Katalog

[email protected] 4 EYLÜL 2021 CUMARTESİ 2 OLAYLAR VE GÖRÜŞLER HIÇ EĞILIP BÜKÜLMEDI, POPÜLER RÜZGÂRLARA KAPILMADI. NE KEMALIST DEVRIMIN KAZANIMLARINDAN VAZGEÇTI NE KOMÜNIST OLDUĞUNU SÖYLEMEKTEN Kaleminin sapını gülle donattı En görünür olan iktidarla her zaman savaştı. Ancak bununla da IŞIL NEBİOĞLU yetinmedi hiç. FETÖ daha “cemaatken” başlamıştı kavgasına, UYGULAYICI YAPIMCI / SİNEMACI Cumhuriyeti hedefe alan kumpaslara da en ön saflardan karşı durdu. ev bir sanatçıyı, gerçek bir ay- PKK terörünü mahkûm etti. Mahcup eleştiriler ona göre değildi. dını, bir devrimciyi uğurluyor Cumhuriyet Türkiyesi. Giden tajları, yazıları, şarkıları, sözleri dola- ruz. Tek başına bir kültür mirası, ti- D eli boş gidiyor da kalan ellere bir şey- şıyor halkının dilinde, gözünde, gön- yatro ekolü ve literatür. Ama daha de- ler bırakmak değil midir değerli yaşa- lünde... Şüphesiz eşsiz bir sanatçı Fer- rinde, gösterilen sevgi ve teveccüh, mışlık? Namuslu, onurlu, dik ve üret- han Şensoy. Belki onun sanatını de- hissedilen derin keder; halkın kendin- ken bir yaşam değil mi bütün mesele? ğerlendirecek mertebede bir avuç sa- den olana, kendini anlatana, derdiyle Nâzımca söylersek “Yaşadım diyebil- natçı kaldı ülkesinde. Politik duruşuy- dertlenip sesine ses olana dair. Dert- mek için”... la eleştirenlerin bile, sanatına dil uzat- li bir coğrafyanın aydınıdır uğurla- “Yaşadın” diyor milyonlar ardından. maya yürekleri yetmedi hiçbir zaman. nan. Her gün kaybetmeye devam etti- Günlerdir oyunları, kitapları, röpor- Öyle esaslı bir sanatçıdan bahsediyo- ği değerlerin bir neferi ve sembolüdür “kaybedilen”. Eski usul bir devrimci Aydın yalnızlığını da layıkıyla yaşa- mıştır elbette. Sartre “Yalnızdır, çün- kü onu kimse görevlendirmemiştir” der, “kendisini ilgilendirmeyen şeyle- re burnunu sokan kişi” olarak tarifle- diği aydın için. Eylemcidir aydın, sor- ÇocuÇocukkllaar okur okullaa  kkiittaappllaa  DVÃQ DVÃQ D?O D?O E E   gulayıcı, reddedici, yıkıcı olduğu ka- dar. Uzun sanat hayatının tamamında, halk ve emek düşmanlarıyla, gerici- ORHAN VELİ’DEN ATAOL BEHRAMOĞLU’NA, NECATİ CUMALI’DAN EROL TOY’A EN GÜZEL ÇOCUK KİTAPLARI likle, Cumhuriyet düşmanlarıyla, em- peryalizm ve kapitalizmle kavga etti. Onun başlıca eylemi eserleridir. Lakin bununla yetinmedi, tüm bu başlıklar- da gündemin tam kalbine tavrını koy- du usta. Ortalarda olmayı sevmezdi fa- kat köşesine de çekilmezdi. Son gü- ne kadar sözünü sakınmadı kimseden. “Eğilip bükülme devri değil” diyecek- ti son söyleşisinde, sanki öyle bir de- vir görmüş ve kendini mesul hisset- memiş gibi... Hiç eğilip bükülmedi, popüler rüzgârlara