Catalog

1 0 N I 8 A N 1 B 9 7 ü Yılmaz Odabaşı.Tomris özden'in 'Şark Çıbanı' adlı kitabını değerlendirdi. 3 sayfada O Cumhur Orancı'nın 'Saydam'ı Durmuş Akbulut'un kaleminden Öztürk değerlendirdi 8 sayfada 10. sayfada ü 'Bir Alman Tacır'in Anılan'nı Ali Osman ü Y Arslan, Gökçen Art'ın "Şeyhülislam Fetvalannda Kadın ve Cinsellik" adlı krtatnnı değerlendirdi 12 sayfada Cumhuriyet I Z E K €> Arif Damap ARİFE KALENDER Su sesli şair MITAIP Aif Damar'ın ilk şiirleri 1940 yılında yayımlanmaya başladı. İlk kitabı "Günden Güne" ise 1956 tarihini taşıyor. Sonra sırasıyla "tstanbul Bulutu", "Kedi Aklı", "Saat Sekizi Geç Vurdu", "Alıcı Kuş", "Seslerin Ayak Sesleri", "Alıcı Kuşu Kardejliğin (ilk beş kitabının toplu basımı)", "Ölüm Yok ki", "Ay Ayakta Dcğildi", "Acı Ertelenirken", "Yoksulduk Dünyayı Sevdik" adlarını taşıyan kitaplarını yayımladı. Geçtiğimiz günlerde ise şiirlerinden yapılan bir seçme "Eski Yağmurları Dinliyordum" adıyla yayımlandı. Arif Damarı tanıtmaya çalıştık sizlere. "Çekttm kahvedeğırmenlertnden çuk ince ama kahve dcSıl Vız gelır değırmentaşı öyle bıldığtn gıbt değrf " eydi acaba şiirimizin su sesli şairi Arif Damar'ın kahvedeğirmenlerinde öğüttüğü?.. Halktan yana hak isteyişin zorlukları mı, "Kardcşliğin alıcı kuşu" mu, deniz kabuklannın uğultusu, zeytin dallarının suda yansıyan görüntüsü mü?.. Bir dostunun ikram ettiği sigaranın tadı, mapusluğun mahzunluğu mu?.. Elbette bunların tümünü harmanlayarak ince ince dizelere döküşüdür, şiirdir. N "Kelepçedir bilektcki zincirdir ayaktaki Önümüz demir parmakhk ama, yar yoluna değil." Arif Damar'ın ilk şiiri 1940 yılında "Yeni însanlık" dergisinde yayımlandı. Dönemi şairlerin bir çoğunda olduğu gibi, o da karasevdaya yakalanarak bu sevda uğruna şiirler yazdı, sürgünler yaşadı, acılara katlandı. Bu "yâr' içinde yaşadığı toplumdu, ülkesiydi. "lnsanları sevmek büyük nüner, insanlarla beraber!..." diyen şair; insan ilişkilerinin güç yanlarını bile bile, yine de insanı ayırdetmeden sever ve daha güzel bir dünya için mücadelc cder. "Elimden gelen bu,/ tnandığım sevdiğim halbuki bu kadar!.. Benim ateşe attığım üç odun" dizelerinde bircyin cvrenin boyutlan karşısında küçük kaldığını, çoğu şeyleri tek başına değiştirmeye gücünun yetmediğini bilerek yine de mücadele ettiöini göstermek istcr. "Kendisini gokyüzünün yerine koyarak" düşünür. Yıireği doğayla, insan sevgisiyle, dostluklarla öylesine doludur lci, bazen bunca yoğun duygularla başedemeyeccğıni düşünerek "Ben bu CUMHURİYET KİTAP SAYI 373 yürekte duramam" der. 1925 yılında Çanakkale'de doöan Damar, yoksuiluğun acısı, yaşamın çetinliğiyle erken tanışarak öğrenimini yarıda bırakır. Bir yandan geçim kaygısıyla Anadolu'nun çeşitli illerinde çalışırken, bir yandan da yaşadığı yerlerde toplumun çelişkilerini görerek, çarpıklıkların nedenlerini tanır, daha güzel günlerin düşünü kurar. Sevgiylc, acıyla, umutla dolan şair kendisini dizelere taşırır sonunda. ilk kitabını 1956 yılında "Günden Güne" adıyla, ikinci kitabını da 1958'de "îstanbul Bulutu" adıyla yayımlatır. İlk şiirlerinde Arif Hüsnü adını kullanan şair, bir dönem de Arif Barikat imzasını denedikten sonra Arif Damar kalmakta karar kılar. "Biz kı Arif Barikat tık zamanı evailde Bakındık sadece" diyen Damar aslında sadece bakınan biri değildir. Baktıöını gören, ayrıntıları inceleyen, bulguları bilinçle birleştirip şiire yerleştiren biridir. Şiirlerinde sıkça doğa çıkar karşımıza. Umutsuzluğu sularda yıkar, toprakta kurutur. Akşamın sabaha varacaöı düşüncesi yılgınlığını, kaçışlarını engeller. 1959 yılında "Kedi Aklı"nı, 1962'de de "Saat Sekizi Geç Vurdu" adlı kitaplannın yayımlanmasından sonra "Alıcı Kuşu Kardeşliğin"i yayımlatır. Bu kitabının önsözünde şair, şiirinin vazgeçilmez ögesi olan "Umut"u şöyle açıklar. "O kadar yoksul, her şeyden o kadar yoksunduk ki, yarın umudu da olmasa çocuk yüreklerimiz çok erken karanlığa boğulurdu. lyimserliğimi, yanna inancımı, iyi, bencillikten kaçınmayı da ondan bir bakıma sev halkımdan oğrendim... Şiir, yazın sevgısini de anama, halkıma borçlu olduğumu birkaç kez yazdım, söyledim!.. Yaşayabılmek, yenıhnemek için umuda bel bağlayan şairin umudunu da besleyen doğadır.doğanın dıyalektiğidir. Devamı 4, sayfada. « " •