Katalog

CUMHI7RÎYET 3 HAZİRAN 1978 YE SANAT EDEBİYAT 'MAPUSTAKİLER. Sabahat daha 4'ünde ne denizi bilir ne sokağı, adeta annesiyle birlikte mahkum olmuş.. l9ıl ÖZGENTÜRK Resmin bir büyük ııstasını daha yitirdik RESSAM ORHAN PEKER Turan EROL 11 mort 1978 günü, mutluluğun, barışın guvercinlerinden oluşan son sergisinde Orhan'ı görünce birden yüreğime bir korku cöreklenmişti. Bir korku veya onun elimizden koyıp gideceğj kuşkusu. O gün Orhan bano başka bir dünyanın eşiğindeymiş gibi göründü. Bu duyguyu lclmden uzaklaştırmak için miydi, bilmiyorum, ser giden, kaçar gibi, ayrıldım. O günden sonra Orhon'ı anılanmöan ayıramaz oldum. Gözumun önune en cok onunla otuz üc yjl onceki ılk karşılaşmamız geliyordu. Kardeşhkten daha yakın bir arkodaşlığın başlangıcı olan ilk karşıloşmo... 1945 yılının eylülündeydi. Gü zel Sanatlar Akademisi'nin yetenek sınavına girmiştim. Kar şımıza konulon olcıdan antik başı onümdekl kâğıdo cizmeğe cobaltyordum. Blrl içtenlik le omuzumo dokundu. Oönüp baktım. Kaytan bıyıklı, kıvırcık saçlı, ipince bir delikanlı. Gülerek benl yüreklendiriyor... «Adım Flkret Otyam», dedi ve ekledi. «Şurodo blrl doho var, görmeğe değer...» sonra, sınov salonunun bir başka kö şesine «ürükl«cfl, benl. Mlnyon bir kar a oğlanın iki adım ardındo durduk. Minyon, ama yakışıklıydı, caltşmasını izlediflimiz delikanlı, •acları ozen le taranmıştı. «Homer» büstünün yüzündeki ışık, gölfle oyun lannı ıkıntıtız, sıkıntısız, y»t« nekli ellerls •aptamaktaydı. Resim ••hpasınin koşesln» tutturulmuş sınava girls belg* •ine göz attım. Adı Orhan Peker'di... Orion Peker, o gunön ustun den cok gecmeden dikkatlcek mefle başladı. Kısa bir cüre Içinde, tanat dünyamızı ilglnc kişilijiyie zenginleştirert, güzellestiren ender sanotcılarımızdan biri oldu. Cok arayan ve cok seven, cok etkilenen bir ressam olduflu halde hızla özgünleserek kişilijini kabul ettirdi. Orhan, köklü bir eğitime ve müze külturüne dayanan. ne var ki asıl gücünü yaşomdon, toplumsal ve doflol cevreden alan, sürup giden yaşomla bes lenen bir resim bıraktı bize. Onun resminin en değerli yönü. sanatcmın kendi yaşamının. ilgilerinin, sevgilerinm aynası olmasıdır. Bu resimde ne kimi tutsak kafalarm istediği dozda güncel politiko kavgalarının izlerl, ne de aktarmacı öncülerimizin arodığı türden yenilık vardır. Orhan her iki kafaya da boş vererek bildiği. inandığı resmin en lyisini yapmoyı yeğledi. inanlı, direncll bir sanatçı yasamına ve tutu murîa sonuno kador bağlı kal dı. Resmin bir i?, bir uğraş ol duğunu anlatmo yolunda epey ce yol oldı. Resmin sevılmesine. yoyoınlaşmasıno yardım et ti. Resam Orhan Peker, öğret meni Bedri Rahmi gibi, kendi ne bir gelenek yarafmağa calışan cağımız Türk resim sano tının özgun sanatctlarından bi rı Olduğunıf kanıtlayah sayısız yapıt bırakarak öldü. Önu ülkemizde ressamlığı bir zanaat. bir M hüneri olmaktan öte, entellektüel bir coba, bir duşünme, duyma, duyurma yolu ve olayı düzeyine yükselten uo be$ yaratıcıdan bir, sayarak selamlıyorum. INCELEME ARASTIRMA r^ >>«. rs /^v rvT" A YAŞAMI 1927de Trabzon'da doğdu. Güzel Sonotlor Akademlsl, Bedri Rahmi atöiyesinden diploma oldı. Avrupa'ya giderek Oskar Kokoşho'nın Salzburg'daki yar akademtslne kotıldt, aym yı| Münih'de lltografllerinl sergiledi. Avusturya, Almaıv ya ve Ho.'