29 Mart 2024 Cuma English Abone Ol Giriş Yap

Katalog

Aylar
Günler
Sayfalar
DÖRT CUHHURim 26 Ocık (976 kOHÜNİLH TEaitfti v/ARPÖL, AMEltLtR ZAtf if EDE&M 8EVFENDi... 8«FEMDkİMl MEtLft B OEN MNRA (dkKuVt MulLA (AfKmi tlKTf ,t AMtlt KAO.ÖEJl£WMiZıN D BoVlE İLMİ.BÖYÜ ^RüEMPfBâHf U îYiDİIt.^HADAiViölMAJİHitf L ) İ l EİfcHAKrA DiLfcRitf. 0iZitf MAtoZAflMll 8u|<0MPA Î ABDULCANBAZ VATAN DEDİLER Taiip APAYDIN 51 Ee* . Hep guluştüler. Onu bırakın da, yarın nereye gidıyoruz, bılen v»r mı? Var Duşman neredeyse oraja. Nerede düşman • > Bursa toprağından saldınya geçmiş Büam teğmen söy YILANI ÖLDÜRSELER Atlar köye kadar doludııpn . Hasan avluda terkıden yere atladıfında ofkeden kudurmuştu. Iner ınmez yola, anasma dogru atıldı Hemen arkasmdan yetısıp yskaladılar getırdıler Hasan ellerinden kurtuluyor, kaçıyor, yo1« düşüyor, onlar yakalayıp gerısın geri getinyorlardı. Hasan'ın ellen yüzu, kolları kan içınde kalmış, yepyenı gıyıtlerı paramparça olmuşru Birkaç kocaman adam Hasanı yakalamış, Hasan durmuyor debeleniyordu Buyukanası emır verdı «Ehnı ayağmı bağlayın su kttpegın.» Sonra da hemen caydı . «Yapmayın, lncıtmeyin benım torunumu,» diya yanına geldı. «Dur yavrum, dur kara gozlüm, dur aslanım, dur, çok yoruldun. Vay yavrum, vay benım aslanım, ana başkadır, ana1 Analık batsın anahk Bak. oğlum senin anan da benım oğlumu öldürdü. Bak sen bır anandan. üstelık de babanın kanlısı anandan vazgeçemıyorsun, ben dag gıbı babayıgıt oğlumun kanından nasıl vazgeçeyım, babayıgıdım, Hasanım. Oglumun ocilnu almadan bu dünvadan gidersem. şu kara topraga gırersem benı toprak kabul eder mi Hasanım, ya ben ne yapayım torunum, babayıtldimın oğlu, analık batsın analık . Analık batsın . Bak duşmanım g o zumun onünde allanıp pullanıp salınıp gezıyor, benım dağ gıbi vığıdım kara topraklarda çürurken Hasanım, aslanım, yavrum. Düşmanım giderken, yüregımın bır yansı, oğlumun kokusu, oğlumun dunyadakı tek armağanı da onunla, oglumun kanlısıyla bırllkte gıdıyor, ben olmeyım de kımler olsun Hasanım. Koyverın onu, koy\'erm Hasanı, canı nereye ısterse oraya gıtsın » Hasan adamların elınde çırpınıyordu daha Çırpmıyor, adamların onu tutan ellerını, agzına neresı gellrse oralarını ısırıyordu Adamların ellen kan ıçüıde kalmıştı. Mustafa yanlarına vardı usulca. «Bırakın Hasanımı», dedi «Bırakın babayıgıt oğlumu. Anasını bırakmayacak. Varsın bırakmasın. Onun da, onun hatın benım yanımda babasının hatırıdır, ana sının da bundan sonra yerlerı başımın ustUndedır. Şımdı gıdın arkadaşlar, Hasanı yamnıza alın, mademkj boyle, mademki yığıt yığenim boyıe ıstıyor, yolda Esmeyı bulun getırın evıne Bundan sonra ona hıç bır şey soylen meyecek, bundan sonra onun ye rı hepımızın başının üstünde olacak Ne