Catalog

4 cEGE 28 ARALIK 2010 SALI Manisa Selendi’de yaşanan olayların ardından göç ettirilen Roman yurttaşlar, zor koşullarda yaşamlarını sürdürüyor elendi’de olan bitenin ardından iyi ya da kötü düzene soktukları hayatlarını da geride bıraktı Romanlar. Şimdi yeni bir yerde, yeni bir hayat kurmaya çalışıyorlar. DRAM SALİHLİ’YE TAŞINDI S OZAN YAYMAN SALİHLİ Onlarınki tam anlamıyla dram. Ait oldukları, doğup büyüdükleri kentlerinden sürüldüler. Bir iki kişi arasında, olmayacak bir nedenden çıkan kavga büyüdü ve göç yollarına koyuldular. Her şeylerini arkalarında bırakarak ayrıldılar şehirlerinden. Üstelik bu sırada kıştı. Gidecekleri yerde ev, bark yoktu. Hüküm yazılmıştı bir kez ve geri dönüşü olmayan yola koyuldular. ‘DEVLET BİZİ UNUTTU’ Şehitler Mahallesi’ndeki evinde konuştuğumuz 56 yaşındaki Süleyman Koca, ilk olarak “Devlet bizi unuttu” diye söze başlıyor. Nedenini sorduğumuzda, kendilerine ev sözü verildiğini ancak bunun karşılığını bulmadığını söyleyerek, başlıyor anlatmaya: “Selendi’de, 40 yıllık birikimim gitti. Orada tütün işi yapıyordum. Herşeyim bir anda elimden uçtu. Burada ne işim, ne bir evim... Kirada oturuyorum. Kirayı kaymakamlık karşılıyor ama nereye kadar karşılarlar onu bilmiyorum. Devlet bizlere ev alma sözü vermişti ama bu söz aradan bir yıl geçti hala karşılığını bulmadı. Eli iş tutabilecek gençlere iş bulundu ama bu işler kimseyi memnun edecek gibi değildi. Günde 1520 lira yövmiyeli iş değil de, gençlerimize sabit gelirli iş bulunmasını istiyoruz.” rıyor. Yetkililere, Erdal Uçkun’un kira yardımının niye kesildiğini soruyoruz. Yanıtları, Uçkun'un üzerinde 4 otomobil olduğunu bir adet otomobilin de eşinin üzerine kayıtlı bulunduğu ve ailenin ekonomik olarak düze çıktığı yönünde oluyor. Muğla meydanına sahip çıkıyor (Cumhuriyet) Muğla BelediMUĞLA yesi’nin eski garaj bölgesini konut alanına dönüştürmesine tepkiler sürerken, Mimarlar Odası Muğla Şubesi yürütmenin durdurulması istemiyle İdare Mahkemesi’ne başvurdu. Yapılan başvuruda, söz konusu alanın konut alanına dönüştürülmesinin şehircilik ve koruma ilkelerine, imar planına, hemşehri haklarına ve Avrupa Birliği normlarına aykırı olduğu vurgulandı. Oda Başkanı Ertuğrul Aladağ, “Bu meydan Muğla için yaşamsal değeri olan bir meydandır. Eğer kaybedersek şehir merkezi dışındaki Düğerek’ten ya da Akçaova’dan ödünç meydan alabilecek değiliz” dedi. (Fotoğraf: ÖZCAN ÖZGÜR) MESLEKSİZ, İŞSİZ... Bu sırada yan evdeki komşu 1974 doğumlu, evli, mesleksiz, işsiz ve 3 çocuk babası Mehmet Koca geliyor. Evine davet ediyor. Gidiyoruz. Eşi Suna Koca karşılıyor. MehmetSuna Koca çifti diğer Romanlar kadar karamsar değil. Salihli’ye gelmelerinin üzerinden bir yıl geçtiğini aktaran Mehmet Koca, “İyi, kötü bir yılı geride bıraktık. Sağolsunlar bizimle çok ilgileniyorlar. İhtiyaçlarımızı karşılıyorlar. Harçlığımız