/ando'da belli boşlı muzeleri Inceleyen Pefcef, bir süre de Poris't« kaldı. 1959da Turizm ve Tanıtma Bakanlığıno glren Peker yaptığı «Turizm Vılu afişi, Tokyo'do düzenlenen Ulutlarorası yarışında şeret ödu/ü kazandı. XXV. Devlet Reeim ve Heykel Sergisinde 1. ödülü kozanon Peker 1986'da yılın ressamı seçildi. Osaka'do açılan Expo'70 d'ilnya eergisindeki Türklye pavyonunun lc düzeninl yapmiftır. Peker, yurt içi ve dışında Wrçok sergiye katılmıştır. Peker, 28 mayı» 1978 19.30'da öldü. Istonbul Resim ve heykei müzesinde Ankaro'do Mlllt kütüphanede yerli ve yaboncı koleksiyonlarda yopıtlan vardır. / • de Orhan Peker U V u ı Yıl: Bin Dokuz Yüz Altmış Do kuz. Onuncu ay'ın üçüncü günü. Ankara'nın alışık olmadığı. güneşli bir günün sabahmdayız. Orhan resim yapıyor. Benim resmlmi yapıyor. Masonın üstünde kocamon bir kâğıt. Sağ eli durmadan işliyor. Kalem, aftıncı parmağı olmuş sankl. İrl gözleri ile ikide bir bakıyordu yüzüme. Suratımı Ilk kez görüyormuş gibi... Duraklıyan ell yenlden yel oluyor. Oostlarının portrelerinden bir sergi acmayı düşlüyordu. Nasıl anlatmalı, nasıl söyleme li bilmem kl, sözcüklerin hic bir işe yoramadığı yerdeyim. Sait FaIV. Orhan Kemal. Fikret Adil, babam Seyit Şadi, Ceyhun Atuf şim di de Orfıah Peker... Hepsl de, bir parca daho yalntzlığa Iterek bırakıp gittiler beni. Bu tür ölümlerin ardındon duyduğum acı, bir tür bencilliğe dönüşuyor. bir ceşit ka panma duygusuna götüruyor yüreğiml. ni. / Nevzat ÜSTÜS Devrimcilığlnin en saygın yanı da budur. Kimileri flibi, devrimci duşunlerden yararlanarak sanatını öne surmedi. Tom tersine. iyi bir ressam olarak devrimcıliğe katkırta Dulundu. Kendi sanatında yücelemeyen'ın iyl bir devrimci olamayacağı bilmcındeydf. Şımdi iki resmi var karşımda. Bi ri; benim porirem. ikirtcisi; balıklı kadın. Yani. İki tone Orhon Peker. 0 güvercinler de Orhan Peker'di. 0 atlar da Orhan'dı. Fikret Otyam. Ankara'dan Orhon icin gelmişti. Evet, sözcüklerin yetersiz olduğu bir yerdeyim. Belkj ilerde, ocılann azaldıği bir yerde, ben de O'nun bir portresini yazmaya calışırım. Bir tek şev le ovunuyorum. Şimdi. dünyodo pek cok Orhan Peker'in olması ile. O otlar, o güvercinler, bu bolıklr ko dın, hepsi bırer Orhan Peker... Du varlarımızı ve.bizi soylulaştıran Or hon Pakerler... Duvardaki resmime bakıyorum ve bir kez daha anlıyorum ki, o ben değüım, o da Orhan Peker. Ne güzel! Orda yaşıyor Ölmemiş. , Ellerini anımsıyorum. Sabah yelı gibi calışan elleri Son