Katalog

EDİTÖR: ÖZGÜR ÖZKÜ 13 18 TEMMUZ 2020 CUMARTESİ YÜKSEK YERİLİM HATTI Erdinç UTKU AKP’nin yeni sloganı: Çıkmadık candan “ümmet” kesilmez! H YALAKALIK, yazının bulunmasıyla DÖNEKLİK, paranın bulunmasıyla başladı! H Dilsizin hakkından imlasız gelir... H Kokuşmuş düzende, garibanın “açlıktan nefesi” kokar. l Cem Koç l Ahmet Öztürklevent l Murat Sayın l Birol Çün l İbrahim Tuncay l Cemalettin Güzeloğlu l Akdağ Saydut CUK Günel ALTINTAŞ Ayasofya müzesini cami yaptılar. Satmadıklarına şükredelim! H Bizim çalıştırıcıların yabancı futbolcularla çalışmayı yeğledikleri anlaşılıyor. Onlara yardımcı olayım: Yurtdışına gitsinler. Oradaki bütün futbolcular yabancı! H Birilerinin birilerine Sultanahmet Meydanı’nın Çamlıca Tepesi olmadığını anlatması gerek. l Musa Keklik l Kadir Doğruer l Oğuz Gürel l Zafer Temoçin l Raşit Yakalı l İsmet Lokman l Mehmet Selçuk l Burak Ergin l Zeki Bol l Kürşat Coşgun HÜSREV BEY’İN GÜNLÜĞÜ / Günhan AYDIN Dalgın baloncu... l Murteza Albayrak l Ercan Baysal 15 TEMMUZ: “Necatigil’in Bodrum’u Beşiktaş’tı” diye yazmış Oktay Akbal, 15 Temmuz 1981’de Milliyet Sanat’a. “Sait’inki Burgaz, Hüseyin Rahmi’nin Heybeli, Abdülhak Şinasi’nin Çamlıca…” İnsan bir kuytuda ferahlık bulur, sokak arasında ufacık bir meyhane, cevizin altında bir kahvede belki üç kelime karşılaşır, şen bir ruhtan sızan masal kuleleri, belki fısır fısır yapraklarla. Burgaz’da Müthiş Bir Tren, Heybeli’de bir Gulyabani; bembeyaz bir bulut karanlığın ortasında gün ağarırken anlarsınız dans eden bir prensesmiş aslında. Çiçekli Dağ Sokağı’nı hatırlıyorum, Zeyyat Selimoğlu’nu Büklüm Sokak’ta masamda, 39 yıl önce aldığım ve bu sabah dolabın arkasında bulduğum eski bir dergi bir de köpüğü sönmüş bira. Garson Sinan’ın bıraktığı yeşil zeytinler de var. Sinan Hacettepe İktisat’tan mezun, heykeltıraş Damla Ahmet Mithat Efendi’deki Crossroads’da. O da patlamış mısır ikram eder sağ olsun. Garsonların tahsil ve birikimlerinin müşterileri hayli aştığı bir dönem yaşıyoruz. Aynı derginin aynı sayısında İlhan Berk, “Hangi kent insansız kenttir” demiş, Edip Cansever “bir kent önce insanlarıyla bir kenttir.” İnsanı görmüşler, insanı aramışlar; uzun ince bir hayaletin dolaştığı Bodrum’da şimdi lümpen teknelerle 35 Avro’ya lahmacun var. Afiyet olsun ve içine ettiniz gittiniz her yerin, gittiniz, her yeri kendinize benzettiniz. Taşlık Hamam Sokağı’nda görmüştüm o hayaleti, şimdi sözde burjuvazinin dışavurumcu sosyal medya kusmukları. Yanımdaki sandalyede kara kedi uyukluyor. Yorgancı, taksici ile şakalaşıyor. Bakkal Kasım, dükkânın girişinde kucağında torunuyla oturuyor. Kuru temizleyicide baba kız bütün gün beraberler. Karşı balkonda yaşlı karıkoca tavla oynuyorlar. Dallarda küçücük bir rüzgâr… Sami Baydar’ın Bodrum’u Merzifon’du. Ahmet Ferhan’ın Sakarya Caddesi’ndeki Büyük Express. Dalgın bir baloncu geçti demin önümden. Piyangocu Kadir’den loto kuponu çektim. Kısmet… Ulus Baker’in Bodrum’u Tavukçu Lokantası’nda duygular sosyolojisiydi, Mehmet Fehmi İmre’nin paten kaydığı teras. Adnan Satıcı’nın Lirik Tezler, “dalgın baloncu”nun Bodrum’u nerede acaba? Benimki sanırım kalan dört zeytin, dipte bir nefes köpük.