Katalog

Memo: İyi bir yıl geçirdim Boozer ilk parladığında savunmada gösterdiği efor ve ribauntlarla göze çarpıyordu. Ancak bu yıl rakip takımın önemli uzunlarını sen savundun... M.O.: Demek ki koç benim daha iyi savunma yaptığımı düşünerek bu görevi bana verdi. Benim için o sıralar hücumda işler çok iyi gitmiyordu. Boozer’ın hücumda daha aktif olup savunmada kendini dinlendirmesini istemiş olabilir. Utah’ın bir üst seviyeye çıkması için en çok ne gerekiyor? M.O.: Yeni bir takım ve kadroyuz. Buna karşın rağmen iyi işlere imza attık, Batı Konferansı’nda final oynadık. Artık çıta yükseldi; her yıl bir NBA, bir Batı Konferansı finali istiyoruz. Bu takımı uzun yıllar tutmak istiyorlar ve yanına draft hakkından iyi oyuncular alıp bir San Antonio modeli kurmayı düşünüyorlar. Boozer döndükten sonra istatistiklerinde bir düşüş yaşadın... M.O.: Sayı ve ribauntlarımın düşmesini ben normal karşılıyorum. Çünkü geçen 2 sezonda Boozer yüzde 100’ünü verememişti. Onun gelmesiyle 11 ribaunt ve 22 sayı artımız oldu geçen iki yıla göre. Geçen yılki ortalamam 18 sayıyken bu sezon 17.6 oldu. 7.3 riabunt da normal. Çünkü Boozer da çok istekli bir oyuncu. Bizim ilk 5’imiz ve yedek oyuncularımızın çoğu iyi ribaunt alıyor. Özellikle kenardan attığın 3’lüklerde inanılmaz etkilisin... M.O.: Perdeye gidip devrildiğim zaman genellikle oraya açılıyorum. Çünkü ne Deron’a ne de Boozer’a yakın olmak istiyorum. Deron’a mesafe bırakıyorum ki pick and roll’dan sonra savunmacı yardıma gitmesin. Bu yüzden genellikle oraya açılıyorum. Maçtan önce ve antrenmanlarda da oradan çalışıyorum. Yıl içinde seni takip ederken Utah’ta son topun elinde olması istenen adam sendin. Sen kendini bu konuda nasıl hissediyorsun? M.O.: Arkadaşlarımın böyle düşünmesi bana kendimi çok iyi hissettiriyor. Arkadaşlarımın ve koçumun bana güveni çok önemli. Detroit’teki saniyeler bir tecrübeydi ve bana önemli katkısı oldu. Anderi Kirilenko konusuna gelelim... İyi bir sezon geçirdiğini söylemek zor. Hatta bir maç sonrası az dakika sahada kalması hakkında ona sorular yöneltilince kameraların karşısında ağlamaya başlamıştı. Ayrıca senin bir TV programında Kirilenko için bilerek savunma yapmadığını ima ettiğin Jazz’ın internetteki forumlarında bahsedilen bir konu. Bu olaya biraz açıklık getirebilir misin? M.O.: Aslında iyi bir sezon geçirmediğinden son iki yıl Boozer yokken daha çok süre alıyordu. Normalde Andrei Kirilenko dendiğinde insanların aklında her topa atlayan, blok yapan ve çok iyi savunma yapan bir oyuncu profili oluşuyordu. Bu yıl çok iyi işler de yaptı, hücumda sorun yaşasa da savunmada hep aktifti ve başarımızdaki en önemli faktörlerden biridir. Hücumda 1 ya da 5 sayı attığına bakmayın... Savunmada gene 4 blok yapıyordu, 8 ribaunt alıyordu ya da 2 top çalıyordu. Kirilenko hücumda daha etkili olmak istedi. Bu kez sistemin biraz dışına çıktı belki... Koç da bu konuda taviz vermeyince süresi biraz düştü. Hücumda iniş çıkışları olsa da Andrei savunmada hep iyiydi. C SPOR BASKETBOL TEMMUZ SALI Serkan: Geri dönemem Sizin gibi değerli oyuncuların yeniden ülkemize dönmesi kolay değil