup kalırsınız. Elimde olsaydı, edebiyatımızı sevdirmek adına, Şair Dostlarım’ı genç insanlara, öğrencilere mutlaka okutmak isterdim. Dünün, bugünün, yarının yavan ders kitaplarından ne kadar farklı, dost! Şair Dostlarım’da olduğu gibi, Oktay Akbal, uzun yıllar süren, verimli yazarlık yaşamında sevdiği eserleri, okumak sanatını, öz edebiyatı savundu. Genç yazarlara yol açtı. Başta Çehov, Katherine Mansfield, Saint Exupéry, yeryüzü edebiyatının görkemli yazarlarını sık sık andı, bize sevdirmeye çalıştı. Denemeleri, günceleri bütün bu değerbilirliklerle dolup taşar. Batık Bir Gemi’den (1997): “Kendimi anlatmak! Kendim sandığım birini! Yıllar sonra o biri, bir başkası gibi. Anılarımdaki beni öyle yabancı buluyorum kendime. Dalıp gittikçe geçmişe, bir okunmuş romana, bir eski filme dönüşüyor o geçmiş. Benim değil bir başkasının yaşamı.” UYGAR BİR DÜNYANIN SAVUNUCUSU Gelelim son kitabı Selimiye Bir Yokuştur’a (Cumhuriyet Kitapları, 2014). Yayın ortamının kitaplarkitaplar furyasında gözümden kaçmış. Ağustosta, tatildeyken gazete ilanında yakaladım. Döner dönmez okuyayım demiştim. Ancak şimdi, ayrılıştan sonra okuyorum. Doksanında bir yazar, o dupduru, içe işleyen anlatımıyla! Uygar bir dünyanın savunucusu. Artık yaşlanış, yaşlanışla ölümü bekleyiş! Birer birer yitirişler bu şiiröykülerde sürüp gidiyor. Doğa sürüp gidiyor. Yaşamak isteği sürüp gidiyor, nar çiçekleriyle. Tortulardan fışkıran hatırlayışlar, filizler, tomurcuklar... sürüp gidiyor. Yaşadıklarının tanığıydı Oktay Akbal, çoğu kez benöyküsel anlatımı yeğliyordu, ama yaşadıklarımızın da tanığıydı. Acıyı yazmak gerektiğine inanmıştı. Büyük kentlerde yalnız, iletişimsiz insanlar. Hep içe atılmış acılar. Kötülükler, yıkımlar, tiranlıklarla dolu çağımızda bir ‘iyilik insanı’ydı. Veda ediş yazısı değil bu. Öncesiz sonrasız yalnızlar var oldukça, ustam Oktay Akbal bize seslenecek. Hep iyilikler, şefkatler söylenecek. n Oktay Akbal kitaplarının tamamı Cumhuriyet Kitapları’ndan yayımlanmıştır. Selim İleri’nin sıkça bahsettiği “Şair Dostlarım”ın yeni baskısı bulunmamaktadır. C U M H U R İ Y E T K İ T A P S A Y I 1 3 3 4 1 0 E Y L Ü L 2 0 1 5 n S A Y F A 1 5