Catalog

MMSNADI ÖDtl.l.l Rİ 1992 Ş S e ç i c i İ İ R Kurul: K I T A B I Karaörcn, DENİZ, UNUTMA ADINI Kitaptan iki şiir ATAVRATSİLAH Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahımsuskun. Sırtımdan kaç güneşi aşırtarak yürüdüm. Yok. Damarlarımdaki alkolü kolonyayla sildim Yok. Yükseklik korkumu dirseğimle dürterek Kentin bütün üstgeçitlerinden geçtim Evlerde kabuk bağlayan yaralarımı dışarda rüzgâr örseliyor Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahımsuskun. Yok Sevgilim. Olamadım. Içkileredaha birdadandım 1182734. Mesai saatlerinde aranılacak. Yok. Artan her günüm sanki ölüme ekleniyor. Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahımsuskun. Kiraz dalına asılmış bir mendil gibi kaldım Bekliyorum tarihin kaçınılmaz fırsatlarını Yok. Sevgilim, Duasız birdln arıyorum. Yok. Leylî bir uyku. Alnı örselenmemiş bir insan Gece yatıya gelen bir umut. Gündüz giden bir ehli müslüman . Yağıyorum durup durup bütün yağmurlanmı Türklerin anayurdundayım. Yalnızım. Alkol. Yok. Savunduğum her şeyin savunmaya geçtiği.Tanrım. Yok. Boğulsam cezir oluyor, yaşasammed Artık evcil olan kelimeleraranıyorum: Oda. Pipo. Kitap. Çocuk. Ev. Aile. Iş. Otobüs. Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahımsuskun. Ancak otuzüç gün üç gece ağlasam avunurum Yok. Küçük Asya'dayım. Ninem Rum. Dedem yüzbaşı Kanım A Rh pozitif. Çok bira Içince negatifleşiyor. Yok Sevgilim. Bilemedim. İki taşı çatıp biryapıkurmayı Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahımsuskun. Kanım çekiliyordünyayıböyle düşününce Yok. Sanki durup dururken saçlarımseyreliyor. Sıcak oldu. Genleştim. Konformist filanoldum. Yenik bir hayvan büyütüyorum koynumda. Yok. Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahımsuskun. At. Avrat. Ve silah. Su. Ateş Ve toprak. Bütün dinleri böyle kandırarak dinimibuldum. öldüğüm gün davula üç kez vurulacak. Tören. Yok. Kalbim. Bir ayrılığı çalışor kampana. Tren. Yok. Seni istasyonlarda kaç kere öptüğümü sayamıyorum Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahımsuskun. 365'le 35'in çarpımı neyse ona göre kurdumkendimi Ondan ötesini ister eksilt ister çoğalt Devrim misin nesin ver artık şu adresini.Yok. Inkılâp! Inkılâp! Inkılâp! Inkılâp! Rcfik üuıİHif, Doğaıı lh~l<w Zeyyat Selimoğlu. tl/un1 Kahacalı, Snnıi ( Yayımlanmami} }//> dulmıla hiçbir yapıl yeterli oyu suğlayamumıştır.) Ahmet Erhan 1958 Ankara doğumlu. Çocukluğu Akdeniz kentlerindc geçti. Gazi Eğitim Fakültesi Türk Dili ve Edchiyalı Bölünıü nü bitirdi. Bu güne dek sekiz şiir kitabı yayımlandı. 1981 yılında ilk kitabı Alavakaranhktaki Ülkc ile Belıçet Necatigil Şiir Ödiilü'nü kazandı. Diğer kitapları : Yaşamın Ufuk Çizgisi (1982). Akdeniz Lirikk'h (1982), Sevdcı Şiirleri (1984), Ateşi Çalmayı Deneyenler tçin (1984), Zeytin Ağaa (1984), Öliim Nedeni Bitinmiyor (1988), Deniz, Unutma Admı (1992). Erhan evli ve Deniz adında bir çovuk salübi. Ahmet Erhan: 'Şanslı bir şairim' Şiir kitubı dalındu birincilik ödülünü IW2 husımı Dcni/, Unutma Adını adlı kitubıylu alan Ahmel Erhan ilc Türkiye'de şiir üzerine söyleştik. İlk şiiriniz nc zaman yayıınlandı? Türk ijiiriylc il^ili düşüncderiniz nclcr ? •• İlk şiirim, 1476 yılında Ataol Belıramoğlıı'nıın yönetliği Mililan dcrgisindc yayımlandı. O yıllar Türk şiirinin "Hayal Çizgisi"nc sadik olduğu yıllardı. Günütnü/dc ya/ılaıı şiirin ise bu çizgidcıı çok ıı/ak olduğunu görüyorum. Ö ci/giye yakın olanlar isc, ncdcnsc yok sayılıyor. Bcn o çizginin kalıcı olduğıına inanıyorum. Marjinallik adına yapılanları isc giiliimseyerek izliyorııııı. Bcn şiiri Drunas vc Külcbi'den öğrcıulım. Onlar bugün nasıl vakur ve yalın dııruyoılarsa, sözünü ettiğim, Türk şiirinin hayal çi/gisi de oradadır ! Şairin »kııruyla buluşması konusunda ııe K'l>i sorunlar yaşanıyor ülkemi/dc ? •• Şanslı bir şairim ben. Hiv dcğilsc kitaplarım belli bir zaman içerisinde tükeniyor vc bcn hiç değilsc telil" alabiliyorum. Çiçcklcr hariç ! Okurdan yana şikâyetim yok. Türkiye, Dünya'dan çok farklı dcğil. Bizde şair var. Iddia cdiFdigi gibi okıır yoksa, bu biraz da iddia sahiplerinin sorıınu. Yeterli sayıda şiir okıırıı var nıı I iirkiye'de? •• Okur yok dcniliyor da, 1 ürkıyc'nin ufkunu siyasetçilerimi/ kadar göremiyoruz gibi gcliyor bana. Türkçc bir Latin Amcrika pallamasına gebe. Dilerim yayıncılanmız da aynı düşünccdedir. Aynca Dünya'da gelişen olaylan Türk edcbiyatcıları olarak yeterince kavrayabildiğimi/i sanmıyorum. Ne gariptir ki, devrimciliği, lutuculuğu, libcralliği köşc dönmeciliğe dönüştürdük. Bütün bunlara rağmen bir Türk şairi olmaktan onur duyuyorum. Ülkemin çclişkilcrini bile scviyorum. Bu kendi başına şiirin ncdcnidir. ^ Gözyaşım katmerlenir avucumda Bir gül açar delimtırak Kalbim, göğsümdeki payanda Bu gece sarılıp yanyana yatsak Yalnızlığı suvaran şu sokaklar Tekil ayakseslerinin çoğul sessizliği Ülkenın damarlarına ekmişler Bir ölçek korku, bir ölçek ölü gözü Ve Türkiye'de şair olmak Her ahval ve şeraitte gülünç bir şeydir Çünkü vatanın bütün kaleleri zapt olunmuş Ve bütün tersanelerine girilmiştir Yağmurumkalakalır kapımda Yarımyamalak bir hüzün rakıyla çiftleşir Salaş meyhanelerde yüzler morarınca Yalnızlığım aklanır, süt gibi olur Ve Türkiye'de şair olmak Gerçekten gülünç bir şeydir: Kutuplarda yangın! Kalbim, bugün başka biriyle çıkma Kötüyüm, dalsızım, duraksızım... 18 CUMHURİYET D E f l 8 İ 2 8 H A Z l R A N 199 2 SAYI 327