sanırım... S.E: Bunun nedeni aslında çok başka. Türk oyuncular bizim ülkemizde hiç ilgi görmüyor. Türkiye’de bir yabancı hayranlığı var. Bizim gibi önemli basketçiler gelip yabancıların gölgesinde, takımda yardımcı rolünde olamaz. Biz Ülker’deyken Kerem Tunçeri ve Kerem Gönlüm’le birlikte takımın en değerli oyuncularıydık. Yabancılar bizim yardımcımızdı. İspanya’da da öyle... Siz ne kadar iyi olursanız olun İspanyol oyuncuya verilen değere ulaşamıyorsunuz. Onlar kendi oyuncularına sahip çıkıyor. Bu mantalitenin bizim ülkemizde de oturması gerekiyor. Bu nedenle dönmek akıllıca gelmiyor. Yabancının liderliğinde Türk oyuncuya değer verilmeden başarı gelmez. Neden o değeri göremiyorsunuz? S.E: Bunu bir örnekle açıklamaya çalışayım. Türk Telekom El Amin’i transfer etti. Tutku bu kadar iyi bir sezon geçirip milli takıma dek yükselirken neden El Amin alınıyor? Ben ona saygı duyuyorum. Ama o Beşiktaş’ta oynadıktan sonra neden Avrupa’ya gitmedi de Ukrayna’ya transfer oldu? Çünkü El Amin Avrupa’da önemli bir oyuncu değil. Tutku’nun ondan nesi eksik? Milli takımda başarı istiyorsak ki bu bence en önemli şey Türk oyuncuya gerekli değeri vermeliyiz. Bu ilgiyi gördüğünüzü hissetseydiniz kulüp seçimleriniz daha değişik olabilir miydi? S.E: Elbette... Eğer ben Türkiye’de mutlu olsaydım kalırdım. Ben o ilgiyi burada göreceğime inansam bir yere gitmezdim. Ben İspanya’dayım. Çünkü bana gereken değer veriliyor. Önemli oyuncuların da yurtdışına çıkmasıyla Türk basketbolu geriliyor. Ben gerçekten buradaki duruma çok üzülüyorum. Peki bunda suçlu kim? S.E: Ben medyayı bu konuda suçlu buluyorum. Mesela geçen yıl Dünya Şampiyonası’nda çok önemli işler yaptık. Ama medya bununla 1 hafta, 10 gün ilgilendi. Sonra herkes unuttu. Bu turnuvada büyük atılım yapan Ender Arslan, Engin Atsür gibi isimler gözardı edildi. Acaba yerli oyuncunun reytingi mi yok? Hüseyin Beşok yurtdışında oynuyor, yaptıkları burada bilinmiyor. Neyse ki federasyon bizi bu konuda yalnız bırakmıyor. Başkanımız Turgay Demirel ve menajerimiz Harun Erdenay bizi hep arıyor, ilgi gösteriyor. Ne yazık ki bunu Türkiye’den başka kimseden görmüyoruz. Sizi çok üzgün görüyoruz bu konuda... S.E: Avrupa’daki ilk yılımda çok üzülüyordum, aklıma takılıyordu. Sonra ben de umursamamaya başladım. Sonuçta bu benim hayatım. Ben Avrupa’da Türkiye’yi temsil ediyorum. Beni gören görür... Gerisi pek umrumda değil. ULUSAL TAKIM HER ŞEYDEN ÖNEMLİ... S erkan’la antrenman yapan Engin Atsür sözü alıyor... Okulundan mezun olduğunu ve Benetton Treviso’ya transfer olduğunu vurguluyor: “NCAA maceram bitti. Eğitimimi tamamladım. Artık basketbol kariyerimi daha ön plana alabilirim. ABD’den sonra değişik olacak ama Avrupa benim oyun şeklime daha çok uyuyor. Benetton’un teklifi iyiydi. Benim için önemli bir deneyim olacak.” Ulusal takıma katılmak için NBA kariyerini ertelediğini belirtiyor genç yıldız... “Arka adalemde bir yırtık vardı. Sezon sonunda ağrılarım arttı. NBA için Yaz Ligi’ne kalsaydım kendimi zorlayabilirdim. Ama bunu yapmadım. Çünkü milli takım daha önemli. Şimdilik bu hayalimi ileriki bir döneme attım.” Engin Atsür. 10