Katalog

12 bir odaya götürmüş, “Bu gece de bu odadaki samanları altına çevirmeyi başarabilirsen, seninle evlenirim, kraliçe olursun,” demiş. İçinden de, “Varsın değirmencinin kızı olsun! Ondan daha zengin bir kadını nerede bulacağım!” diye düşünüyormuş. Kız yalnız kalınca, cüce üçüncü kez gelmiş ve sormuş: “Samanları altına çevirirsem, karşılığında bana ne verirsin?” Kızcağız, “Artık sana verebileceğim bir şey kalmadı,” demiş. O zaman cüce, “Peki kraliçe olduğunda doğacak ilk çocuğunu bana verir misin?” diye sormuş. “Peki, bakalım ne olacak?” diye düşünmüş kız ve cücenin isteğini kabul etmiş; zaten kabul etmekten başka çaresi de yokmuş. Cüce yine çıkrığın başına oturup bütün samanları altın haline getirmiş. Kral sabahleyin gelip de isteğinin yerine gelmiş olduğunu görünce, düğün dernek kurup kızla evlenmiş; böylece değirmencinin güzel kızı, kraliçe olmuş. Bir yıl sonra kraliçe nurtopu gibi bir bebek dünyaya getirmiş; cüceye verdiği sözü ise çoktan unutmuşmuş: Günlerden bir gün cüce kraliçenin odasında belirivermiş ve, “Verdiğin sözü tut bakalım!” demiş. Kraliçe korkudan donakalmış, sonra yalvarıp yakarmış, eğer çocuğunu almazsa, krallığın bütün malınımülkünü ona bağışlayacağını söylemiş. Ama cüce diretmiş: “Canlı bir varlık, benim için dünyanın bütün hazinelerinden daha değerlidir!” demiş. Bunun üzerine kraliçe