Katalog

4 onlara oracıkta bir ateş yakıp yanlarına birer parça ekmek bırakırız, sonra da evimize döneriz. Kendi başlarına evin yolunu bulamazlar, böylece biz de onlardan kurtulmuş oluruz.” “Olmaz hanım,” demiş adam, “ben böyle bir şey yapamam! Çocuklarımı nasıl bırakırım ormanın ortasında! Vahşi hayvanlar paramparça eder onları.” “Şapşal adam!” demiş karısı, “O zaman dördümüz de açlıktan ölürüz! Biçtiğin tahtalardan tabutlarımızı hazırla bari...” Ve adamı razı edene kadar da, başının etini yemiş! Adamcağız, “Ama zavallı yavrulara içim sızlıyor,” dediyse de boşuna! O sırada çocuklar da açlıktan uyuyamamış ve üvey annelerinin söylediği sözleri duymuşlar. Gretel gözyaşlarına boğularak kardeşi Hansel’e: “Eyvah! Şimdi yandık biz!” demiş. “Sessiz ol Gretel!” diye fısıldamış Hansel kız kardeşine. “Tasalanma, benim bir fikrim var; kurtulacağız bu işten...” Şafak vakti, daha güneş doğmadan, üvey