üc yıldır aynı sokakta yaşıyorduk. Aynı sıradaydı evlenmiz. Ne var ki, yeterince göryşemadık. Evinde son gördüğümde hastaydı. Sarılık butün ağırlığı İle gelıp konmuştu yüzune. Metin Eloğlu ile bırlıkteydıler. Oudaklarında yorgun bir gülumseme. Olum otı. kopısmın önünde kişnemeye başlamış da haberimiz yok muş. Olüm'e, ölmüş olmaya en kücük bir odun vermeden söylüyorum, sağlığında kendısine söylediğımi yine/ıyorum. Büyük bir ressamdı Orhon Peker... Dostluğundan orrur duyulacak bir insandı. Ne güzel atlar cizdl. Bozkırın otlannı ne guzel getirdl bizlere. O'nun atlarında bir kez doha sevdim at'ı. Şlmdi güvercinler cizmekteydl. Görmemiş olanların görmesini isterım o güvercinlerl. Yan saydam, yu vasına en gömülmüş olanı bıle ucu yormuş. gökvüzündeymlş gibi olan. gozlerl Orhan Peker güvercinler. Umudun, içtenllğin, saygının baş ya pıtları o güvercinler. Orhan Peker sloganların sonatcısı olmadı hle. ' Orhan, İrl gözlerinle, soluk esmer yüzünle, kücuk yapın, büyük yüreğime, ne güzel bir çocuktun sen. Öfkelerlnle, hırcınlıklarınla, kavga ve küskünlüklerinle. "«Î sevimli bir insandın sen. İcine kapanık suskunluğunla. mutlumutsuzluğunla, aslında ne yalnızdın sen. Yazınla, heyecanınla. düşüncen ve de dünyaya bakı$mla, ne cağdaş bir kişıydin sen. Kedilerinle, yorgun atlarınla, güverclnlerinle, nasıl da usta bir ressamdın sen. Bir mum söndü. Bu gözleri kamoştıron ısık ne? ' / / Salim ŞENGİL Orhan Peker'in el yozısıyla notları... ' ORHAN PEKER... KARDEŞÎM... «Ûlkemlzde ortalama yaşam süresi zaten kısa. Bu yüzden bizlenn kaybedecek zamanımız pek yok. Uykuyu kısa tutmakta yorar var. Aslında hep uyonık, hep oyık olabilsek ne iyl olurdu. Esklden. bir zamanlor öğle ajansı okunurken yatoktan kalkardım. Şımdılerda erkencıyim. Bu kuşkusuz daha umutlu olmak ctemektır «Kışınin umudunu tazelemesl ne guzel şey.». diye yczmıştın bcna. Birlikte olan günlerin tozelenmesi sayılabilirdl bunlor. belki de bazı hazırlıkların notlanması... Yaşam süresl kısadır, kısadır ya Seninkisine kısa. dıyebilmek de pek güc Kardeşlm Orhan Peker, bu yüzden Sen zaman yltlrmedin hic. bunlara tanık Ist8yenler olacok mı. bilmsm ki? Hic sanmam ama. resimlerln, canım resım'erin. yozı ve mektuplorın yetmez mi? Ya anılar? Üstüne üstlük Sen hep, uyanık, hep ayıktın. Mektubunu Sürdürelim biz gene: fişln <Joğrusu, ben her gün resim yaparım, resim yaşarım. Ressamın paletl kurumamalı derlm. öyle bayramdan bayrama resim yapıp ortalarda ressam dive aezinenlere hic manmadım. Oturup, sipariş bekfiyen dahil«rden de tiksinmlşimdir. Resim yapmak bir aşk Işidlr. Kırfc yıldır bu sevgiliyle sarmaş doloç yaşadık. Daha nice yıllara diyorum...» • ' Orhan Peker, Kardeşim blrlıkte yuruduk. Nedense gokyüzune bakmazdık. Ya da bakardık da, bırbirîmize göstermeden, buna özen göstererek, gücümüzü yalnızlıktakl kaiabolığımızı sınardık. Elle tutulandan yana olmak ne