Katalog

KULTUR Cumartesi 20 Mayıs 2017 ChrIs Cornell’in intihar ettiği açıklandı ABD’li yetkililer, 52 yaşında hayatını kaybeden ünlü müzisyen Chris Cornell’in yapılan ilk tıbbi değerlendirmede kendini asarak intihar ettiği sonucuna varıldığını açıkladı. Detroit kentinde Cornell’in kaldırıldığı adli tıp kurumu yetki lileri, Cornell’in ölüm nedenini doğruladı. Cornell, ABD’nin Detroit kentinde çarşamba akşamı konser sonrası banyoda ölü bulunmuştu. Menajeri Brian Bumbery, Cornell’in ölümünün “beklenmedik ve ani” olduğunu ifade etmişti. kultur@cumhuriyet.com.tr EDITÖR: CEREN ÇIPLAK TASARIM: ŞÜKRAN İŞCAN 15 Uzayda yeni düello: ‘Yaratık: Covenant’ Bu hafta vizyona giren film, ‘Alien’ serisini biraz olsun geleceğe taşıyacak bir irtifada tutmayı başarmış Hani bazıları tuttuğu takımın yıllar önceki kadrosunu ezbere sayar ya, kimileri de 1979 ta rihli ilk “Alien” filmindeki mürettebatı ve onları canlandıran oyuncuları ezbe re sayar, aradan neredeyse 40 yıl geç miş olsa bile. Ben İZLENİM şahsen Şişli Kent Sineması’nın önün de annemle birlik te kuyrukta bekle diğimi ve çıkışta, sadece 10 yaşım da olsam bile, an EKmolruakhısa nemin bir daha benimle asla bir korku filmine gitme meye yemin ettiği ni ve o tarihten son ra hep yalnız ya da arkadaşlarımla git meye başladığımı çok iyi hatırlıyorum. Bazı filmler böyledir, kişisel tarihiniz de yer eder, unutulmaz. Ridley Scott’ın çektiği (ve muhteme len onun en iyi filmlerinden biri olan) ilk “Alien Yaratık” filminin başarı sında en büyük pay sahiplerinden biri de filme ruhunu, kişiliğini veren tasa rımların yaratıcısı H. R. Giger’dır. Ger çi 30 küsur yıl sonra “Jodorowsky’s Du ne” adlı belgeselden Giger’ın tasarım larının aslen “Dune” için yapıldığını ve o film hiçbir zaman çekilemediği için “Alien”e kısmet olduğunu öğrenecektik ama olsun, o inanılmaz derecede etkileyici imgelerin bir şekilde beyazperdeye yansımış olması bile yeterince sarsıcı ve sinemayı değiştirecek denli güçlüydü. Bu hafta vizyona giren ve “Alien” serisinin şimdilik son halkası olan “Yaratık: Covenant” filminin görsel tasarımında da yine Giger’ın etkisinin olduğunu görmek hiç zor değil. Üstadın hayalgücü hiç bayatlamamış ve hâlâ gücünü koruyor. Bu, ne yalan söyleyelim, tüm serinin hala en çarpıcı yanı. Yani bundan çok uzun yıllar sonra bile insanlar H.R. Giger’ın vizyonunu konuşacaklar, Ridley Scott’ı unutmuş olsalar da. Serinin bir önceki halkası olan “Prometheus” herhalde Scott’ın hâlâ utançla hatırladığı filmlerinden biridir diyeceğim ama doğrusu benzeri bir utancı yaşadığı başka filmleri de var. Neredeyse son 20 yıldır doğru dürüst bir Ridley Scott filmi izlediğimizi düşünmüyorum. Bunu söylemekle birlikte, “Yaratık: Covenant”ın beklediğim kadar kötü, ama umduğum kadar da iyi olmadığını belirtmeliyim. “Prometheus”un devamı sayılabilecek bir hikâyesi olan film bu kez işin teolojik/felsefi kısmına daha az yüklenip, özellikle ikinci yarıda gerilim/aksiyon kısmına daha çok yer vermiş ve