Katalog

taşlarla ağzına kadar dolu sandıklar varmış. İki kardeş ceplerini tıka basa değerli taşlarla, incilerle doldurmuşlar. Sonra Hansel, “Artık gitmemiz lazım,” demiş kardeşine. Ormanda yürümüşler yürümüşler, nihayet uzakta babalarının evi belirmiş. Evi gören çocuklar heyecanla koşmaya başlamışlar; eve varıp da içeri girince babalarının boynuna atılmışlar. Adam çocuklarını görünce sevinçten deliye dönmüş; zaten onları ormanda bıraktığı günden beri, bir an bile huzur bulamamış. Karısı da bu arada ölmüş. Gretel’in önlüğünü yere silkelemesiyle, incilerle değerli taşların odanın ortasına saçılması bir olmuş. Gretel’in ardından Hansel de ceplerini boşaltmış. O günden sonra iki kardeş ile babalarının bütün dertleri sona ermiş, üçü bir arada mutluluk içinde yaşamışlar. 15