Katalog

5 t 2mar 023 8 Karakterlerinin psikolojik dışavurumlarını inceliyor. Hem rolüne hem yaşama hem de kendine ilişkin çıkarımlar yapıyor kusurlu yanını kucakla Blu Tv’de ikinci sezonu gösterime Aslında bu, neredeyse her giren Bozkır’a bu sezon katılan sanat eserinde görebildiğimiz lk sezonunda hatırı sayılır Furkan Andıç’la yaşamdan bir derinlik. Özellikle bir hayran kitlesi edinen hikâyelerimiz, efsanelerimiz yansıyanları konuştuk. Blu TV dizisi Bozkır’a ortak. Yani farklı kültürler olsa ikinci sezonunda herkesi bile dikkatli incelendiğinde İheyecanlandıran bir dünyadaki neredeyse bütün dENiz isim katıldı. Deprem felaketi mitlerin birbirine bağlandığını nedeniyle yaşanan büyük ülkü TEkiN kaYıplarımız ya da benzer yanlarını görmek acılar sonrasında sessiz sedasız mümkün. Örneğin “kintsugi” izleyicisiyle buluşan dizinin kaHr EdiYor felsefesinde, kırılmış olan seramik yeni ismi Andıç, bize “yalnızlığa teşne” ürünlerinin tekrar onarılması ve kusurlu Yaşadığımız deprem felaketi, karakteri Payidar’ı anlattı. yanlarının gizlenmeden sergilenmesi, çok üzücü. Ne yazık ki bunu u Bozkır’a bu sezon dahil oldunuz. Di- kusurlu olanın kucaklanması hatta ilk defa yaşamıyoruz. Biz ziye girmeden önce nasıl beklentileriniz ve yaşanmışlığı nedeniyle daha da değerli bir deprem ülkesiyiz ve endişeleriniz vardı. Hangileri gerçekleşti olması önemli. Hatalarını kabullenmiş son 100 yılda defalarca bu veya “Boşuna endişelenmişim” dediniz? ve bunlarla kabul görmeyi bekleyen felaketle karşı karşıya kaldık. İlk sezona bildiğim ve senaristimiz biri için de geçerli bir felsefe olabilir. ancak hâlâ bu denli acı Levent Cantek’in kalemine aşina O hikâyede karakterin yaşadığı duruma kayıplar yaşıyor olmamız olduğum için senaryoyu okumadan benzer bulmuştum. Demek istediğim kahrediyor hepimizi. zaten çok yüksekti beklentilerim. Yayına her karakterin hayatlarında yaşadığı Yetkililerin ve hepimizin girdikten sonra da bu beklentilerimi farklı anları ve duyguları dünya tarihinde bu konuya ciddiyetle karşılayacağına kuşkum yok açıkçası. birçok sanat eseri ve mitte karşılığını hassasiyet göstermesi ve Endişeden ziyade merak ve heyecan ilgili önemlerin alınması bulabilir. Bu da sanatın ve kültürlerin ne var, diyebilirim. “Payidar” karakteri gerekiyor. dünyadaki tek kadar zamansız ve evrensel boyutlarda daha önce hayat vermeye çalıştığım deprem ülkesi biz değiliz bizleri kucakladığını gösteriyor. karakterlerden daha farklı olduğu için ancak maalesef bu kadar onun derinliğini deneyimlemek, oynamak u Her dönem veya sezon tutan diziler ve ağır yaraları bir tek biz için sabırsızlanıyordum. Bu heyecanın o dizilerdeki karakterler beraberinde bir yaşıyoruz gibi geliyor. yarattığı motivasyon bende bir endişenin akımı da getiriyor. Tutan işe yakın türde Yitirdiğimiz canlar için oluşmasına izin vermedi. içerikler üretilirken o işteki gözde karak- rahmet, sevdiklerine tere de benzer özellikler ortaya çıkıyor. Bu başsağlığı diliyorum. Tüm yalnızlığa teşne durum bir oyuncunun kendini geliştirmesi milletimize geçmiş olsun. açısından bir sorun yaratıyor mu? u Payidar’ın ne gibi farkları var? Ana akım işlerdeki ticari kaygı, Hayat tarafından yalnızlaştırılmış popüler olanı takip etmesinde önemli bir karakter