yapalım, anası bızım kardeşımızı, oğlumuzu oldürtmuşse onun da babasını öldurtmuştur Baba gayretı gütmeyen, babasının kanını yerae koyan bır ınsan olacaksa bız ne yapalım. Babası kanı yerdeyken bakalım nasıl kara toprakta yatacak, bıze ne, bızım kardeşımızse o toprakta kemıklerı çatırdayarak çüruyen, mezarında bıle rahat yuzu gormeyen, kıyamete kadar ağlayacak olan, kıyamete kadar mezan kurumayacak olan, Allahın Peygambenn huzuruna vannca onların yuzlenne bakamayacak olan onun da babasıdır Kanı yerde kalmış olanı, o bılmez mı dır ld . Hasanı bıraktılar Hasan bırakılınca dmgınleştı, hıç bır şey olmamış gıbı, yorulmuş, derın bır huzne batmış. orada sofanın ortasında kalakaldı Adamlar kır lı mendıllenyle kanlannı sılıyor lardı Hasanın yuzu kanıyordu. O, oralı bıle değıldı Can kulağıy la amcasını dınler gıbıydı ya baş ka yerlere dalmıs gıtmıştı. Bır YAŞAR KEMAL Desenıer: ABiDiN DiNO Yalnız Bursa toprağından mı' Her yer düşman oldu ağzina tükurduğum. Onun ıçın ne tarafa gldeceğımız bellı degıl Çerkez Etem de Eskışehırdeymış emme dün cepheye gıtnuşler Duşmanı ılk bız karşılayacağız demişler. 1yı be, aferim Çok ovduler, şunları bır gorseydık. Gorürüz ınşallah Belk; de yan yana savaşa gideriz Atları çok bakımhymış ağa Hep kadana atlarmış Egerlerı, koşumlan gumüş kaplıymış Kendllerı de yaman adamlarmış Urbaları Ingiliz kumaşındanmış Göstenşe bakma sen. Yonanlılar da gostenşlı lyı savaşacaklar mı, ondan haber ver. Savaşırlar herhalde Herkes beğeniyor. Pekı ya, parayı nerden buluyor bu adamlar' Bize vermiyorlar da onlara nasıl verıyorlar"" Teğmenm dedığıne gore devlet vermıyormuş Zengtnlere baskın yapıp kendılen alıjorlarmış Bursada, KUtahya'da zeneınlerı hep soyup sovana çevlrmışler. Bızde mı oyle yapalım yanı' Yok yavu, bız askerız. Asker öyle şey yapmaz. Onlar asker değil mı' Asker emme başka cins bır asker Allah Allah, nasıl ış bu, akıl ermiyor. Bir de nıye bu kadar gen çekıldık' Hemen saldırsak ya' Mahmut yanının üstüne dogruldu. Buna kurt oyunu derler arkıdeş, dPdi Kurt peşıne duşen kopekleri ınıne doğru çeker. Mahsus onlerınden yavaş gıder. yakalanacak gıbi yapar. Hele acemi kopekse, bittı. Kurdun ınıne kadar yanaşır. Işte o zaman kurt pençesını attı mı, acemı kopeğın ışinı bıtınr Bu Yonan şimdı sanıyor kı, cGeldığım yerlen hep yuttum, bıtt: > Yoo, bitmedı. Dur bakalun hele, sonunu bekle Hep Molla Mahmuda bakıyorlardı. Benım bıldığım Kemal Paşaysa, dedı. Çok isler var işın içınde Bekleyın de görün. Çorumlu Resul'ün gozleri parlıyordu. Sen nereden bılıyon Kemal Paşayı kardaş9 dıye sordu. Bılmem ml, Çanakkale'de komutanımdı. Koca Ingılız gâvuruna kulâhı ters gıydırdı. Şımdı onun uşağını mı haklayamıyacak0 Doğru valla. Ben de tanıyorum. Ankara'da bır