güzeldl, güclenirdik. Düşlerimızin, Senin ' resımlerin buralardan biaşlardı. Yukarıdan aşağı bakmak değildi'bu. Aşoğıdon yukarıya bokmak asıldı. Bir şey, nesne, bir insan. bir kulübe, at, kedi. saksı. ütü, ağac, horoz, üalık... ne bfteyim ben, bunlardan yukarıya cıkılacaktı. Çok coook uzaklordaydık bazılarından, tclerınde. Sen öz'ü bylmuştun. durmacasına bal yapıyordun. Aicakgönüllü Orhan Peker Kardeşim, bazı bazı hırcınhkların da eksik bal yapmandan doğardı. Bunu clğerine doldurduğun slgaro dumonındon, yudumladığın lckiden sormak mümkündü. Ölüm haberini, kabul edfirrmriim yaparken, yaşarken bağnozlıkdlye bir şey yoktur, tan, kuramMllıktan uzak duraslında. Slzl resim yapmayo maya özelllkle» dlkkat etmekcoyturon nedenler vardır. Bir teyim. Bulduğu bir iki şeyie yerenk, bir clzgi, bir corpıcı gotinlp kendinl tekror edlp durüntüyle yolo girersiniz. O r«ran patentci restamlaro da hep sim İyl bir resim ise. Içtrlğinl taşmifimdır. Bu tutumları ile birlikte getiıir. Kuramsal, anbir sevdalıdan cok bakkala bengaje sanat ölü doğmuş bir cozerler. Sattıkları mal İse. tacuk, bir kadavrodır. İçtenlikle nat eseri değll, eklemtye g«yapılan reslmlerln sözle, »özrek yok ya, icl kof kabaktır.» cüklerle savunulmayo ihtlyocı Bu mektubun burada bitmişyoktur. Yazarlıkla ressamlığı ti. Başka yazıların da vardır, birblrlerlne kanştırmamalı. Kalcevrende... Orhan Peker Kardı kl iyi ressam mesafını bir deşim, yaşadın gercekten resC'cek, bir deniz görüntüsünda samca, Ouydun gercekten inde anlotobilir. insan tasvlrlarl. sanco, onurlu, ödün vermeden. ne dayanıp Insancıl olmoya Doğa'nın icinden Ikincl bir dokalkışmak her zaman çıkar yol ğayı kurabıldin kısacık ömründeğll. Bu tür nlce resimde gerde. Balıkcıyla balıkçı, meyhacek insanı bulamazsınız da, dineciyle meyhaneci, ressamla yelim Morandi'nin şlşe reslmressam onurunda görüldün. lerlnde, Mondrion'da bu duyÇizginl kırmadın. bükmedin. guyu sezersiniz. Resim sanatıCok yolındın, ocık sözlü olmanın dlllnl okuyamıyanlor lcln yı, bunun yanısıra umuttan bu sözkonusu değil elbette. gız'ler, glz'lerden umut toplonOnlar İyl bfr resimde o resml ması İcin cevrende birieşmeleyapan sonatçının portresinl görı, kendinf dne otarak oluşturemezler. Ben başlangıçtan bururdun. güne dek hep somul resim yopBir gece yarısı. nasıl 6!üm tım. Yoşamadan, duymadan tek hoberini bana bir ressam ducizgi çlzdlğlml, renk sürdüğümü yurmuşsa, gecmiş yakındakl söyllyemezler. İnsanı, hayvanı. bir gecede de cAyvalık'da atelağacı, denizl, kediyi, kuşu, daye kurdum, calışıyorum. Atla ğı İle tüm doğayı sevglyle ingel resımlerl. yenllerimf adr. GülUkin EÜBAL Qar...i diye telefon etmiştın. Şaşırıyorum. Gercekten Inanmak öylesine güc ki. Orhon Peker Kardeşim. «ölüm gercekten acı, cok acı...>, diyor Ruhi Su. Bir kenardan kuşlar uçuyorlar, celenklere konmodılar ama? «Cok erken, sıra bizde olsaydı? Bendeydl..