Payidar, aslına bakarsak bir etken. Bu sadece bizim sektör için yalnızlığa teşne bir yanı da var. geçerli değil. Bunun biraz toplumsal bir Asosyal biri. Yaşadıkları ve davranış biçimi olduğunu düşünüyorum. yaptıkları onu bu noktaya kENdiNi Bir lokmacı açılır, iki ay içinde her yer getirmiş. Öfke kontrolü lokmacıdır. Bir waffle’cı açılır, her u Boşnak kökenli bir aileden geliyorsunuz. sorunu var ve bununla diNl EmEk yer waffle... Sonra bir bir kapanır o ailesi Balkanlardan gelen birçok yurttaşımız mücadele ederken dükkânlar, geride sadece birkaçı kalabilir. gibi ülkemize büyük değer katıyorsunuz. Sizce polislik görevini de YETErli Bu fırsatçı bir yaklaşımın sonucu oluşur. göç ederek anavatana dönmenin aidiyet ve yerine getirmeye Televizyonda tutan bir işin benzerini başarı kavramlarıyla bir ilişkisi var mı? çalışıyor. Karakterin u Yaşam verdiğiniz karakterlerin travmalarıyla yapan da biliyor kısa vadeli sonuçlar dünyayla ilgilenmek size de iyi geliyor mu? anne tarafım mübadele döneminde buraya alabileceğini. Buna sanırım “volecilik” ilişkisini, olaylara göç etmek durumunda kaldı. Öte yandan, Evet kesinlikle. karakterin yaşadığı travmalar diyorlar ticarette. Pasta büyürken gelip ve insanlara en azından kendi deneyimlerim üzerine düşünmek, hatta oynarken verdiğiniz kendi payını alıyor ve çıkıyor. Çünkü yaklaşımını ele doğrultusunda aidiyetin reaksiyonlar bile sizi kendinize bir hem kolay hem daha az riskli. Ancak alarak onu anlamaya başarıyla bir alakası adım daha yakınlaştırıyor. Sadece her şey bir kenara, bu oyuncunun pek çalıştım. Daha önce olduğunu söyleyemem. farkında olmanız ve kendinizi işine gelen bir durum değil veya dediğim deneyimlemediğim köksüz bir insan dinlemeniz yeterli. Bu yüzden gibi bazen de öyle. Uzun zamandır ana psikosomatik farklı olduğumu “Tiyatro iyileştirir” sözü akımda çalışan bir oyuncu olarak benim bir çalışma denedim söyleyebilirim. Bu bana çok anlamlı de yakındığım bir konu diyebilirim. ve sete çıkmadan hazır da benim her yerde geliyor. hissetmemi sağlayan aidiyet duygusu u Çok başarılı olmanıza karşın işiniz bu çalışma için Saim hissedebilmeme konusunda oldukça mütevazı bir insansı- Güveloğlu’na teşekkürlerimi olanak sağlıyor. nız. Bunun sıkıntısını çektiğiniz oldu mu? iletmek isterim. Başarı da bence Sanırım pek yaşamadım. Bazen göreceli bir durum. samimiyet ve içtenliğin yanlış anlaşıldığı u Kara Tahta dizisindeki yarım kalan kimin hangi durumda durumlarla karşılaştığımı söyleyebilirim. aşk öyküsüne Japonların “kintsugi” sana- kendini başarmış O da samimi bir millet olmamızdan tından örnek vermiştiniz. Fazla rastlan- hissettiğini net olarak mayan, anlamlı bir örnekti. Farklı kültür- kaynaklanıyor diye düşünüyorum. söylememiz pek adil olmaz. lere ve sanattaki yansımalarına karşı özel “Kişisel alan” kavramı çok popüler değil bir ilginiz olduğunu düşündüm... sadece, sorun yok. Bir balina için ağıt hab’ın bütün istiyor ancak hislerinde açık aY’a SEYaHaT hayatı bir olmalarını öğütlüyor. Çünkü bu, balinayı kendisine açtığı savaşın en önemli öldürmeye nedenlerinden biri ve Balina’nın “Açalışmak drama havzasını besliyor. üzerine kuruludur. Ahab için Bir süre sonra başlayan ve film üzülüyorum çünkü bu balinayı boyunca devam eden yağmur, öldürebilirse