gün nöbetteydım, onumden geçtı «Merhaba eUadım» dedı bana. Bır bakışı var kardaşım, ne deyun sıze . sungü ucu gıbı, ınsanı aelıyor Savaşa gırersek başımızda o mu bulunacak? Elbet o bulunacak. Her şeyi o ayarlıyor. Yok be, Kemal Paşa Ankara'da Olsun. Her gun gelıp gıdıyornıuş. Pılânlan hep o hazırhyormuş lyı oyleyse Yonana bır guzel dayak atarız. Atalım emme bılmem kı . Ta buraya geldığıne gore guçlu ellam Ne kadar guçlü olursa olsun, kendlru çok dagıttı. Taa nerden nereje, bu cepheye asker mı yetışır1' Sonra bılmedığı bır memleket, halkı yabancı. Onun ıçın işı zor Dogru, bırçok şartlar bızden yana. Inşallah haklanndan gelırız Gelırız carum, başka çaremız yok Kemal Paşa ne demış? «Duşmanı \atanın bağnna gomeceğız» demış. Zatı bunlarda akıl olsa, ta buralara kadar gelmezlerdı. YuUmıyacağm lokmayı ağzına alma demişler. Bızim teğmen ne dedı, «kusturacağız o lokmayı • dedı Eskışehırlı Azmı ızınlı çıkmıştı. Koltuğunda ak bır torbayla ıçenje daldı Heey' dıye bağırdı Herkes avucunu açsın Sıze kavurga getırdım Emme bırer a\uç, fazla yok Az veren candan . Hay saşıyasın, getır bakalım Haceh ellennı bırbınne surtuyoıdu Yenı tıraş olmuş yuzvl parlamıştı Azmı arkadaşlarına bırer avuç kavurga dagıttı. Kavrulmuş buğdajla mısırı herkes kutur kutur yemege başladı. Yuzlerıne bır mutluluk jayıldı Mahmut koyunu duşundu. Şımdı evmde olsa\dı Anası ocakta tavayla kavurga pışırseydı Sedıre ogluyla karşıhklı oturup sıcak sıcak jeselerdı Bırbırlerıne gulerek, bırbırlerının ağzına atarak, bulmaca oynıyarak Muradm yuzunu gorur gıbı oıau. «Boba boba • dıyen sesı kulaklannda yankılandı. Kısa bır sure evının havasmı yaşatmıştı bu bır avuç kavurga «Uff • \aptı kendı kendıne Bır verlen derın derın sızladı. Sırtustu jatıp tavaııa bakmaya başladı Incelmış karayagız yuzu acılar ıçındeydı. Haceh karşıdan kendısını bakıyordu Durumunu anlamıştı. Son ka\urgaları agzına atarak yanına geldı, Ne o, dedı I\e düşunüyoıı? Hıç KbyU duşundüm Neyını duşunuyon koyün' Asıl bızi dlışun. Yarın gıdıyoruz Nereve gıdıjoruz, ne olacagız'' Alnımıza ne yazılı ıse o olur Haceh. Oyle he Bakarsın bozarız duşmanı Eşekten duşmuşe dondüruruz Onumuze katar keçı sürusü gıbı kovalarız. Yakaladıgımızı zımbalanz Ne dersın ha? ilahmuaun juzu çozuldu, (DEVAMI V*R) ledı AMCASI MUSTAFA, UZUN UZUN SOYLEDL. «MADEMKİ BOYLE, MADEMKi YiĞiT YEGENiM BOYLE iSTiYOR, YOLDA ESMEYi BULUN GETiRiN EViNE, BUNDAN SONRA ONA HiÇ BiR ŞEY SÖYLENMiYECEK; BUNDAN SONRA ONUN YERi HEPiMiZiN BAŞININ ÜSTÜNDE OLACAK. NE YAPALIM, ANASI BiZiM KARDEŞiMiZi, OĞLUMUZU ÖLDÜRMÜŞSE, ONUN DA BABASINI ÖLDÜRTMÜŞTÜR. BABA GAYRETi GÜTMEYEN, BABASININ KANINI YERDE KOYAN BiR iNSAN OLACAKSA, BiZ NE YAPALIM..» •» 0 *<*rj; Yaşhbirisi â "Ocağı batası ^ Esme, Halil