kapılmadı. Ne Kemalist Devrimin kazanımlarından vazgeçti ne komünist olduğunu söylemekten. “Eski usul” bir devrimciydi o, aydın- lanmacı, halkçı, yurtsever, bağımsız- lıkçı. Birini diğerinden geride yaşama- dı. Gidişiyle, o özlediğimiz devrimci- likten kendine biçtiği aslan payını da götürüyor. Yürek sızımızın hatırı sayı- lır payı da bunadır. Kendi dilini yarattı Ezberci olmadı hiç. Hep anladı gideni de gelmekte olanı da. Ne Özal kaçabildi meddahın ağır şakalarından ne Demirel ne Evren ne diğerleri. Sonra 2000’lere gelindi. Zor ülkenin en zor süreci. En görünür olanla yetinmedi. FETÖ daha “cemaatken” başlamıştı kavgasına, Cumhuriyeti hedefe alan kumpaslara da en ön saflardan karşı durdu. PKK terörü- nü mahkûm etti. Mahcup eleştiriler ona göre değildi. Diyarbakır turnesinde de çekinmedi bundan. Tepki alınca şaşıra- ,&-0õ-"/,6,-"5ó:"53046 caktı. Diyarbakır sevdiği bir il, seyircisi +SY?IR?LISY?Ú? çok sevdiği bir seyirciydi. Ülkenin yeni sürüm aydını, 1915’i soykırım yalanıyla pazarlarken Şensoy bu iddiaları, “safsa- @?ÚÎKQÎXJÎIBCQR?LÎ ta” diye tanımladı. Muhalefetten de esirgemedi eleştiri- )YÎI+?LQShLSL sini. Ferhanca öyle bir dildi, hem nalı- F?XÎPJ?WÎNISPESJ?BÎÚÎ na hem mıhına vuran. Göz kamaştıran «MASIJ?PÎLÎXJ? bir zekâdan süzülen, tek kişinin ko- FCKCÚJCLGN nuştuğu bir dil. FCKBCR?PGF@GJEGLGXG Meddahımız gidiyor, R?XCJCWCACÚGLGX bir daha gelmeyecek CÚGRGAGTC@GJEGJCLBGPGAG “Güldürdüm gidiyorum, düşünün, geleceğim” diyor usta. Mizah düşün- ISRSMWSLS dürürse mizahtır klişesine göz kırpa- i9?Y?QÎL#SKFSPGWCRj rak. Ütopyalar gibi, bazı klişeler de ,ESBIRLEñTIROYNA QGXJCPJCÖ güzeldir. Hatta değişmeyen bazı şey- ler de güzeldir ona göre. “Tutucu deği- lim ve fakat değişim, çağın gereği ola- rak peşinden koşturduğumuz bir serü- ven oldu artık; sanki her şey değişmek zorundaymış gibi bir telaşın içindeyiz gibime geliyor. Değişime uğramayıp yüzyıllarca du- ragelen şeylerin de büyük değerler ol- duğunu unutmamalı, her şey değiş- mek zorunda değil” der bir deneme- sinde. Cumhuriyet tarihinin en büyük aydınlarından birinin, değişim hak- kında bu alt çizişi “yeni” entelijansi- yaya göre bir çelişki belki de. Öyle ya, “değişime direnmek” gerici bir tını ve- riyor. Peki öyle mi? Elbette hayır! O pasajın sonunda, İstanbul’unun deği- şimine hayıflanıyor misal. Nelerimiz değişmedi ki! İnatla korumak zorunda olduğumuz. Biz, bazı şeyler değişmesin, yüz- yıllarca duragelsinciler, Ferhan Şensoy’lar dünyaya kazık çaksın isti- yoruz. Yeterince düşünürsek bir gün döner mi sahi? Kızı Müjgan Ferhan’dan ödünç ala- rak “İnadına sağlık usta”. Cin Ali Kupa Cin Ali Serisi Tombala Kartlari (10 Kitap)