>, diyor beyaz sakah olon ressam bir Ağabey. Yaşar Kemal'in sağ gözünden yanağına elle tutulan öylesine bir yoş okıyor ki, cenesinde ucunu yakalıyor oncak. Fjkret Otyam, «Orhan Peker'in Resim Sergisi Üzerine> (Yeditepe, 1 Kasım 1954, soyı: 72) yazdığı yazısım mı anırrısjiyor acaba? Turan Erol ve Sen, Fikret Otyom bir socayağı idıniz Akademi sıralarında... Bir rea/m daho yapamıyacaksın Orhan Peker Kardeşim. Buna uzüldüğüm kodor, Senl yolnız anılarda yoklamak, boylesine bir kalıba sokulduğunu düşünmek beni kızdınyor. Nereye başvuracağrmı da bilmiyorum ya Kardeşim Orhon Pek'er. Bir Mağara olmuşum gibi. Bir resim sevmez glbiyim... Henüz sıcok ortalık, soğuduğundo gör ve seyreyle ne kadar yalmz kai müşüm. Ölu, ölu ayaklanm şındadır. Onlar lcln yasıy Anne benl pencereye cırum, Onların durumu beni t kar, denizl göreyim... nerede? mamen yıkıyor. Amacım o Gülşen Turan'm kızı iki Korsımda oturan genc koları cemiyete yararlı bir i mahkum. Biri yırmı sekiz, bıdın utanarok kalktı, kızını kusan yetiştirmek. rı dört yaşında. Kımbıhr dacaklayıp demir parmaklıklı Size buyuklerime sesler ho kac yıl yatacaklar ve Sapencereden baktırmayo başyorum. Cocuklar için cezı bahat kımbılir daha ne kadar ladı. Anakız benl unutorok evinde <KIREŞ» acılmasını ı masal öğrenecek. bir süre öylece durdular. Deca ediyorum. O mahsun ya KREŞ İSTİYORUZ mir parmaklıflın öte yanında rular bdbadan yoksunlar, b İster hırsız, isier esrarcı, arobalor sonsuz bir hızla gede anneden yoksunlar. Ann< ister adam oldürmüş olsun ciyordu. Uzakto denlz vardı, den yoksun kalmaması ici otuz kırk kadın mankum birAnaylo kızı yola, arabalara, siz buyuklerime cocuklarıı araya geldiklerinde. suclar denize baktılor. İCİn cok yalvarıyorum. anfatılıp bittiğlnde, hepsının Gülşen onoylo kızı dört yaortak tek konusu cocuklorı Not: Dertli bir anne siz şındakl Sabahat biraz önce oluyor. sesleniyor. izmir mapusonesinin kadın Cocuklorım mcKİur dururr Cocuklarım yonıno almak gardîyanıylo birlikte geldiler. dadır. Bir bucuk senedlr bc zorunda kalıyor bir kısmı. odayo. Kücük kız örkek babaları vefat edeli, henüz cc iki kışının bir yatakta yattığı kışlarla süzdü benl. anasının cuklarıma bir aylık bağlan havosız koğuşlarda, yaşıtltaeteğine yapıştı. Cok sonra madı. Ben sucumu Itlraf edi nndan uzak büyüyen cocukonunlo dost olmayı boşordık. yorum, ama o masum cocuk lor mapustaki anayo acı veO zaman istedl denizi görlarm sucu ne?» rıyor, mutluluk değil. Bir de meyl, o zaman mosallor anuzaktakıler var, O cocuklar YAZAN SAFİYE OLGUN lattı bona. Mopus bir cocune yapıyor? Bulunduğu evden K'mi kadın mahkumların gö ğun masalları. ben de sıze kacıp kacıp mapushane karuş günunde kapısnı tıkla onlatacağım. pısına. 