Katalog

BIR ZAMANLAR NÜVİT TOKDEMİR Bitimsiz Bir Karşıyaka Sevdalısı: ARİF DÖKEL üneş battı batacak, Sakız Adası üzerine yaslandığı saatlerdeydi buluşmamız. Bir adres şaşırmışlığından olsa gerek, yol kenarında buluşup gittik evine. Güneş olanca görkemli yapılanması içinde o muhteşem kızıllığa bürünürken, Mehmet Kiraz, Arif Dökel ve ben çoktan koyulmuştuk sohbete... Bir Karşıyaka sevdalısının, doğup büyüdüğü, yaşadığı yöreye bu denli tutkun bir insanın, o delice sevdasını ilk kez görüp yaşayanlardan değildim tabi ki. Futbolculuğunu izlememiş, dinlemişlerdendim de, teknik adamlığını yaşamışlardandım. Yaşadığı yılgınlıklara, dışlanmışlıklara aldırmaksızın, “Ben Karşıyakalıyım. Öyle de öleceğim ama neden anımsanmıyorum” diyerek isyanları oynayanlardandı. Çünkü bugün kendilerine Karşıyakalılığı özgü bir hareket görenlerin, futbol oynadığı, teknik direktörlüğünü ve yöneticiliğini yaptığı kulübün gelirgeçer yöntemlerle günübirlik yönetilmesini görmezlikten gelemeyenlerden o... Evet, sözünü ettiğimiz insan İzmir’in Karşıyaka’sının efsane futbolcularından Arif Dökel... 1933’te Karşıyaka Alaybey’de dünyaya geldiğinde, futbolcu olacağını belki de ailesi bile düşünmemişti. Okul yaşamı kısa sürdüğü için o da gençliğe ilk adım atacağı yıllarda İzmir Yün Mensucat’ta çalışmaya başlamıştı. O gün için kendisinin de, ailesinin de düşüncesi iyi bir marangoz olması yönündeydi. Dökel’in mahalle aralarında futbol oynadığı günlere denk düşüyordu bu dönem. Türk futbolunun simge isimlerinden Adnan Süvari kendisini görüp de Yün Mensucat kadrosuna aldığı gün, kendisi de yakın çevresi de şaşırmışlardı. Dökel, kendisine bağlanan umutları boş çıkarmadı ve bir yıllık Yün Mensucat macerasının ardından Karşıyaka’ya transfer oldu. KafSinKaf o yıl İzmir Mahalli Lig Şampiyonu olmuştu ve büyüklerle oynama şansını yakalamıştı. İzmir’deki ilk maçında Beşiktaş’la karşılaşıyorlardı. Ve Arif Dökel kadrodaydı. İşte o günden bir anı: “Bizde Nazmi Bilge santrhaf. O zaman WM sistemi oynanıyor. Nazmi antrenör oyuncu. Beşiktaş’ta Şevket gol kralı, tutmak mümkün değil. İyi izliyorum Şevket’i, topu arkama atıp koşuyor, ben de ne yaptığına baktım, birikiden sonra geçemedi. Maç 00. 88. dakikadayız top boşta geliyor, Nazmi vur diye seslendi, tam vuracağım, önümde seken top gitti Şevket’in önüne ve golü yaptı. Yıkıldım kaldım, sabaha kadar uyuyamadım.” Karşıyaka’daki bir yılının ardından İstanbul’a Beşiktaş’a gitme şansı doğar Dökel’in. O Beşiktaş’a gidiyor sanısındayken, bir de bakar ki, Vefalı yöneticiler tarafından kaçırılmış. 