hortlamış yerde kalan kanını istiyormuş,, diye bağırdı... duş goruyordu, anasımn koşarak gerısın gerı dondüğu, yolda duşe kalka yürtldüğu duşunu. «O bilmez ml ki kanı yerde kal mış bir baba, kıyamete kadar me zarında ağlar gıder. O bılmez mı kı, kanı yerde kalmış bır baba kıyamete kadar kanını yerde ko jana beddua eder O bümez mı kı, kanı yerde kalmış bır baba Mezarında hıç hıç uyuyamaz O bılmez mi kı O bılmez mı ki kanı yerde kalmış bırısı kıyamete kadar mezarında uyuyamaz » Sustu. Yüzünü dayanılmaz bır acı burüdtı. Yüzunun çızgıleri genldı, derınleştı, acıdı. Kendı voresınde bırkaç kere donmeğe başladı. Ellerinı çırpıyordu durmadan Gdzlerı buyümuş, oylece koskocaman kalmıştı. Bir şey söyleyecek oluyor, duruyor, söyleyecek oluyor, Hasana bakıyor, boynunu kırıyor, \azgeçıvor, yemden yüruyordu. «O bılmez mi kı.» dıye bağırdı . «O bılmez mı kı, o, bılmez mı kı.. O » Sesı kirp dıye kesıldi. Hızla yürüyor, kollarını sallıvor, bir yerlere, bır kimselere vumruk sallar gıbı bır delılıkte devinıyor, duruyor, dıngmliyor, sonra Hasana bakıyor Bedenı sü nüyor, kısaüyor, açılıp kapanıyor. «O bılmez mı kı .» Bacaklanm uzun uzun açıyor, anasının yanına gelıvor, ona bakıvor, yuzu ona baktikça acılaşıyor. «Bu, bu bu anadır Bu ana nasıl olmesın oglunun kemıklerı mezarında tırtır tıtrer. zangır zangır ederken Bu, bu, bu ana dır, anadır » Anadır, derken sesı acılaşıyor, boguluyor, ağlamsı, bır yas ıçınde ses oluyor, hıçkınr gıbı. «Bu anadır ana . O bılmez mi kı. Hasan bılmez mı kı.» Ses tok, gmenlı, acı, yorulmuş çaresız » «O, bümez ml ki kanı yerde kalan bır ınsan mezarında kalamaz nortlar.. Kanı yerde kaldığın dan ben ner gece, ner gece kar deşımı ak ketene borünmuş, avluda doaşırken gördum. Gor dum kımseye demedim. Bır gece kalktım kı, dsğ taş ınlıyor. dışarıya çıktım baktım kı kapısımn onünde bır ak kefenli duruyor. Baktım ınleme ak kefenden gelıyor. Yanına yaklaştım, yaklaştığım kışi benım kardeşım, yuzü solmuş, apak olmuş. Kardeşim, kardeşım. dedım. Kardeşım Kalıl . Hiç bir şey demedi, suzuldü gıtti mezarlığa dogru. Inıltı arasından bır ses duydum, oğlum Hasana soyle, benım kanımı yerde komasın. Benım kanımı anası olsa da blr kadınm boymında komasın Toprağın açüdığını, Halıün mezarına gırdığını mezar kapandiKtan sonra ınıltının kesıldıgını duydum » Hasana yaklaştı. Hasan onun soluğunu boynunda duvdu. •Neden soyledım bunu çocuga, tuh, ben de adam mıyım kl, tutamadım kendımi de babasının hortladığını, kanı yerden kalkıncaya kadar da hortlayacağını çocuğa soyledım. tuh. Olacak ış mi' Sımdi bu parmak kadar çocuk babasının kanını yerden kaldırabılır mi ki, babasının kanlısı da anası oluncadır kı, çocucağın da elınden bir şey gelir ml kı. Tuh be, tuh bana..» Eşığe