yaşamının daha fırtınaya yakalanmış bir gemi gibi, gizlendiği evin içinde münzevi bir iyi olacağını düşünüyor ama gerçekte, bunun ona hiç faydası yaşam sürdüren Charlie’nin Başak Bıçak olmayacak.” soyut olarak ağlayan Herman Melville’in ünlü romanı somut olarak basakbicak Moby Dick, namı diğer Beyaz sürekli terleyen Darren @gmail.com bedeninin bir Balina, esin kaynağı olduğu Aronofsky yansımasına filmi katmanlandırıyor. katlanıyor. Ve çoğunlukla yakın planda Samuel D. Hunter’ın ödüllü dönüşüyor. Balina Çünkü Balina’da mevzubahis, izlediğimiz Charlie’nin ıslak yüzünün oyunundan sonra Darren Aronofsky’nin seyredenleri misali, görünen ve içten içe ölen bedeninin odaya sinen cüretkâr ellerinde yeniden yaşam buluyor. yalnızca haddinden fazla yiyen zorlayan teatral ve görünmeyen obez bir adamın yaşamı değil, kokusunu dahi hissetmenize neden oluyor. Ahab’ın yaşamını Moby Dick’i öldürmeye prangalarla kanepeye daha çok kendini hapsettiği Bu noktada Balina’nın tek hatası ise grotesk adaması gibi, tek bir kanepeden mürekkep bir anlatıyla bağlanmış bir adamın evinde, hataları yüzünden acı stiliyle taban tabana zıt melodramında varlığına savaş açan obez bir adamın beyazperde ile karakterinde Moby çeken bir ruhun çığlıkları... saklı. Film boyunca seyircide acıma veya öyküsünü teatral bir biçemle sinemalaştırıyor. Dick ve Ahab aynı anda Ara sıra penceresine gelen kuşla şefkate yönelik herhangi bir duyguya izin buluştu. kendine açılan bir savaş beden bulurken; simgesel “bir anlığına acıklı yaşamından verilmezken özellikle finalde beklenen Uzak bir planda, neredeyse bir daha olarak aralarındaki ilişki, kurtulsa da” peşini bırakmayan geçmişi özdeşleşmeyle paralel duygusallık kekremsi -final dışında- göremeyeceğimiz güneşli bir Charlie’nin yaşamındaki hataları her defasında bedeninden daha fazla bir tada yol açıyor. Bununla birlikte Brendan havada açılan Balina (The Whale), biraz düzeltmek yönündeki beyhude çabasıyla vazgeçmesine neden oluyor. Charlie’nin Fraser’ın Oscar adayı parlak performansının sonra öyküyü ele geçirecek yağışlı havanın görünürlük kazanıyor. Moby Dick’in alegorik pişmanlıkları yüzünden hastalanan kalbi bu doku uyuşmazlığının üstesinden gelecek habercisi soluk bir renk paletiyle başlıyor. olarak insan-doğa, insan-toplum arasındaki ve ıstırap çeken ruhu Brendan Fraser’ın kadar “cüsseli” olduğunun altını çizmek Hemen sonra, üniversitede çevrimiçi çatışmayı anlatmasından hareketle, gözlerinden taşıyor; oradan da hırıltılarıyla gerek. Fresar, göz alıcı bir makyaj ve aşağıda ders veren Charlie’yle (Brendan Fraser), konumlanmış bir kamera yardımıyla tüm Charlie’nin ona bakan arkadaşı, misyoner bir yankılanan odaya ve rutubetli havasına öğrencilerine göstermediği yüzü-bedeniyle gencin “yeni yaşam” çağrısı ve kızı ile eski karışıyor. Aronofsky’nin alışık olduğumuz heybetiyle karşımızda, ayakta dururken, tezat sesi ve konuşması eşliğinde tanışıyoruz. karısıyla tetiklenen utanç krizleri ise ahlak, zorlayıcı anlatısı, kamerasını emanet ettiği “sadece kısa bir süreliğine, kendi yaşamımız Öğrencilerinden bir deneme yazmalarını din, toplum ve insan mirası yörüngesinde Matthew Libatique’in çerçevelemesiyle üzerine düşünmemizi sağlıyor.” Köksüz bir insanım Puanım: 7/10