Katalog

Muvaffakiyeti teshil için bütün çarelerin başında milie» tin tenvir ve irşadı bulunuyor. K. ATATÜRK Jil um KOnn İSTANBUL CAĞALOĞLU • tJLCli Telgraf ve mektub adresi: Cumhuriy«t, İstanbul Posta kutusu: İstanbuL Ko. 246 Telefon: Başmuharrlr ve evi: 22366. Tahrlr heyeti: 24298. İdare ve matbaa kısmı 24299 24290 riyet „ , g n u f • 1Qqg «311 LL IKinCIÎBŞNIl 1300 Millî mücadelemize şahsi hırs değil, } millî mefkure, millî ^Şjğ izzeti nefis saik ol " ' muştur. K. ATATÜRK Âtamız yurdun kalbinde ifbedî Şefe Ankarada yapılan son ihtiram: Cumhur Reisimiz Ismet Inönü ve Mareşal Fevzi Çakmakla bütün Ve killer Heyeti Ulu Atamızın ce nazesi önünde eğiliyorlar. Bizim guneşımız üneşin Ankarada, hiçbir yeri andırmıyan, k«ndin« mahsus bir batıçı vardır. Gölgeler jarka dogru uzamrkcn renkler canlanır; orlalığı diri t>ir kızıllık kaplar. Şehrin ortasında yükselen kale, etraftati dağlar *re kayalar, üzerlerine vuran o harikulâd* içığın kudretilc, maddelikten ç ı k ç kocaman birer ruh kesilirler. însan kendini, damarlanna kadar sızan bir hayatiyetle çevrili duyar. Toprak, taş, ağac, hava, lıerşey, herşey en ufak zerrelerine kadar yaşıyordur. Bu canlıhk ortasında guneşîn ağır ağır batrçı insana, iliklere kadar işliycn tatlr bir hüzün verir. Evet, şüphe etmiyoruz k!, bu batış bir Veda değil bir vaiddir. Güneş, karşı dağlardan yarm gene doğacak; gene bizi Oİgıınluğa doğru götürmeğe d«vam edecek; kendini harcayarak bizi ve etrafımızı her zamankinden ziyade gene hayatla dolduracak. Fakat, bizim yaşamamız ugrunda onun kendi varlığından yaptığı îsraftır ki, onun hayatile dolu olan kalbimizi burkuyor. Yarm sabafo ona tekrar 'kavuşacağımızı herkesten iyi bildiğimriz halde onun, ölüme hiç benzemiyen bu icanlı batışı içimize hüzün dolduruyor. *** Dün Antarada bîzîm gOneşîmîz boyle battı. GökySzunü bulutlar taplamışti; Kava yağmurlu idi. Hergünkü güneşi yerinde görmiyenlerden dbu nasıl gurub?» diyenler olmuş mudur acaba? Bildiğimiz güneş, herkesin güne§î elbette dün saklanacaktı. Bir ufukta iki güneş birden batış, bu olur mu hiç? Fakat dün Ankaranın şahid olduğu gurub, yalnız kendi ufuklanna inhisaT et «Eşsiz ve Kahraman Atatürk, vatan sana minnettardır)) «Emin ol, aziz hatıran, sönmez meş'ale olarak, ruhlarımızı daima ateşli ve uyanık tutacaktır» Ankara 21 (a.a.) Reisicumhur Ismet Inönünün millete beyannamesi: «Büyük Türk milletine: Bütün ömrünü hizmetine vakfettiği sevgili milletinin ihtiram kolları üstünde Ulu Atatürkün fanî vücudü istirahat yerine tevdi edilmiştir. Hakikatte yattığı yer, Türk milletinin onun için aşk ve iftiharla dolu olan kahraman ve vefalı göğsüdür. Atatürk, tarihte uğradığımız en zalim ve haksız itham gününde meydana atılmış, Türk milletinin masum ve haklı olduğunu iddia ve ilân etmiştir. İlkönce ehemmiyeti kavranmamış olan gür sesi, asla yıpranmıyan bir kuvvetle nihayet bütün cihanın çuuruna nüfuz etmiştir. En büyük zaferleri kazandıktan sonra da Atatürk, ömrünü yalnız Türk milletinin haklannı, insaniyete ezelî hizmetlerini ve tarihe hakkettiği meziyetlerini ispat etmekle geçirmiştir. Milletimizin büyüklüğüne, kudretine, faziletine, medeniyet istidadına ve mükellef olduğu insaniyet vazifelerine sarsılmaz itikadı vardı. «Ne mutlu Türküm diyene» dediği zaman, kendi engin ruhunun, hiç sönmiyen aşkını ne manalı bir surette hulâsa etmişti. Fena zihniyet ve idare ile geri bırakılmıç Türk cemiyetini, en kısa yoldan insanlığın en mütekâmil ve en temiz zihniyetlerile mücehhez modern bir devlet haline getirmek onun başlıca kaygusu olmuştu. Teşlcilâtı Esasiyemizde ve bugün hizmet başında, irfan muhitinde ve geniş halk içinde bulunan bütün vatandaşların vicdanlarında yerleşmiş olan lâik, milliyetçi, halkçı, inkılâbcı, devletçi Cumhuriyet, bize bütün evsafile Atatürkün en kıymetli emanetidir. lArkası Sa. 7 sütun 5 tei inönUnün beyannamesi Ankarada Aziz Atamızın abidesi önünde Büyük Şefin fâni varlığı dün, çok hazin bir merasimle ebediyete teşyi edildi Şimdi, Lâyemut Atanın mukaddes istirâhatgâhında derin bir sükun var NADtR NAD1 [Arkast Sa. 7 sütun 4 tei En büyük teselli, Onun adıdır Ankara 21 (Telefonla) Ona ilk defa, gene böyle bir kış gününde ağuşunu açan Ankara şimdi de ebedî Şefini bağnna basıp canevinde saklamak için ayağa kalktı; bu sefer ağlıyor. İki gündür gök bile koyu renkli bulutlarla kaplıdır. Yağmur fasılasız çiseliyor, şehirde yalnız bir ışık, Onun makammda yanan meş'aleler görünüyor. Gönüllere, zor bir ayrılığın kahn çöktü, gözlerde yaşın ne hükmü olur? O, bütün varlığmı, bir tek Türkün bile gözyaşı dökmemesi için harcardı, Ankara doya doya ağlıyor: YoIIar, birer canlı ıshrab halindeki inaanla.rU dolu,. Onu bjıürlatan berşeyin önünde kalabalık birikiyor. Katafalkı çevreliyen çelenklere bakı nız: Hepsi de yurd bahçelerinin güzel çiçekleri, yurd ormanlannın yap raklan, dalları, yurd tarlalarının başaklarile örülmüş ve hepsinin üz rinde yağmur damlacıklan birer gözyaşı gibi titreşiyor. Biraz evvel Onun tabutu buradan ayrıldı. Istasyona doğru ilerledi i karşıki yoldan Halkevi sırtına çıkanldı. Bütün insanlığın mümessilleri Onun tabutu arkasuıdan saygı ile yü rüdüler. Yüzbin kişinin ayni yoldan kafileler halinde geçişi azametli oldu: Sararmış benizlerle hıçkınk sesleri, tarih boyunca takib edilecek olan ' lArkası Sa, 3. sütun l &e Ankarablar, Büyük Atalaruun önünden geçiyorlar Ankarada fecî bir sahne: Büyük Ölünün tabutuna sarılmak istiyen bir kadıq