doğru yunıdu, eşığe gelince durdu genye dondü: • Sız gidın Hasanla. bır ata bındırın Hasanı da anasını da alm gelm Mademki vıienımızın anası, yaya yürumesın fıkara. Kardeşımızın kanlısı ya, yığenımızın, babayıgıt Hasanımızın da » Sozunü bıtirir bitırmez yürüdu çıktı gitH. Mustafanm kansı Döne geldl kocası çıkınca Mustafayı aldr «Vay yavrum vay,» dedı. cVay canım Hasanım, oksuzum vay, ne olmuş sana boyle, kan ıçmde kalmışsın Dur yuzunu yuyum da oyle gıt ananı karşılamaga » Dışan çıkardı, yüzünu bır ıvıce yıkadıktan sonra kanı durdurmak ıçın ılâçladı. Adamlar atlanmışlar kapıda beklıyorlardı. Bır tanesı uzun kolunu uzatıp Hasanı yerden alıp terkısıne attı yola düştuler. Gun kavuşuyordu kı Esmeyı gordüler. Esme boztopraklı bir yamaca oturmuş, olduğu vere yumulmuş öylece duruvordu. Gorüp yanına vardılar. Esme öylesıne dalmıştı ki onlann geldığinden haberi olmadı. Hasan hemen attan atlayıp anasının yanına geldi: «Pen geldim ana, haydi gidelım» dedı Sonra da usulca. kulagma egılıp, «Babam hortlamış,» dedl. «Emmim görmtış, köyün hepısi de görmüş. Görmeven kalmamış. Ak bir kefene burüniip de mezanndan dısarıya uğramış. Inıldeyip duruyormuş » Esme onun duyulur duvulmaz, sınek vızıltısı gıbi sesmden hıç bır anlamamış, sesını duymamış tı Ya da Hasana övle geldı. Hasan'ın ıçine bir korku düşmuştü Bu hortlak adam anasmı oldurmeğe mi gelmıştı acaba? Korkusu jnttıkçe buyuyordu. Ar.a sına sokuldu: «Havdı kalk evimlze gidellm Ne vapalım onu, her geca kapımıza gelıvormuş. Geldıği dofru. Bır eece de ben duydum inıl tısını, uza^ uzak durmuş inildıyordu babam. Haydi gıdelim » Anasını elınden tutup kaldırdi. Altlılar orada durmuşlar ana i^ula üakıvorlardı. Esme bpsı verde atlılara doğru zorla bıı ıkı adım attı. Atlılardan bınsl attan inip atınn üzengı !ni tutup Esme\i bındırdi Hasanı da alıp atın terkısme koydu Yola koyuldular. Eve geld'klerınde bütün kövü konc.»ın avlusu**ı bırikmiş bulıiilar. Hıç kımseden ses çıkmı vordu Esmevi gorünce derınden bir uğnif'i ffîbi homurdandılar. Kp'ababktan vaşlı bırısi: «Esme, Eöme» dıve bağırdı «Ocağı hP"<îi Esrne, Halıl hortlanıış Halıl hortlamış. Görmayen kalmadı onun hortladığını ko"de Yr** kalan kanını ıstiVerin Halıl''n kanını n k n ı K c n ı verrnpzsn eğer Halil'ın kanmı, Hortlak oğlunu alır da gıder alır da gıder » Esme kalabalığı yanp. hlç bır yo^ .kmadan içenye gırdı. Y A R I N : ÜRKÜTEN SESSiZLİK GARTH »U DiŞi BOND «ey ouua. S OOICUMMAMtA O O J2D2
Abone Ol Giriş Yap
Anasayfa Abonelik Paketleri Yayınlar Yardım İletişim English
x
Aşağıdaki yayınlardan bul
Tümünü seç
|
Tümünü temizle
Aşağıdaki tarih aralığında yayınlanmış makaleleri bul
Aşağıdaki yöntemler yoluyla kelimeleri içeren makaleleri bul
ve ve
ve ve
Temizle