'anam, anam' diye getan yok. İcerl duşen bilır, i NA2ARA GELDİK len dokuz yoşındak/ bir cocerde insanı yaşatan görüşe Sabahat'ın anası Gülşen cuğun oyküsünü an/attılar gelmiş eşin, dostun gülümse Turan cinayetten yatıyordu. bana. Dıyorbakır'dan İslanyen yuzudur. Gorüş sonras Altı yıl sekiz aya mahkum. ' bul'a tam uc kez kacak gelpaketler acılır. Beklenmedık, «Benlmde kendime göre miş. ac. susuz doyanmış maumulmadık şeyler insanı can mutlu bir ailem vardı,» diyor pushanenın kapisına. landırır. «Hele de kızlar... Kogözleri dolarak. «İki cocuğum cam olacak o yaman adam Mahkum kodınlar sözleşla yoşıyorduk. allaha cok şübana neler de getlrmiş!» mış gıbı «Çocuklarımıza kreş kür. Kocam işclydl. Petkim'acılsın» dıyorlar. ıBokıcılor Boyle zamanlorda kımsesiz dc. Nazara geldik biz. Bir köolsun. Biz toplum dışı olduk, mahkumlar kımsesızlıği, eziltünun kurbonı olduk. Yolunu cocuklanmız olmasın» dıyormışlığı daha yoğun yaşorlar. şaşıron birinin kötülüğüne lar. Cekılır bir koşeye sessızce yandık. Bir gün o adam kapıma dayandı. O da evMydi. Benden kendine teslim olmamı fstedl. Ölürdüm de teslim olmazdım, bıcakla öldür• SİYASİLERLE BİRLİKTE CEdum.» ZAEVLERİNDE BİLİNÇ ARTSabahat annesl anlatırken başını eğip ayaklarıno bokıMIŞ, ÇALIŞTIRILACAKLARSA yor durmodan. Gülşen Turon KENDİLERİNE DE ASGARİ ÜCbaşını kızmın altın sarısı sacRET ÖDENMESİNİ. ÇOCUKLAlanna gömüyor, ağladığını ben görmeyeyım istıyor. RINA KREŞ ACILMASINI ISGülşen Turon yenıden TİYORLAR. yaşıyor o uğursuz günü. Elleri titriyor, bir sıgara uzatıyorum ona, alıyor. cŞu saclarım bir gecede ağordı bacım var sen cektiğlm ocıyı ölc. Herjeylmiz dağıldı. Oğlan dördündeydi kaynanamın yonına gitti, Sabahat o zamanlor Ikl bucuk yaşındaydı yanıma aldım. Zavallı kızım. Sakakta oynamayı hic bilmedi. Kocom her hafta gelir ziyaretimize. Namusumu temizledim ben. Ne kocam kötiı soz edebilir hakkımda ne de başkolorı. Babosı bifir bunu, blzi hic bir şeye muhtoç komaz.» Sobohat babosından sözedildiğinl duyunca irl mavl gözlerinl ocp yüzüme bakıyor. Cocuk gözleri değil gözleri. Mavılerı yaşlı, yorgun. Birden eliyle saclarım gerıye ptıp kulağını ocıyor. İki oltın halko parlıyor kulağında. Bak babamdan küpe Isdlm, getirdl. Kolye Istedim getirdl, kolyeyl yftirdim ama. «BENİM DE KENDİME GÛRE MUTLU BİR AİLEM VAR> Yüzük Istedim getirmedi. Ben nlnemln yanına glttim. kücük köpek büyümüş, ben de buyumüşüm ama kücük köpek daha cok büyümüş. beni şalotururJar. Amo cocuklar dıBen bu cocuk sorununu ne varımdan cekip döndürdü. şarda do olsalar ıcerde de kadar anlatsam onlardan bıolsolar cocukturiar SepetGülşen Turan geldiğinden rının Safıye'nın mektubundaki lerden cıkon erığı de. kırazı beri ilk kez gülümsüyor. Kıgıbı anlatamam. Safıye kreş da ısterler. Mapus ı(c kadın zının konuşmosı, gulmesi her istıyor, mahkum cocuklarmın bırbırlnin duşmonı do olsa, ana gibi mutlu ediyor onu. hoklonnı kohramonco sovubiraz once kavgalann en yonorak: «Buradan cıkınca yeni bir manmı etmış de otsalar. hayat kurmak cetin olacok. «Biz mutlu bir aileydlk. So