8 yıl oynar efsane Vefa takımında. Zekelli, Sabri Kiraz, Jovanni gibi teknik adamlarla çalışırlar. Dökel’in deyimiyle Vefa o günlerde, “Bugünün Tranzonspor’u gibi 4. büyük” kimliğindedir. Kaptanlığını da yapmıştır o günlerde Vefa’nın. Özcan Arkoç ile ikisinin dikkatini ilk çeken de F.Bahçe olur bu süreçte. Vefa yöneticisi ve kendilerine her maç için özel prim veren Kemal Babacan bu söylentiler içinde bir gün Arif Dökel’i alır ve bürosuna götürür. Gerisini yine kendisinden dinleyelim: “Babacan demir tüccarı. Bizim için çok saygın bir isim. Aslında benim o dönem form tutmamın nedeni de Özcan. Her sabah gelip kaldırıyor beni, şut at diyor. Hem kendisi, hem ben müthiş bir form yakaladık. Gazetelerde manşetteyiz, F.Bahçe’ye gidiyor, diye yazıyorlar. Babacan beni masasına oturttu, ‘Bak sen benim oğlumsun, seni o kadar severim, F.Bahçe’ye gitme harcanırsın’ dedi. Sonra da bir kağıt imzalattı. Hayırlı olsun dedi. Meğer kulüpte kalmışım. Karaköy’de Liman Restoran’a gittik kutlamaya. Karşı masada F.Bahçeliler, işaret ediyorlar imza diye. Attım dedim. Sinirlendiler. Ardından Özcan, ‘Ne yaptın’ dedi, attığımı söyleyince ‘kahretsin’ diyerek sinir küpüne döndü. Yani ben kendi kendimi yaktım...” Evet, Arif Dökel, önce Beşiktaş ardından F.Bahçe şansını yitirerek kendi kaderini çizmiş oluyordu böylece. Sonrasında yine “Her şeyim” dediği Karşıyaka’ya döndü Dökel. Dört yıl daha Karşıyaka’da oynadı. Ahmet Tuna, Vural, Hacı Mustafa, Akın Barhan, Erdinç, Erol Baş, Ogün Altıparmak, Argun Akmoral ve Bulut takım arkadaşlarıydı. Dökel, 196465 sezonunda futbolu bıraktı ve doğup büyüdüğü Alaybey’de yaşamaya başladı. Semtinin takımı Egespor’a gelip çalıştırması için Bağırsakçı Hasan çok dayatınca, kıramadı. Gitti ve Egespor’u ilk yılında İzmir şampiyonu yaptı. Ardından Karşıyaka altyapısına geldi. Burada da takımı önce İzmir şampiyonluğuna ulaştırdı; ardından Türkiye 2. yaptı. Bu aynı zamanda KafSinKaf’ın bir dönüm noktasıydı. Çünkü, Dökel, Ali Ulvi Kiremitçiler’in başkan olduğu dönemde 196970 sezonunda genç takımdan gelen zenginlikle takımı 2. Lig’den 1. Lige taşıdı. Ama ne olduysa bu şampiyonluktan sonra oldu. Kiremitçiler dışında herkes yönetimde Dökel’in yetersiz olduğunu söylüyordu. BalıkesirDenizliAntalya üçlüsünden, 50 bin lira transfer, 8 bin lira maaş veren Balıkesirspor’u seçmişti. Çok sevdiği Karşıyaka’dan ‘yetersiz’ damgasıyla ayrılmak ona koymuştu. O 2 bin 500 lira almasına karşın takımında kalmayı yeğliyordu oysa. Ama yöneticileri ‘git’ deyince, arkasına bile bakmadı. O yıl Karşıyaka yine geldiği yere döndü. 1986 yılında bu kez menejer olarak geldiği Karşıyaka’yı yine şampiyonluğa taşıyanlar arasındaydı Dökel. O mutluluğu anlatırken, gözlerinin dolduğunu hissetmemek olanaksızdı. Diyor ki: “Bakınız Karşıyaka tarihinde 3 kez şampiyon olarak 1. Lige çıkmış ve bunların tümünde kendi öz evlatları görev başında. Bugün söylenenlere bakınca şaşırıyorum. İçinde bir tane öz Karşıyakalı olmayan takım ne yapar? Para harcadığınla