Katalog

“Büyükanne!” diye seslenmiş küçük kız. “Beni de al yanına! Biliyorum, kibrit söner sönmez kaybolacaksın, sıcacık soba, güzelim kaz kızartması ve o güzel, süslü yılbaşı ağacı nasıl kaybolduysa, sen de kaybolacaksın!” Sonra telaşla, geriye ne kadar kibrit kaldıysa hepsini peş peşe yakmış, büyükannesini bırakmak istemiyormuş; kibritler öyle parlak yanmışlar ki, her yer gündüz gibi aydınlanmış. Büyükannesi hiç bu kadar büyük, bu kadar güzel görünmemiş gözüne. Küçük kızı kollarına almış ve ikisi birlikte, pırıl pırıl bir aydınlıkta, mutluluk içinde gökyüzüne yükselmişler; artık soğuk, açlık ve korku küçük kızdan uzak kalacakmış. Ama sabahın buz gibi soğuk erken saatlerinde, evin köşesinde oturuyormuş küçük kız, al al olmuş yanakları ve dudaklarında bir gülümsemeyle –yılın son gecesinde donarak ölmüş. Yeni yılın ilk sabahı, onun küçük bedeni üzerine doğmuş; hemen hemen hepsi yanmış bir tomar kibritle orada öylece oturuyormuş zavallıcık. 14 “Isınmak istemiş!” demiş herkes. Ama onun