seriyi biraz olsun geleceğe taşıyacak bir irtifada tutmayı başarmış. Oyuncu kadrosunun özellikle Michael Fassbender ve Katherine Waterston başta olmak üzere iyi bir iş çıkardığını söyleyebiliriz ama o ilk filmdeki efsane ensemble’dan eser yok maalesef. James Franco’nun tadımlık performansı ise insanda onun hikâyesinin ayrıca işlenebileceği hissini uyandırıyor doğrusu. Senaryonun ağırlığının filmdeki androit karakterlere kaydığı ve onların üzerinden yaratmak, Tanrıcılık oynamak gibi temaların işlendiği “Yaratık: Covenant” son tahlilde gerilimi yüksek (ilk 45 dakikayı saymıyoruz bu arada, bir hayli uzun ve gereksiz bir serim bölümü), aksiyonu yerinde ve Ripley’i özlesek de onun yerini tutmaya yeltenen kadın kahramanıyla akılda kalan bir film. Ama şurası da bir gerçek, serinin mitolojisine çok da fazla bir ekleme yapmıyor ve insanda tekrar tekrar izleme hissi uyandırmıyor. İlk filmin (ve James Cameron imzalı ikinci filmin) büyüklüğü buydu işte. Filmin notu: 6/10 İnfografikleri nasıl bilirdiniz? Bilgi görselleştirmenin bu coğrafyadaki tarihine bir bakış sunan ‘Gözlere Konuşmak’ sergisi StudioX’te. Bilgi görselleştirmenin bu coğrafyadaki tarihine bir bakış sunan “Gözlere Konuşmak” sergisi StudioX’te. Günümüzde yaygın biçimde kullanılan bilgi görselleştirme (infografik) uygulamalarının yenilikçi bir anlayış olarak Osmanlı’nın son yıllarında kullanıldığını biliyor muydunuz? Küratörlüğünü Ömer Durmaz’ın yaptığı “Gözlere Konuşmak” sergisi, bilginin görselleştirilmesinin, özellikle “Geç Osmanlı” ve “Erken Cumhuriyet” dönemlerindeki erken örneklerini inceliyor. Sergi, istatistiki verinin aktarılmasında, sanılandan çok daha önce ve bilinçli olarak ‘grafik’ yöntemlerden yararlanıldığını belgeliyor ve sonuçları ‘grafik tasarım tarihi’ açısından değerlendiriyor. İki bölümden oluşan serginin ilk bölümü, 19101950 arasını eksene almakla birlikte, öntarih araştırmaları açısından 1910 öncesi Devlet demiryollarında trenlerin kilometreleri ne de uzanıyor. “Bürokratik Reform” ve “İktisat Savaşları” başlıkları altında, konunun ortaya çıkışını ve süreci belirleyen dinamikleri inceliyor. Meselenin siyasi rejimin bir propaganda aracına dönüşümünü de ele alıyor. Veri görselleştirme ile infografiklerin gündelik hayata ve iletişime yansımaları da serginin bu bölümünün önemli bir parçası. Serginin ikinci bölümünde, 1920’lerde kapağında sıra dışı veri görselleştirme örnekleri kullanan Ceridei Adliye dergisinin bir vaka olarak incelemesi var. Sergi, 7 Temmuz’a kadar gezilebilir. Elif Dağdeviren istifa etti Yapımcı Elif Dağdeviren, Antalya Film Festivali Direktörlüğü’nden istifa etti. Dağdeviren kararını, “Yapımına başlamış olduğum iki film ve danışmanı olduğum projeler nedeniyle Antalya Film Festivali Direktörlüğü görevimden ayrılmış bulunuyorum. Ancak bir sinema şehri olarak gördüğüm, binlerce yıllık geçmişi ile beni büyüleyen Antalya için her zaman çalışmaya devam edeceğim” sözleriyle sosyal medya hesabından duyurdu. C MY B