Kız. ben seni Cocuklarım birbirlerine yanumun doha da mutlu olmaboncı, Sonra Sabahat hep ka sını bekiiyordum. Oysa kader Cekil git ba$ımdan be palı yerde buyudu, sağlıksız, bu mutluluğu bize cok gordu. kadın... Başlarsam ceklngen...» Onaltı senelik evliydik bu se8o/le de ses'enseler birneden sonro kocamın fiuyu bırlenne cocuklar bunlorın, Sabahat sözünu kesiyor adeğistt Bizi dovup, vurmayo duşmonlıkların dışında bırakınasınm. pencereden denizi başladı. Elimden gelen fedolır. Cocuklar koğuşta ne kagormek istiyor, onası onu kârlığı yaoıyordum, yaranmıdar «komünı vorsa dOğal pencereye cıkarıyor. yordum, daha kısacosı anlatpaylaşıcısıdır. Anne televizyondoki demak cok zor. Kısocosı anloKomün sozu si/os.'lerle birniz böyle renkli.değil. Bu detayım. Kocom ne yaparsa l'kte gır.niş mopushanei'9. niz daha guzel. Anne ben bu yapsın onu öldürmeyi hicbtr Kadınlar sık sık soylüyorlar. denize giremeoi değil mi, tezaman dusunmazdim. Gunler«Bizim komun, bizim kolevizyondaki cocuklarla oydir bu soruyu kendime sorumım...» nuyamam değil mi, onlar beyorum. Kocomın olumune seni kumlarına sokmazlar değil " Sıyasılerle birlikte kadın bep nedir? Nasıl kıydım eşimi? rvaltkümlann polıtık bıdncleri me ellerim kırılsaydı. Gunler«Görüyorsun,» diyor Gulde hoyl) ortmış. icerı gırmedir ağlayıp sızloyıp kanlı yaşşen. «kapalı yerde bunalıyor. den once hangı partıye oy lar aokuyorum. Kocam İcin Tek avuntusu televizyon, averdığmi bile anımsamıyon yuz sene yatsom azdır. Cünmo orodaki cocuklardan korNaz|ı yenı ınfaz yasasının aku oyle bir ocı cekiyorum ki, kuyor. Çocukluflunu bilmedi na/asoyla ceiıştığmı soyluhicbir zamon böyle bir seyi ki... Şu eozlerimi aynen yaz yor, şoyle acıklıyor bunj. öldürmeyi duşunmedim. Kimİnsanlar aftan yana olunuz. «Emeğimi ozgurce kullanse benim icimi anlayamaz. Yavrularımız ana baba şefmak bentm onayasal hokkım. Zaten benim dunyam kararkatinden uzak, kimileri sokak Mahkum clduk diye bu hakkılık, benim icin dünyanın en oriosında sararıp soluyor. Hic mızı ciğnetemeyiz. Madsm guzel yer/ni verseler cezaolmazso ufak bir of cıksoyçaiışacağız bazı haklarımız evinden farkı yok. Cünku en dı da cocuklar ana babalarıolmalı. jşçilerin hokları gib değerli varlığımı kaybeitım. na kavuşsaydı. Biz kadın hnklorımız olmolı. Ayrıca aEşimi toprago soktum. Komahkumlar buna daha cok lacağımız ucret asgori ucretnun beni affetse bile ben sevinirdik. Sayın Adalet Baka ten az olmomalı. Hakkımız kendimi offetmem bu kadar nıno rica ederim.» bizim!» ocıya karşı yaşamak zorunGulşen'ın söziönni oîduğu Nazlı'yo kotılanlor var, kar dayım. gibi yozıyorum. Sabahat gozşı cıkanlar var. Avludan gülermi dikmiş bano bakıyor. Çunku uc boynu bukuk yavneş cekıldı, akşam oluyor. Ben bir masal anlotacarum var daha cok kucükler. Yemek soatl yoklaştı. Uzun bir aSC.fi Hnhn hnei™»» ğım. Bir varmış bir yokmuş, Bir kızım on bir yoşındo, oğ