olmadığında harçlık veriyorlar. En büyük sıkıntımız ev konusu. Evet kiramızı kaymakamlık ödüyor ancak bu kira yardımı ne kadar devam eder onu bilmiyoruz. Konut sorunumuzun sağlam bir şekilde çözüme kavuşturulmasını istiyoruz” diyor. Son bir not: Manisa’nın Selimşahlar Beldesi’nde yapılacak TOKİ evleri için Salihli Kaymakamlığı'nın girişimiyle geçtiğimiz yıl ilçeye gelen 19 aile adına başvuru yapıldı. Konutlar tamamlandığında istekli aileler Selilmşahlar’daki kendi evlerine geçebilecek. Geri ödemesi de aylık 100150 lira olacak. BENZER SIKINTILAR Geçen yılbaşı akşamı yaşanan olayların ardından Manisa’nın Selendi ilçesinden kaçarcasına ayrılmak zorunda kalan Roman yurttaşlar sözü edilen. Romanlarla diğer yurttaşlar arasında çıkan kavga ve ardından yakılıp yıkılan evler. Selendi’den Gördes’e götürülen ancak orada da barınamayan ve en sonunda Salihli'ye yerleştirilen Romanlar, bir yılı zorlu koşullar altında geçirdiklerini söylüyor. Ancak bu kitlenin sorunu, ülkenin farklı yerleşimlerinde benzer sıkıntıları çeken milyonlarınkinden ayrı değil. Ekonomik yetersizlik ve eğitimsizlik bellerini bükmüş durumda.... Selendi’de olan bitenin ardından 21 aileye üye 78 kişi Salihli’ye taşındı. Bu ailelerden biri Köprübaşı’na yerleşti. Biri de Gördes’e geri dönerek orada yaşamayı tercih etti. Salih li’de kalan 19 aileye kaymakamlık aracılığıyla evler tutuldu. 6 ay kiraları ödendi. Bu süre sonunda 3’er aylık bölümlerle kira yardımlarının süresi uzatıldı. Diğer ihtiyaçları karşılandı. Yiyecek, yakacak, giyecek ve ev eşyaları sağlandı. Düzenli harçlık verildi. Süreç içinde 7 aile Kula’ya taşındı. Yalnız yaşayan bir bayan da evlenerek ilçeden ayrıldı. Sonuçta Salihli’de kalanların sayısı 37’ye düştü. Roman yurttaşların tamamı, ilçenin Roman nüfusunun yoğun olduğu Şehitler Mahallesi’nde oturuyor. Salihli’de 3 ile 4 bin arasında Roman vatandaş yaşadığı bildiriliyor. Yerleşik Romanlar, yeni gelenlere gösterilen ilgiden yakınıyor. Yetkililer de Gördes’ten gelen Romanlar için pozitif ayrımcılık uyguladıklarını belirtiyorlar. Salihli’ye göç eden Romanlar’ın meslek sahibi olmaları için büyük emek veriliyor ancak onlar yetkililer kadar istekli davranmıyor. Yetkililer, gelenlerden sadece Yaşar Koca adlı bir yurttaşın ayakkabı boyacılığı yapmak için kendilerine başvurduğunu ve ilçenin büyük termal otellerinden birinde işe yerleştirildiğini söylüyor. Adın sorduğumuzda “Eşimin adı Erdal Koca” diyen ve sonradan adının Cemile olduğunu öğrendiğimiz bayan söz alıyor. “Bizlere yardım edilmesini istiyoruz” diyen Cemile Koca, en büyük sıkıntılarının işsizlik olduğunu vurguluyor ve ekliyor: “Aylık bin lira civarında bir kazancımız olsa, başımızı sokabileceğimiz bir evimiz olsa daha ne isteriz ki?” Evin avlusunda bulunan Erdal Uçkun, evinin kirasının ödenmediğini ve zor durumda olduğunu akta C M Y B C MY B