kalırsın. Neden geçmişteki deneyimli insanlardan yararlanılmaz anlayamam. Bakın ben yönetimdeki 2 kişiyi ancak tanıyorum. Yönetimde bu olursa, gerisini boşverin...” Unutulmak; bırakın unutulmayı bir köşeye itilip anımsanmamak eski sporcuların hepsinde çok derin yaralar açıyor. Kırgınlarını anlamak kadar anlatmak da zor... Her şeye karşın Arif Dökel Karşıyaka için bir efsane... Takımını yüreğinden çıkarmayacak kadar seven bir efsane... G Gricek. Gurovic. Milojevic. BALKANLARDAN C A N İ Ş B A K A N fes Pilsen’in geçen sezon başında “NBA Europe Live Tour” kapsamında karşılaştığı Minnesota Timberwolves’un kampında Sırp oyuncu Marko Jaric ile kısa bir söyleşi gerçekleştirmiştik. Başarılı oyun kurucu ulusal takımları hakkında sorduğumuz soruya, “Bu konu beni üzüyor. Çünkü müthiş Sırbistan ekolü tehlikeye girdi. Yugoslavya’nın dağılması bize yaramadı” diye yanıt vermişti. Gerçekten Sırplar eskisi kadar güçlü değil ama ilginçtir ki bu yıl Beko Basketbol Ligi’nde Yugoslav ekolünün ‘son’ meyvelerini izleyebileceğiz. Efes Pilsen’li Vujanic, Beşiktaş Cola Turka’lı Stanojevic, G.Saray Cafe Crown’lu Gurovic, Milojevic ile Zizic ve elbette F.Bahçe Ülker’in Hırvat süperstarı Gordan Giricek ilk akla gelenler. Yine heyecanlı bir lig yine üstün mücadele örnekleri görebileceğiz. Ancak biz öncelikle en dikkat çeken 3 ismi mercek altına alalım... Sarı Kırmızılıların transferi Milan Gurovic tartışmaların odak noktasında... Kolunda ‘çetnik’ hareketini başlatan ‘kişinin’ dövmesi var. Bu da tepki çekti elbette. Gurovic’in daha çocukken yaptırdığı ilk dövmenin bir bandajla kapatılması gündemde olsa da esen rüzgâr E Milan’dan aynı şey Prokom’dan da istenmiş ama o bunu reddetmişti. Bosna Hersek Dostları Vakfı da Gurovic’i her alanda protesto edeceklerini bildirdi. Yani durum kritik... G.Saray Cafe Crown’un Yugoslav ekolünden diğer transferleri Hırvat Zizic ve Sırp Milojevic... Elbette Zizic için ayrı bir bölüm açmak gerekir. Çünkü kariyeri gerçekten inanılmaz. Sarı Kırmızılılara gelmeden önce Barcelona, Olympiakos ve Panathinaikos’ta forma giymişti.Yaz mevsiminin sessiz takımı F.Bahçe Ülker ise öyle bir ismi renklerine bağladı ki Avrupa bile şaştı kaldı. NBA’in önemli şutörlerinden biri olan Gordan Giricek artık Sarı Lacivertli formayı giyecek. 1.98’lik müthiş skorer kuşkusuz F.Bahçe Ülker’in Euroleague’de FinalFour oynama hedefine ulaşması için başrolü oynayacak. Abdi İpekçi’de ve Beko Basketbol Ligi’nin diğer takımlarının salonlarında böylesine bir yıldızı görmek basketbolseverler için ayrıca bir mutluluk olacak. Sırp ekolü belki tükeniyor ama Sarı Lacivertlilerin koçu Tanjevic ile birlikte ülkemize gelenler Yugoslav kültürünün son isimleri. Bakalım küllerinden doğabilecek mi bu ekol yoksa nalları mı dikecek göreceğiz... 14